چند سؤال

["VICTOR"]

بسم الله الرحمن الرحیم


سلام بر همه

یه سری اطلاعات می خوام راجع به طی الارض که چه قدر در دنیای حاضر وجود داره ؟ چه انسان هایی قادر به طی الارض هستند و غیره ...

و یه سؤال دیګه هم دارم در مورد اینکه در چه حالت هایی نمازهای انسان بخشیده میشه ؟ آیا در این دنیا هم ممکنه نمازهای قضایی که بر دوشمون وجود داره بخشیده بشه ؟

[setayesh shb]

من خیلی توی این زمینه وارد نیستم ولی اشخاصی رومیشناسم که طی الارض کردن مثل آیت الله بهجت تبریزی و این نشانگر این هستش که در حال حاضر وجود داره ولی خب ما متوجه نمیشیم که چطور افرادی طی الارض میکنند و این طور افراد معمولا بعد از مرگشون معلوم میشه که طی الارض میکنن این چیزی بود که من میدونستم

["VICTOR"]

یه سؤال دیګه هم داشتم راجع به احضار روح ، که آیا وجود داره ؟ اګه وجود داره آیا کار صحیحی هست ؟ و غیره ...

[zina_a]

بسم الله الرحمن الرحیم


سلام بر همه

یه سری اطلاعات می خوام راجع به طی الارض که چه قدر در دنیای حاضر وجود داره ؟ چه انسان هایی قادر به طی الارض هستند و غیره ...

و یه سؤال دیګه هم دارم در مورد اینکه در چه حالت هایی نمازهای انسان بخشیده میشه ؟ آیا در این دنیا هم ممکنه نمازهای قضایی که بر دوشمون وجود داره بخشیده بشه ؟

سلام
در مورد طی الارض آره مطمئن باش که وجود داره و این تزکیه نفس خیلی خیلی زیادی میطلبه شاید حدود یک عمر...

در مورد نمازم تا اونجایی که من می دونم توی این دنیا بخشیده نمی شه. تنها راهشم ادای قضای نمازه. بعضی ها هستن که در مقابل پول این کارو می کنن.

یه سؤال دیګه هم داشتم راجع به احضار روح ، که آیا وجود داره ؟ اګه وجود داره آیا کار صحیحی هست ؟ و غیره ...

بنظرم اگرم کسی بتونه این کارو بکنه که بعید می دونم، کار خیلی ناصحیحیه، مخصوصا اگه روح گناهکار باشه چون سختی زیادی باید متحمل بشه.

[kamanabroo]

بسم الله الرحمن الرحیم


سلام بر همه

یه سری اطلاعات می خوام راجع به طی الارض که چه قدر در دنیای حاضر وجود داره ؟ چه انسان هایی قادر به طی الارض هستند و غیره ...

سلام
در مورد طی الارض این لینک رو می گذارم که کامل بخونید و صد در صد پاسخ تون رو بگیرید

اما اجمالا : بله وجود دارد برخی از علما و عرفایی که طی الارض داشتند در همین صده آخر بوده اند و چه بسا کسانی باشندکه طی الارض دارند و کسی خبر ندارد...

چه کسانی می توانند طی الارض کنند؟
اول باید بگم که طی الارض رو نمیشه گفت یه قضیه دو دو تا چهارتاست که اگه این کار ها رو بکنی حتما نتیجه اش طی الارض هست و بهش می رسیم. اما می توان گفت زمینه ی رسیدن به این تصرف ولایی در زمان و مکان, اخلاص کامل و عمل برای خداست. که این حقیقت رو کمتر کسی می تواند به اون صورتی که در خور و شایسته هست داشته باشد.

این نقل رو هم میگم که بدانید نیت و اندازه همت آدمی چقدر می تونه تاثیر داشته باشه:
یه پدری از پسرش پرسید که وقتی بزرگ شدی می خوای چکاره بشی؟
گفت میخوام مثل تو بشم بابا..
پدر گفت: وای بر آینده ی تو.. من که خواستم مثل امام صادق ع باشم .. این شدم... تو که می خوای شبیه من بشی..

و اینکه اگر کسی برای رسیدن به این نوع تصرفات کاری انجام بده و تعبد به خداوند داشته باشه هرگز بهش نمیرسه..



این لینک رو ببینید و مطالعه کنید

آيا طي الارض واقعيّت دارد؟

[kamanabroo]

بسم الله الرحمن الرحیم

و یه سؤال دیګه هم دارم در مورد اینکه در چه حالت هایی نمازهای انسان بخشیده میشه ؟ آیا در این دنیا هم ممکنه نمازهای قضایی که بر دوشمون وجود داره بخشیده بشه ؟

سلام

همانطور که دوست گرامی مون اشاره کردند , نماز تحت هیچ شرایطی از انسان عاقل بالغ برداشته نمیشه. فقط در شرایط خاص نوعش اقامه ی اون فرق می کنه.. مثل نماز جنگ و ..

لذا نماز های قضا رو باید خودمون بخونیم تا وقتی زنده هستیم و بعد از آن برامون بخونن.. اما ساقط نمیشه.

["VICTOR"]

سلام دوستان

خب من یه سؤال دارم حول کتاب تفسیر منسوب به امام حسن عسګری (علیه السّلام) ؛ چه اعتباری به این کتاب هست و توضیحات مربوطه ؟!

کتابش رو کامل نخوندم اما به صورت پراکنده مقداری حول 20 صفحه اینا خوندم ، اصلاً منطبق با عقل نیست ، برای مادرم هم تعریف کردم ولیکن ... یه جوریه اصلاً ...

یه نمونشو میګم تحت مثال :

تفسیر آیه ی 10 سوره ی بقره (فی قلوبهم مرض فزادهم الله مرضا و لهم عذاب الیم ، بما کانو یکذبون) در ارتباط باهش توضیح زیاد داده شده بعد یه داستان هم که ذکر شده اینه که خیلی خلاصه نکته ی کلیدیش که من درک نمی کنم اصلاً و مثل داستان های خرافه هست و چه بسا باشه هم اینه که 9 نفری که در ظاهر بیعت کرده بودن (عمر و غیره / واقعه مربوط به غدیر هست) برای پوزش طلبی ظاهری نزد پیامبر (ص) میان ، پیامبر بیعت ظاهری اونها رو می پذیرن و باطن رو به خدا واګذار می کنن ، بعد جبرئیل نازل میشه و میګه که پیامبر (ص) به همراه امام علی (ع) در دامنه ی یک کوه در مدینه بایستن و ... ؛ پیامبر (ص) به همراه حضرت علی (ع) میرن در دامنه ی کوه در مقابل همون ګروه و پیامبر (ص) پس از یکم تعریف و صحبت های معمول بیان می کنن که : ای علی (ع) ... از خداوند درخواست کن تا این کوه رو به هر چه می خواهی تبدیل کند !

پس کوه سر تا سر میشه نقره و سخن میګه (دیګه چون خلاصه میګم نمی نویسم این ها رو ) ، بعد میشه طلا ، بعد کوه ها مشک و عنبر و عبیر و یاقوت و جواهر میشن ! و ...
بعد رسول خدا (ص) امر می کنن : ای علی (ع) ... از خدا درخواست کن تا درختانش را به مردانی دندان مسلح و صخره های ش را به شیر و پلنګ و افعی تبدیل کند ، بعد این اتفاقات میفتن و غیره ...

بعد این ګروه این چیزا رو میبینن و سرګردون میشن و مثل یک مرض میشه و ... (خلاصه ګفتم دیګه )

---

حالا اصلاً ائمه (ع) مګر معجزه داشتن ؟

در کل یه نفر به من توضیح بده لطفاً ...

[علي پارسا]

سلام دوستان

خب من یه سؤال دارم حول کتاب تفسیر منسوب به امام حسن عسګری (علیه السّلام) ؛ چه اعتباری به این کتاب هست و توضیحات مربوطه ؟!

کتابش رو کامل نخوندم اما به صورت پراکنده مقداری حول 20 صفحه اینا خوندم ، اصلاً منطبق با عقل نیست ، برای مادرم هم تعریف کردم ولیکن ... یه جوریه اصلاً ...

یه نمونشو میګم تحت مثال :

تفسیر آیه ی 10 سوره ی بقره (فی قلوبهم مرض فزادهم الله مرضا و لهم عذاب الیم ، بما کانو یکذبون) در ارتباط باهش توضیح زیاد داده شده بعد یه داستان هم که ذکر شده اینه که خیلی خلاصه نکته ی کلیدیش که من درک نمی کنم اصلاً و مثل داستان های خرافه هست و چه بسا باشه هم اینه که 9 نفری که در ظاهر بیعت کرده بودن (عمر و غیره / واقعه مربوط به غدیر هست) برای پوزش طلبی ظاهری نزد پیامبر (ص) میان ، پیامبر بیعت ظاهری اونها رو می پذیرن و باطن رو به خدا واګذار می کنن ، بعد جبرئیل نازل میشه و میګه که پیامبر (ص) به همراه امام علی (ع) در دامنه ی یک کوه در مدینه بایستن و ... ؛ پیامبر (ص) به همراه حضرت علی (ع) میرن در دامنه ی کوه در مقابل همون ګروه و پیامبر (ص) پس از یکم تعریف و صحبت های معمول بیان می کنن که : ای علی (ع) ... از خداوند درخواست کن تا این کوه رو به هر چه می خواهی تبدیل کند !

پس کوه سر تا سر میشه نقره و سخن میګه (دیګه چون خلاصه میګم نمی نویسم این ها رو ) ، بعد میشه طلا ، بعد کوه ها مشک و عنبر و عبیر و یاقوت و جواهر میشن ! و ...
بعد رسول خدا (ص) امر می کنن : ای علی (ع) ... از خدا درخواست کن تا درختانش را به مردانی دندان مسلح و صخره های ش را به شیر و پلنګ و افعی تبدیل کند ، بعد این اتفاقات میفتن و غیره ...

بعد این ګروه این چیزا رو میبینن و سرګردون میشن و مثل یک مرض میشه و ... (خلاصه ګفتم دیګه )

---

حالا اصلاً ائمه (ع) مګر معجزه داشتن ؟

در کل یه نفر به من توضیح بده لطفاً ...

سلام،
من به طور غير مستقيم مي خواهم جواب شما را بدهم!
به اين منظور قصه دين داري خودم را برايتان باز گو مي کنم:
من در دوراني رشد کردم که تمام عوامل محيطي باعث تقويت افکاري در ذهن من مي شد که همه آنها درباره انسان و چرايي وجود او بود.
منظورم از عوامل محيطي دقيقا" وقوع انقلاب اسلامي و وقوع هشت سال جنگ بود.
نکته مشترک در هر دو مورد فوق مرگ انسانها و از خود گذشتگي انسانها (مخصوصا" تا سرحد مرگ) بود که باعث مي شد کودکي (نوجواني و جواني) مثل من ترغيب شود که به اين فکر کند که از کجا و براي چه آمده است و به کجا خواهد رفت؟
من براي پاسخ پرسشهاي خود همه جا سرک کشيدم، ولي تمام پاسخها را در دين يافتم، از آنجايي که ذهني کاملا" منطق گرا داشتم تمام پاسخهايي که يافتم هم کاملا" بر طبق منطق بسيار استوار و قوي بود.(پاورقي1)
حتما" مي گوييد اينها چه ربطي به سوال شما دارد؟
صبر کنيد، نتيجه گيري خواهم کرد.
ادراکات من از دين دقيقا" بر حسب نيازهايي بود که اول در ذهن من ايجاد شده بود و بعد جوابش را در دين يافته بودم! بنابراين نه اجباري در کار بود و نه حفظ کردن مطلبي در کار بود و نه اين کار را بکن بري بهشت! نه فلان چيز ثواب دارد و نه .......
ديديد بعضي بچه ها غذا نمي خورند و هي مي خواهند بروند دنبال بازي و بعد مادر هي به زور بچه را مي نشاند و بهش آب مي دهد و غذا مي دهد و بهش مي گويد اينها را بخور تا ضعيف نشوي و .....و بچه هم با بي ميلي و اکراه آنها را مي خورد؟
قضيه من اينجوري نبود، من اول تشنه شده بودم و بعد آب را جستجو و پيدا کرده و خورده بودم، اول گرسنه شده بودم و بعد غذا را جستجو و پيدا کرده و خورده بودم، پس دقيقا" ارزش آب و غذا و دليل آب و غذا خوردن را در لحظه استفاده از آنها مي دانستم.
در حال حاضر هم دقيقا" دينداري را با يک همچين روشي محک مي زنم!
حالا مي رسيم به سوال شما! .........خوب ........ فکر مي کنيد يک آدمي با ديدگاه من چطور به اين موضوع نگاه مي کند؟
بله .... دقيقا" درست حدس زديد! ... اولين فکرم اين است که جواب به اين موضوع و يا بررسي اين موضوع پاسخگوي کدام نياز من است؟ آيا اصولا" نيازي هست؟
البته منظورم "من" نوعي است، در روايات آمده است که هر که خود را شناخت خداي خود را شناخته است. اصولا" بررسي چنين مطلبي در سير وجودي يک انسان برطرف کننده کدام کاستي هاي او در مسير نيل به کمال (يعني همان خود شناسي که منجر به خداشناسي خواهد شد) مي تواند باشد؟
البته شما بسيار هوشيارانه موضوع را ديده و سوالتان به جا است ولي کلا" عرض بنده اين است که آيا بهتر نيست اصلا" توجه خود را معطوف موضوعات اينچنيني نکنيم؟
(سوء تفاهم نشود منظورم اين نيست که نبايد اين سوال را مطرح مي کرديد)
مثلا" من نگاه مي کردم در سرآغاز پروفايل خودتان روايتي نوشته ايد:
مؤمن خوش رویی اش در چهره و اندوهش در دل است ... پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آلهی و سّلم)
ببينيد چقدر اين جمله مطلب در درون خود دارد که تماما" به درد انسان مي خورد، صبر، متانت، محبت، صلابت، استقامت
حالا حيف نيست آدم وقت خود را صرف پرداختن به موضوعاتي نمايد که هم شبهه ناک است و هم درست يا غلط بودنش دردي را دوا نمي کند؟!
مثلا" ارزش حضرت علي پيش ما به اين است که کوه را تبديل به طلا کند؟ يا به دلجويي ايتام توسط ايشان است؟
بله اگر کوه تبديل به طلا شود که چه خوب! ولي اون چيزي که درباره ارزشها است و به درد ما مي خورد، چيزهاي ديگري است
يک نکته هم بگويم، يک روايت است که من بسيار آن را دوست دارم و مي گويد (نقل به مضمون): هر روايتي که با عقل منافات داشته باشد قبول نکنيد!
البته نه به اين معني هر ناقص العقلي مثل بنده بگويد فلان چيز با عقل من جور در نمي آيد پس غلط است! نه، بلکه به اين معني که هر چه مي شنويد اول در آن تعقل کنيد! به مصداق آن آيه قرآن که به بعضي ها کنايه مي زند که (باز هم نقل به مضمون): هر چي از دين به آنها گفته مي شود به همان ظاهرش مي چسبند!
البته اين را هم بگويم که مطالب فوق فقط از يک ديدگاه است: يعني اينکه شما مي خواهيد خودتان اين موضوع برايتان روشن شود.
ولي اگر از ديدگاه يک مبلغ دين بخواهيد به موضوع نگاه کنيد اصلا" موضوع فرق مي کند،
مثلا" اينکه امامان ما معصوم بوده اند يا نه از ديدگاه شخصي که من بخواهم بدانم برايم اصلا" اهميت ندارد
از اين نظر اهميت ندارد که: مثلا" آيت الله بهجت (مثال عرض مي کنم) انسان وارسته و مومني بوده، و اينکه يک اشتباهي در جايي از وي سر زده باشد يا نه اصلا" از مقوله ذهني من خارج است.
يا مثلا" امام صادق را من با انبوه روايات برجسته اي که از ايشان نقل شده شناخته ام و بدين واسطه ايشان را دوست دارم و اصولا" اينکه مثلا" ايشان يک روز نماز صبحشان قضا شده يا نه چيزي نيست که براي من در راه شناخت دين اهميت داشته باشد.
ولي از لحاظ حفاظت از کيان دين، موضوع فرق مي کند، آنجا اين بحث مطرح مي شود که کساني مي گويند امامان معصوم نبوده اند، پس ممکن است در روايات خود هم اشتباهاتي داشته باشند و در نتيجه .... و در نتيجه ..... و همين طور به صورت موذيانه قصد سست کردن اصول اعتقادي مومنين را با مغلطه هايي زيرکانه داشته باشند، و البته عوام مردم ممکن است توانايي ذهني تشخيص اينچنين مغلطه هايي را نداشته باشند و گمراه شوند، در اين جا است که بايد با تمام قدرت موضوع مو شکافي شود و جوانب آن براي رفع شبهاتي که به واسطه آنها ممکن است مطرح گردد روشن شود.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاورقي: (1)اين را هم بگويم که يکي از آن منطق هاي قوي اين بود که: اصولا" خود "منطق" تا يک جايي کارايي دارد و از آن به بعد عالم شهود است. يعني چه؟ يعني اينکه مثلا" اگر به شما بگويند از لحاظ منطقي توضيح دهيد که چرا از بوي گل خوشتان مي آيد؟ اينجا ديگر هيچ منطقي پاسخگو نيست! نه اينکه لذت از بوي گل منطقي نباشد! ولي منطقش يک پله بالاتر از اين منطق کلامي است!
به قول مولوي: حرف و صوت و گفت را بر هم زنم - تا که بي اين هر سه با تو دم زنم

[vampiree girl]

درباره ی طی الارض بایدبگم این کارتوانایی خاص و قدرت روحی بالا میخواد که افرادی که مورد توجه خاص ائمه قراربگیرن باعنایت اون ها میتونن طی الارض داشته باشن
همچنین افرادی مثل مرتاض های هندی باانجام اعمال خاص شیطانی و کثیف میتونن این توانایی روبه دست بیارن که البته بیشترش باکمک اجنه ی شیطانی انجام میشه بنابراین درحال حاضر و درجهان وجودداره
2-نمازهای انسان درصورتی بخشیده میشه که فرد از بی نمازی توبه کرده ،تمام تلاشش روکرده و تا جایی که میتونسته اداکرده حالا اون مقدار که عمرش نرسیده یانتونسته بخشیده میشه
3-بله احضارروح وجودداره و چه ازنظردینی چه اخلاقی کاردرستی نیست البته هرکس بایدبه مرجع خودش رجوع کنه ولی اکثرمراجع تقلید اتفاق نظر در درست نبودن این کاردارن چون روح بعدازاین که به دنیای خودش برگشت دوباره بایدمثل شب اول قبربازخواست بشه...

["VICTOR"]

سلام،
من به طور غير مستقيم مي خواهم جواب شما را بدهم!
به اين منظور قصه دين داري خودم را برايتان باز گو مي کنم:
من در دوراني رشد کردم که تمام عوامل محيطي باعث تقويت افکاري در ذهن من مي شد که همه آنها درباره انسان و چرايي وجود او بود.
منظورم از عوامل محيطي دقيقا" وقوع انقلاب اسلامي و وقوع هشت سال جنگ بود.
نکته مشترک در هر دو مورد فوق مرگ انسانها و از خود گذشتگي انسانها (مخصوصا" تا سرحد مرگ) بود که باعث مي شد کودکي (نوجواني و جواني) مثل من ترغيب شود که به اين فکر کند که از کجا و براي چه آمده است و به کجا خواهد رفت؟
من براي پاسخ پرسشهاي خود همه جا سرک کشيدم، ولي تمام پاسخها را در دين يافتم، از آنجايي که ذهني کاملا" منطق گرا داشتم تمام پاسخهايي که يافتم هم کاملا" بر طبق منطق بسيار استوار و قوي بود.(پاورقي1)
حتما" مي گوييد اينها چه ربطي به سوال شما دارد؟
صبر کنيد، نتيجه گيري خواهم کرد.
ادراکات من از دين دقيقا" بر حسب نيازهايي بود که اول در ذهن من ايجاد شده بود و بعد جوابش را در دين يافته بودم! بنابراين نه اجباري در کار بود و نه حفظ کردن مطلبي در کار بود و نه اين کار را بکن بري بهشت! نه فلان چيز ثواب دارد و نه .......
ديديد بعضي بچه ها غذا نمي خورند و هي مي خواهند بروند دنبال بازي و بعد مادر هي به زور بچه را مي نشاند و بهش آب مي دهد و غذا مي دهد و بهش مي گويد اينها را بخور تا ضعيف نشوي و .....و بچه هم با بي ميلي و اکراه آنها را مي خورد؟
قضيه من اينجوري نبود، من اول تشنه شده بودم و بعد آب را جستجو و پيدا کرده و خورده بودم، اول گرسنه شده بودم و بعد غذا را جستجو و پيدا کرده و خورده بودم، پس دقيقا" ارزش آب و غذا و دليل آب و غذا خوردن را در لحظه استفاده از آنها مي دانستم.
در حال حاضر هم دقيقا" دينداري را با يک همچين روشي محک مي زنم!
حالا مي رسيم به سوال شما! .........خوب ........ فکر مي کنيد يک آدمي با ديدگاه من چطور به اين موضوع نگاه مي کند؟
بله .... دقيقا" درست حدس زديد! ... اولين فکرم اين است که جواب به اين موضوع و يا بررسي اين موضوع پاسخگوي کدام نياز من است؟ آيا اصولا" نيازي هست؟
البته منظورم "من" نوعي است، در روايات آمده است که هر که خود را شناخت خداي خود را شناخته است. اصولا" بررسي چنين مطلبي در سير وجودي يک انسان برطرف کننده کدام کاستي هاي او در مسير نيل به کمال (يعني همان خود شناسي که منجر به خداشناسي خواهد شد) مي تواند باشد؟
البته شما بسيار هوشيارانه موضوع را ديده و سوالتان به جا است ولي کلا" عرض بنده اين است که آيا بهتر نيست اصلا" توجه خود را معطوف موضوعات اينچنيني نکنيم؟
(سوء تفاهم نشود منظورم اين نيست که نبايد اين سوال را مطرح مي کرديد)
مثلا" من نگاه مي کردم در سرآغاز پروفايل خودتان روايتي نوشته ايد:
مؤمن خوش رویی اش در چهره و اندوهش در دل است ... پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آلهی و سّلم)
ببينيد چقدر اين جمله مطلب در درون خود دارد که تماما" به درد انسان مي خورد، صبر، متانت، محبت، صلابت، استقامت
حالا حيف نيست آدم وقت خود را صرف پرداختن به موضوعاتي نمايد که هم شبهه ناک است و هم درست يا غلط بودنش دردي را دوا نمي کند؟!
مثلا" ارزش حضرت علي پيش ما به اين است که کوه را تبديل به طلا کند؟ يا به دلجويي ايتام توسط ايشان است؟
بله اگر کوه تبديل به طلا شود که چه خوب! ولي اون چيزي که درباره ارزشها است و به درد ما مي خورد، چيزهاي ديگري است
يک نکته هم بگويم، يک روايت است که من بسيار آن را دوست دارم و مي گويد (نقل به مضمون): هر روايتي که با عقل منافات داشته باشد قبول نکنيد!
البته نه به اين معني هر ناقص العقلي مثل بنده بگويد فلان چيز با عقل من جور در نمي آيد پس غلط است! نه، بلکه به اين معني که هر چه مي شنويد اول در آن تعقل کنيد! به مصداق آن آيه قرآن که به بعضي ها کنايه مي زند که (باز هم نقل به مضمون): هر چي از دين به آنها گفته مي شود به همان ظاهرش مي چسبند!
البته اين را هم بگويم که مطالب فوق فقط از يک ديدگاه است: يعني اينکه شما مي خواهيد خودتان اين موضوع برايتان روشن شود.
ولي اگر از ديدگاه يک مبلغ دين بخواهيد به موضوع نگاه کنيد اصلا" موضوع فرق مي کند،
مثلا" اينکه امامان ما معصوم بوده اند يا نه از ديدگاه شخصي که من بخواهم بدانم برايم اصلا" اهميت ندارد
از اين نظر اهميت ندارد که: مثلا" آيت الله بهجت (مثال عرض مي کنم) انسان وارسته و مومني بوده، و اينکه يک اشتباهي در جايي از وي سر زده باشد يا نه اصلا" از مقوله ذهني من خارج است.
يا مثلا" امام صادق را من با انبوه روايات برجسته اي که از ايشان نقل شده شناخته ام و بدين واسطه ايشان را دوست دارم و اصولا" اينکه مثلا" ايشان يک روز نماز صبحشان قضا شده يا نه چيزي نيست که براي من در راه شناخت دين اهميت داشته باشد.
ولي از لحاظ حفاظت از کيان دين، موضوع فرق مي کند، آنجا اين بحث مطرح مي شود که کساني مي گويند امامان معصوم نبوده اند، پس ممکن است در روايات خود هم اشتباهاتي داشته باشند و در نتيجه .... و در نتيجه ..... و همين طور به صورت موذيانه قصد سست کردن اصول اعتقادي مومنين را با مغلطه هايي زيرکانه داشته باشند، و البته عوام مردم ممکن است توانايي ذهني تشخيص اينچنين مغلطه هايي را نداشته باشند و گمراه شوند، در اين جا است که بايد با تمام قدرت موضوع مو شکافي شود و جوانب آن براي رفع شبهاتي که به واسطه آنها ممکن است مطرح گردد روشن شود.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاورقي: (1)اين را هم بگويم که يکي از آن منطق هاي قوي اين بود که: اصولا" خود "منطق" تا يک جايي کارايي دارد و از آن به بعد عالم شهود است. يعني چه؟ يعني اينکه مثلا" اگر به شما بگويند از لحاظ منطقي توضيح دهيد که چرا از بوي گل خوشتان مي آيد؟ اينجا ديگر هيچ منطقي پاسخگو نيست! نه اينکه لذت از بوي گل منطقي نباشد! ولي منطقش يک پله بالاتر از اين منطق کلامي است!
به قول مولوي: حرف و صوت و گفت را بر هم زنم - تا که بي اين هر سه با تو دم زنم

سلام و سلامتی خدمت شما آقای پارسا

طاعات و عباداتتون مقبول پیشګاه الله

بسیار سپاسګزارم از وقتی که صرف کردید و پاسخی جامع از منظر کاربرد دادید ...

تمام صحبت شما صحت داره و خودم هم قبول دارم که وقتی چیزی به کار نمیاد ، پیګیرش نشد و اون چیز که با عقل جور در نمیاد رو رها کرد ولیکن این سؤال رو به این منظور پرسیدم که در نرم افزارهای تفسیر قرآن یکی از منابعی که استفاده شده همین کتاب هست و از اون جایی که معقول هم نیست یه جور تبلیغ منفی محسوب میشه ، جهت رفع شبهه ی خودم بود ، داستان های مختلفی از این کتاب رو در تفسیر روایت کردن که همونطور که ګفتم اصلاً با عقل جور در نمیاد ... صحبت شما هم در جای خود قبول دارم

درباره ی طی الارض بایدبگم این کارتوانایی خاص و قدرت روحی بالا میخواد که افرادی که مورد توجه خاص ائمه قراربگیرن باعنایت اون ها میتونن طی الارض داشته باشن
همچنین افرادی مثل مرتاض های هندی باانجام اعمال خاص شیطانی و کثیف میتونن این توانایی روبه دست بیارن که البته بیشترش باکمک اجنه ی شیطانی انجام میشه بنابراین درحال حاضر و درجهان وجودداره
2-نمازهای انسان درصورتی بخشیده میشه که فرد از بی نمازی توبه کرده ،تمام تلاشش روکرده و تا جایی که میتونسته اداکرده حالا اون مقدار که عمرش نرسیده یانتونسته بخشیده میشه
3-بله احضارروح وجودداره و چه ازنظردینی چه اخلاقی کاردرستی نیست البته هرکس بایدبه مرجع خودش رجوع کنه ولی اکثرمراجع تقلید اتفاق نظر در درست نبودن این کاردارن چون روح بعدازاین که به دنیای خودش برگشت دوباره بایدمثل شب اول قبربازخواست بشه...

سلام

طاعات و عباداتتون مقبول درګاه باری تعالی ...
بسیار سپاسګزارم از وقتی که ګذاشتید و پاسخګوی بنده بودید ، لطف کردید ، متشکرم ...