تحصیل در داخل یا خارج از کشور ... چرا ؟

[Almas Parsi]

با سلام به همه دوستان

و تشکر از ساغر عزیز برای طرح این نظرسنجی
در ابتدا ترجیح میدم از حسن ها و معایب تحصیل در خارج کشور صحبتی کنم و بعد از اون بپردازیم به سن تحصیل

البته پاسخ دادن به این سوال و نظرسنجی چون ابعاد گسترده ای داره کار ساده ای نیست و بایستی همه جوانب اون در نظر گرفته بشه چون علاوه بر توان مالی شرایط افراد با هم متفاوته
آموزش کار تیمی و روحیه تحقیق و همچنین امکانات آموزشی و پژوهشی و به روز بودن رو میتونیم در فضاهای آموزشی خارج از کشور به سبک مطلوبی اشاره کنیم که در ایران همه این موارد با نقاط ضعف های فراوانی همراه هست
مورد بعدی شرایط و فرهنگ کنونی در کشور ما که فرد در حال تحصیل چون جدای از این اجتماع نیست پس درگیر با اون مشکلات خواهد بود از جمله ترافیک وحشتناک که همیشه غیر قابل پیش بینی و تشخیص هست واین مساله به تنهایی تمامی برنامه های فرد رو به اشکال میزنه و فرد نمیتونه مدیریت درستی برای برنامه هاش داشته باشه

محدودیت هایی که در رشته های تحصیلی دارن و قوانینی که وضع میشن و برداشته میشن لطمات زیادی به فرد میزنه

مثلا زیر شاخه فلان رشته تحصیلی بنا به دلایلی در هیچ دانشگاهی تحصیل نمیشه و فرد مجبوره دست از علایقش برداره و به آنچه که شرایط بهش اجازه میده روی بیاره و بعد از چند سال قانونی وضع میشه اون رشته تحصیلی تایید میشه ولی در دورترین نقاط کشور که باز خودش برای تحصیل مشکلاتی در بر داره

برای افرادی که تحصیلات آموزشی رو صرفا برای مدرک نمیخوان و روحیه پژوهش دارند تحصیل در خارج از کشور توصیه میشه چون در این زمینه در خارج از کشور بها و ارزش بیشتری قائل هستند

بزرگترین مشکل سیستم آموزشی کشور ما سطحی نگر بودن و غیر کاربردی بودنه
دانشگاه های کشور ما به وفور نظریه پرداز تربیت میکنند که در عمل نمیتونند بازدهی داشته باشند
ولی این رو هم نباید فراموش کرد برای تحصیل در خارج زندگی و اقامت در یک کشور بدور از وطن بایستی فرد روحیه ای قوی داشته باشه و به منظور خوشگذرانی نرفته باشه و میشه اطمینان داشت در زمینه علم و فناوری موفقیت در اون فضا تضمینیه

اگر هم فرد بتونه در شرایط خارج از کشور تحصیل کنه و با اون شرایط سازگار بشه مسلما از مزایای دیگرش اینه که زبان دیگری رو جز زبان مادری هم یاد گرفته و با فرهنگ های سایر ملل هم آشنایی پیدا میکنه ارزشهای تحصیلی و اجتماعیش افزایش پیدا خواهد کرد و از همه مهمتر با استاندارد های دنیای جدید و فناوری های نوین آشنایی پیدا خواهد کرد

از بزرگترین معایب دوری از وطن هم دوری از خانواده و از دست دادن شرایطی که برای فرد تا سالها یک عادت دوست داشتنی بوده چون فقط اون عادات در فرهنگ خودش رواج داشته و اجین شدن با زبانی غیر فارسی و دوری از زبان مادری که اگر فرد نتونه با شرایط خودش رو وفق بده ممکنه دچار افسردگی و غم غربت هم بشه

و گاهی هم در برخی افراد مادی گرایی آزار دهنده خواهد بود و ممکنه با فرهنگ های غیر متعارف روبرو بشه و خوشایند روحیاتش نباشه و مشاهده برخی افراد که در شرایط بی محدودیتی از هویت خودشون دور شدند و ....

البته باز هم انتخاب کشور و دانشگاه مورد نظر و رشته تحصیلی بسیار مهم هست
واما از چه مقطعی تحصیل مناسب هست باز بستگی به شرایط خانوادگی فرد داره

به اعتقاد من هم همونطور که دوستان اشاره کردند بهتره فرد شخصی از اعضای خانواده به همراهش باشه...
اگر شرایط رو از کودکی داشته باشه بهتره ولی مشروط به اینکه اصالت ایرانی بودن فراموش نشه
در تمامی مقاطع میشه فرد چنین تصمیمی بگیره ولی بهترین کار اینه که اگر قصد تحصیل فرزند در خارج از کشور بود والدین پیش نیازها رو پیش از رفتن فرزندشون فراهم کنند مثلا آموزش زبان بزرگترین مساله هست و تحصیل فرزندشون در ایران بایستی تا حدودی نزدیک به استاندارد های خارج کشور باشه و این امر فقط با انتخاب محیط های آموزشی استاندارد قابل اجراست..

به نظر من اگر قراره هزینه بشه این هزینه بایستی از قبل از رفتن هم اعمال بشه و شرایط مطلوبی رو برای فرد فراهم کنند تا فرد با مشکلات کمتری در خارج از کشور مواجه بشه

و طبعا برای اشخاصی که در مراحل بالاتر تصمیم به تحصیل خارج از کشور دارن شرایط کمی سخت تر هست چون اگر زمینه فراهم نشده باشه تطبیق اون فرد با شرایط جدید براش سخت خواهد بود

در آخر این نکته بسیار مهمه که :
همه این شرایط مشروط به اینکه فرد تحصلیلات عالیه رو در خارج از کشور تکمیل کنه و خدمتش رو در کشور خودش انجام بده ارزشمنده و نباید فراموش کرد که ایرانی به ایرانی بودنش افتخار میکنه و اگر هم تصمیم داره بره و خارج از کشورش تحصیل کنه فقط به نیت خدمت به هم میهن و کشور خودش باید باشه ....


با تشکر از توجه شما دوستان