عینک خود را از بدبینی نسبت به انتقاد به خوش بینی تعویض کنید و وارد شوید

[عبدالله91]

ولی ریشه ی شوخی و متلک که همون جمله باشه یکیه

ریشۀ شوخی و متلک جمله نیست ؛ریشۀ شوخی و متلک تو نیت و قصد فرد نهفته است. این ریشۀ برداشت هست که از جمله و لحن بیان و محل و موقعیتش بدست میاد. برا روشن شدن موضوع توضیح بدم:

یک منبع یا متکلم داریم و یک یا چند تا شنونده. وقتی که حرفی در وسط نیس و متکلم شروع به حرف زدن نکرده این وسط جمله ای نیس که ازش برداشت بشه . اما وقتی متکلم با توجه به نیت و قصد خودش حرفی رو زد برداشت ها از این جملۀ فرد شروع میشه. بهتر بگم که شما وقتی موضوع رو میسنجین که حرف زده شده و این همان برداشت از حرف طرف مقابل است که عنوان کردین منبعش جمله است که این درواقع برداشت است{این از برداشت}. اما برمیگردیم به گویندۀ سخن؛ وقتی یکی که میخواد حرفی رو به یه نفر یا چند نفر بزنه و یکی را مخاطب قرار میده یا قصد و نیتش شوخی است که ریشه در نیت فرد داره یا قصد و نیتش متلک گفتن هست که اینم ریشه در نیت فرد داره اما این دو نیت یکی نیستن ینی از دو ریشه و نیت متفاوت سرچشمه میگیرن.

شما اگه متکلم رو از شنونده و قبل از بیان سخن را با بعده بیان سخن تفکیک کنین موضوع روشن میشه.