یک ایده نظامی - ساخت نوع بهینه iff

[M@hdi42]

می دانیم که دستگاههای تشخیص دوست از دشمن(IFF: Identification Friend or Foe)، از زمان جنگ جهانی دوم در جنگها و مانورها استفاده می شده اند. مبنای بیشتر این ادوات ، رادیوئی بوده و بر اساس ارسال یک سیگنال کد شده مخابراتی است که سیستمهای خودی؛ با دریافت آن (مثلا روی صفحه رادار )، آن را به عنوان دوست شناسائی می کنند.
در عمل این روش Active مشکلاتی دارد؛ مثل امکان خرابی بدهنگام، آسیب پذیری در مقابل تجهیزات ECM مثل Jammerها، امکان زیاد لو رفتن کدها و همچنین امکان DF و PF (مکان یابی) توسط دشمن و ...
ایده من؛ ساخت یک دستگاه اپتیکی (یا الکترواپتیکی) پسیو است برای مشاهده چشمی وسیله مورد نظر (خودرو، پرنده، شناور و ...) که با دیدن علامات و ساینهائی در طیف فرا یا مادون Visible نوری روی بدنه وسیله مورد نظر، در شب و یا روز، که در نتیجه ادوات مورد مشاهده، قابل شناسائی سریع باشند. همچنین امکان شبیه سازی ساده آن توسط دشمن، به منظور فریب نیروهای خودی، بسیار کم باشد.
حالا می تونیم در تکمیل و پخته کردن این ایده، همفکری بیشتری بکنیم.

سلام دوست من.ممنون از ایده ات


درمورد پسیو بودن باشما موافقم که باید سیستم مذکور غیر فعال و یا اصطلاحا پسیو باشه .ولی خب یک سئوال دارم. به نظرت دیگه دوره جنگ های تن به تن هوایی (داگ فایت) تموم نشده؟ من شک دارم در جنگ های نوین هوایی دیگر جنگنده ها اونقدر به هم نزدیک بشن که بشه ساخت دستگاهی رو توجیه کرد که برد اون نتونه جوابگوی نیاز های جنگی امروز باشه. به نظرت توجیه اقتصادی هم داره؟ این رو مقداری برام توضیح بدین ممنون میشم تا به دیگر قضایای این ایده بپردازیم.


موفق باشید