یک ایده نظامی - ساخت نوع بهینه iff

[نو آور]

می دانیم که دستگاههای تشخیص دوست از دشمن(IFF: Identification Friend or Foe)، از زمان جنگ جهانی دوم در جنگها و مانورها استفاده می شده اند. مبنای بیشتر این ادوات ، رادیوئی بوده و بر اساس ارسال یک سیگنال کد شده مخابراتی است که سیستمهای خودی؛ با دریافت آن (مثلا روی صفحه رادار )، آن را به عنوان دوست شناسائی می کنند.
در عمل این روش Active مشکلاتی دارد؛ مثل امکان خرابی بدهنگام، آسیب پذیری در مقابل تجهیزات ECM مثل Jammerها، امکان زیاد لو رفتن کدها و همچنین امکان DF و PF (مکان یابی) توسط دشمن و ...
ایده من؛ ساخت یک دستگاه اپتیکی (یا الکترواپتیکی) پسیو است برای مشاهده چشمی وسیله مورد نظر (خودرو، پرنده، شناور و ...) که با دیدن علامات و ساینهائی در طیف فرا یا مادون Visible نوری روی بدنه وسیله مورد نظر، در شب و یا روز، که در نتیجه ادوات مورد مشاهده، قابل شناسائی سریع باشند. همچنین امکان شبیه سازی ساده آن توسط دشمن، به منظور فریب نیروهای خودی، بسیار کم باشد.
حالا می تونیم در تکمیل و پخته کردن این ایده، همفکری بیشتری بکنیم.

[hossien]

می دانیم که دستگاههای تشخیص دوست از دشمن(IFF: Identification Friend or Foe)، از زمان جنگ جهانی دوم در جنگها و مانورها استفاده می شده اند. مبنای بیشتر این ادوات ، رادیوئی بوده و بر اساس ارسال یک سیگنال کد شده مخابراتی است که سیستمهای خودی؛ با دریافت آن (مثلا روی صفحه رادار )، آن را به عنوان دوست شناسائی می کنند.
در عمل این روش Active مشکلاتی دارد؛ مثل امکان خرابی بدهنگام، آسیب پذیری در مقابل تجهیزات ECM مثل Jammerها، امکان زیاد لو رفتن کدها و همچنین امکان DF و PF (مکان یابی) توسط دشمن و ...
ایده من؛ ساخت یک دستگاه اپتیکی (یا الکترواپتیکی) پسیو است برای مشاهده چشمی وسیله مورد نظر (خودرو، پرنده، شناور و ...) که با دیدن علامات و ساینهائی در طیف فرا یا مادون Visible نوری روی بدنه وسیله مورد نظر، در شب و یا روز، که در نتیجه ادوات مورد مشاهده، قابل شناسائی سریع باشند. همچنین امکان شبیه سازی ساده آن توسط دشمن، به منظور فریب نیروهای خودی، بسیار کم باشد.
حالا می تونیم در تکمیل و پخته کردن این ایده، همفکری بیشتری بکنیم.

فکر جالبی هست که در رنگ خودرو و تجهیزات استفاده کنیم و از اسکن متوجه شویم خودی هست یا نه. (به نظرم چندتا شرایط داره که محقق بشه میشه انجام داد.)
تو یک نمایشگاه ترکیب این طرح رو دیده بودم که از یک گردنبند استفاده می کردن که این فرد خودی هست یا دشمن

[M@hdi42]

می دانیم که دستگاههای تشخیص دوست از دشمن(IFF: Identification Friend or Foe)، از زمان جنگ جهانی دوم در جنگها و مانورها استفاده می شده اند. مبنای بیشتر این ادوات ، رادیوئی بوده و بر اساس ارسال یک سیگنال کد شده مخابراتی است که سیستمهای خودی؛ با دریافت آن (مثلا روی صفحه رادار )، آن را به عنوان دوست شناسائی می کنند.
در عمل این روش Active مشکلاتی دارد؛ مثل امکان خرابی بدهنگام، آسیب پذیری در مقابل تجهیزات ECM مثل Jammerها، امکان زیاد لو رفتن کدها و همچنین امکان DF و PF (مکان یابی) توسط دشمن و ...
ایده من؛ ساخت یک دستگاه اپتیکی (یا الکترواپتیکی) پسیو است برای مشاهده چشمی وسیله مورد نظر (خودرو، پرنده، شناور و ...) که با دیدن علامات و ساینهائی در طیف فرا یا مادون Visible نوری روی بدنه وسیله مورد نظر، در شب و یا روز، که در نتیجه ادوات مورد مشاهده، قابل شناسائی سریع باشند. همچنین امکان شبیه سازی ساده آن توسط دشمن، به منظور فریب نیروهای خودی، بسیار کم باشد.
حالا می تونیم در تکمیل و پخته کردن این ایده، همفکری بیشتری بکنیم.

سلام دوست من.ممنون از ایده ات


درمورد پسیو بودن باشما موافقم که باید سیستم مذکور غیر فعال و یا اصطلاحا پسیو باشه .ولی خب یک سئوال دارم. به نظرت دیگه دوره جنگ های تن به تن هوایی (داگ فایت) تموم نشده؟ من شک دارم در جنگ های نوین هوایی دیگر جنگنده ها اونقدر به هم نزدیک بشن که بشه ساخت دستگاهی رو توجیه کرد که برد اون نتونه جوابگوی نیاز های جنگی امروز باشه. به نظرت توجیه اقتصادی هم داره؟ این رو مقداری برام توضیح بدین ممنون میشم تا به دیگر قضایای این ایده بپردازیم.


موفق باشید

[نو آور]

سلام دوست من.ممنون از ایده ات


درمورد پسیو بودن باشما موافقم که باید سیستم مذکور غیر فعال و یا اصطلاحا پسیو باشه .ولی خب یک سئوال دارم. به نظرت دیگه دوره جنگ های تن به تن هوایی (داگ فایت) تموم نشده؟ من شک دارم در جنگ های نوین هوایی دیگر جنگنده ها اونقدر به هم نزدیک بشن که بشه ساخت دستگاهی رو توجیه کرد که برد اون نتونه جوابگوی نیاز های جنگی امروز باشه. به نظرت توجیه اقتصادی هم داره؟ این رو مقداری برام توضیح بدین ممنون میشم تا به دیگر قضایای این ایده بپردازیم.


موفق باشید

سلام ، خیلی ممنون از اظهار نظر شما، آنچه در این جستار مد نظر من بوده، صرفا ادوات هوابرد نیست. فرض کنید در شرایط جنگ زمینی هستیم. در یک شب تاریک، خودروئی به سمت سنگر شما نزدیک می شود. می خواهیم یک دستگاه اپتیکی(مثلا شبیه یک سرعت سنج لیزری پلیس) داشته باشیم که آن را به سمت خودروی مورد نظر نشانه برویم و بلافاصله متوجه بشویم که آیا مربوط به نیروهای خودی است و یا متعلق به دشمن است. (حتی شاید بتوانیم بفهمیم متعلق به کدام یک از یگانهای خودی است).

[M@hdi42]

سلام ، خیلی ممنون از اظهار نظر شما، آنچه در این جستار مد نظر من بوده، صرفا ادوات هوابرد نیست. فرض کنید در شرایط جنگ زمینی هستیم. در یک شب تاریک، خودروئی به سمت سنگر شما نزدیک می شود. می خواهیم یک دستگاه اپتیکی(مثلا شبیه یک سرعت سنج لیزری پلیس) داشته باشیم که آن را به سمت خودروی مورد نظر نشانه برویم و بلافاصله متوجه بشویم که آیا مربوط به نیروهای خودی است و یا متعلق به دشمن است. (حتی شاید بتوانیم بفهمیم متعلق به کدام یک از یگانهای خودی است).

سلام مجدد. خواهش میکنم

خب در ادوات زمینی(تانک ها ونفربر ها و....) چنین نیازی شاید وجودنداشته باشه به اون صورت. به این دلیل که خب اولا خطوط زرهی وخودرویی دارای نظم خاصی در جبهه هستند وکاملا واضح میشه تشخیص داد اونا رو. در ضمن بر عکس نیروهای هوایی در نیرو های زمینی ممکنه یک شخص از افراد دشمن زره پوش خودی رو به تصاحب در بیاره و خب تشخیص دوست از دشمن در این موارد به تجربه ودید شخص بستگی داره. گذشته از اینکه کلا زره پوشها برای عملیات همیشه و در هرحالتی در دید معمولی چشم انسان عمل میکنند(یعنی مجبورند که عمل کنند چون برد توپ وموشک های اونها محدود هست) و احتیاج به فناوری خاصی برای مشاهده اونها حتی در شب هم نیست.


چیزی که من علاقه دارم روش بحث بشه وبیشترین مشکل در میان نیروهای مسلح پیاده هست , بحثِ (IFF)تشخیص دوست از دشمن در میان افراد پیاده نظام هست. خیلی پیش اومده که تیربار چی یا تک تیر انداز بی اطلاع از ملیت سرباز اونو زدiه و بعدا فهمیدن که نیروی خودی بوده. در عملیات های ایران در جنگ1359-68 خیلی ها اذعان داشتند که در برخی عملیات ها حتی بیش از یک سوم تلفات رو خود نیروهای خودی وارد اوردن یعنی به عبارتی خود زنی کردند. نفرات جلویی رو بدون اطلاع از خودی یا دشمن بودنش مورد اصابت قرار دادند.این شرایط به علت نزدیکی وبعضا قاطی شدن نیروها به خصوص در شب امری معمولی هست که احتیاج به بحت داره. چنین فناوری مد نظر شما میتونه قابلیت تشخیص افراد پیاده رو فراهم کنه؟ حالا به نظر من حسگرهای دریافت اطلاعات وانتقال اون به سرباز میتونن روی سر سربازان به صورت عینک مخصوص هم قرار بگیرن . این امر حتی در شرایط صلح در مرزبانی هم میتونه کاربرد داشته باشه. برای تشخصیص افراد مجاز از قاچاقچیان و افراد غیر مجاز و...

موفق باشید

[mrworldwide]

می دانیم که دستگاههای تشخیص دوست از دشمن(IFF: Identification Friend or Foe)، از زمان جنگ جهانی دوم در جنگها و مانورها استفاده می شده اند. مبنای بیشتر این ادوات ، رادیوئی بوده و بر اساس ارسال یک سیگنال کد شده مخابراتی است که سیستمهای خودی؛ با دریافت آن (مثلا روی صفحه رادار )، آن را به عنوان دوست شناسائی می کنند.
در عمل این روش Active مشکلاتی دارد؛ مثل امکان خرابی بدهنگام، آسیب پذیری در مقابل تجهیزات ECM مثل Jammerها، امکان زیاد لو رفتن کدها و همچنین امکان DF و PF (مکان یابی) توسط دشمن و ...
ایده من؛ ساخت یک دستگاه اپتیکی (یا الکترواپتیکی) پسیو است برای مشاهده چشمی وسیله مورد نظر (خودرو، پرنده، شناور و ...) که با دیدن علامات و ساینهائی در طیف فرا یا مادون Visible نوری روی بدنه وسیله مورد نظر، در شب و یا روز، که در نتیجه ادوات مورد مشاهده، قابل شناسائی سریع باشند. همچنین امکان شبیه سازی ساده آن توسط دشمن، به منظور فریب نیروهای خودی، بسیار کم باشد.
حالا می تونیم در تکمیل و پخته کردن این ایده، همفکری بیشتری بکنیم.

خب شما الان ایده تون رو لو دادید یکی دیگه میتونه به اسم خودش این ایده رو پیش ببره

[hadi.as]

دنبال این پروژه نرید هرچند که دو سال پیش این پست گذاشته شده.من دقیقا از این سیستم میخواستم استفاده کنم البته برای موارد مصرفیه دیگه ای که غیر ممکنه.چون تمامی طیف ها در نور خورشید وجود داره و امکان جداسازی و تشخیص یک جسم وجود نداره.چه فرابنفش باشه یا آی آر یا گاما.این طیف ها در محیط بیرون (محیطی جز آزمایشگاه) وجود دارن و دوربین رو خیلی راحت گمراه میکنن

[hossien]

خب شما الان ایده تون رو لو دادید یکی دیگه میتونه به اسم خودش این ایده رو پیش ببره

ایده قسمتی از فرآیند تحقق محصول هست فعالیت اصلی بدست آوردن فناوری هست