اگه معیار اول باشه و نقش تعیین کننده اصلی رو داشته باشه صد در صد اشتباهه،
من فکر میکنم بیشترین عامل رو همین ژست اجتماعی که دوستان گفتن داره.
ولی تو این که دو نفر که قراره از یه زمان مشخصی شریک هم باشن، باید هم کفو هم باشن شکی نیست،
ولی اینکه محدود به تحصلات عالیه باشه، بقیه حله کاملا غلطه، یا معیارهای دیگه به تنهایی نمی تونن دو نفر رو به مقصد برسونن.
یکی از دوستام حدود 30 سالشه ، تو دو تا رشته کارشناسی داره، تو یه رشته هم ارشد، مرتبط با ارشدش که مالی و حسابداری ایناس تو بانک کار می کنه، شنیدم براش یه خواستگار توپ اومده از همه نظر ، ولی رد شد، علتش این بود که پسره دیپلمه.به همین راحتی. و باتفاق خانواده که مگه میشه!! چطور به خودشون جرات دادن بیان خواستگاری!
به نظر من در این مورد کاملا اشتباه کرده بود، چون از بقیه نظرها کاملا جفت و جور بودن.
ولی یکی از فامیلام دختره مهندسی خونده ، شوهرش بزازه، راضی هم هستند. حدود دو سال از زندگیشون میگذره.






پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)