ای بابا.... سلام. ببخشید پابرهنه میپرم وسط... نمیدونم از تاریخچه این اقدام و عواقبش خبر دارین با نه؟
این کار عملی هست ولی انجامش پر خطره... تعداد زیادی از دانشمندان هم بخاطرش کشته شدن. چیزی که خاطرم هست که الان بهتون بگم اینه که تنها یک دانشمند حین انجام این آزمایش جون سالم به در برد.... تفاوت کارش با بقیه یادم نیست... فقط چیزی که تو ذهنم مونده اینه که یه بادکنک رو که به یه سیم رسانا بسته شده هوا میکردن. موقع بروز صاعقه ولتاژ بالایی اعمال میشده و میدانی بوجود میومده(یادم نیست میدان اکتریکی بود یا الکترومغناطیسی) که بدبختانه همه تجهیزات و خود دانشمند هم در اون میدان قرار داشتن. و اینطوری میشد که جونشونو از دست میدادن.
بهرحال این ایده از ذهن منم بارها عبور کرده. خصوصا وقتی خبر ساخت ابرخازنی با ضخامت یک تار مو رو شنیدم.
جا داره ضمن همه این حرفا بگم که علت تشکیل ابرها و نگه داشته شدن این حجم وسیع آب اون بالا هنوز نامعلوم مونده بود که این اواخر(یادم نیست کی) با کشف میدان الکتریکی قوی تو آسمون داره پرده از این ابهام برداشته میشه... هنوزم ابهام هست واسه همین نمیشه قطعا درمورد ایده تون صحبت کرد. درهر صورت... ایشالا هرچی که هست من کشفش میکنم.... ایشالا کنکور امسال مهندسی برق بیارم اونوقت یه راهی هم برای ذخیره برق صاعقه ها(و نه فقط صاعقه ها.... امواج کیهانیم بی نهایت انرژی دارن!) کشف میکنیم هزینه پروژه هم با شما...
![]()
علاقه مندی ها (Bookmarks)