تشكيل تيم مخترعين...

[SaSaMc2]

سلام . من نمونه همچین پست و دعوتی رو تو گروه عنوان کردم. ولی خیلی دوستان توجه نکردند. بازم از مطرح شدن این موضوع خیلی خوشحالم. دوستانی که علاوه بر اختراع و ایده پردازی،تجربه کار تولیدی و اجرایی دارند ، ضرورت این موضوع رو بسیار بیشتر از بقیه درک میکنند.

سلام...

ممنون از حضورتون...

من خودم دادم پستهاي قبلي شما رو پاك كنن...

قوانين رعايت نشده بود و چندين بار جاهاي مختلف يه متن رو كپي كرده بودين...

هدف ابتداي تشكيل اين گروه در سايت آموزش و پرورش استعداد هست...

ما اينجا با هر نوع جنسيتي و سن و سالي و توانايي و دانش اعضاي مختلف روبرو هستيم...

ما طي سالها با ايجاد تاپيك هاي مختلف سعي كرديم نگاه نو و خلاقانه رو تا حدودي بين اعضا جا بندازيم...

و در فاز بعدي تصميم داريم با آموزش تبديل ايده به اختراع و ترويج فرهنگ تيم ورك قدم هاي قبلي خود را كامل تر برداريم...

و در آينده انشالله به قسمت تجاري سازي و تبديل اختراع به محصول خواهيم رسيد...

با تشكر...

[SaSaMc2]

سلام و واقعا خسته نباشید
راستش من هنوز یه چیزو خوب متوجه نشدم و ببخشید اگه میپرسم ،اونم اینکه هرکس واسه اینکه بتونه وارد این گروه بشه حتما باید ایده یا طرح یا هرچیز دیگه ای رو از قبل داشته باشه حالا چه روی کاغذ و یا در ذهنش،یا
نه اگه هدفش یادگیری و بقول یاسمن جان تجربه و سمت و سو گرفتن علایقشم هست میتونه شرکت کنه در این گروه؟؟؟؟ چون میدونم مبحث زمان در یک پروژه غیر قابل اغماضه عرض میکنم...

چون خوده منم بشخصه همیشه تجربه هدفمند و کارا واسم اصل بوده ولی راستش توی گروه نبودم هیچ وقت چون با کسایی برخورد داشتم که بلاجبار باید تکی ادامه میدام..وگرنه تو هر کاری قدرت چند ذهن بیشتر از یک ذهن خواهد بود...
تشکر

با سلام

زمینه سازی و آماده نمودن بستر مناسب برای این موضوع قبل از شروع به کار ضروری به نظر می رسد که چند نکته در این خصوص قابل طرح می باشد

1-نظر سنجی و دریافت نظرات و پیشنهادات کاربران سایت
2-پشتیبانی و حمایت مدیران ارشد سایت
3-اعتماد سازی
4-ارائه راهکارهای قانونی و معتبر

این مسئله هم باید در نظر گرفت که تمام مراحل کاری به صورت مجازی انجام پذیر نیست و اعضای تیم جهت ثبت اختراع باید در دفترخانه اسناد رسمی حضور یافته و تفاهم نامه ای را امضا کنند و یک نفر را مسئول پیگیری معرفی و در پایان نیز جهت دریافت گواهی اختراع باید حضور داشته باشند

دوستان سلام


خداقوت

نمیشه گروه فرعی هم داشته باشین!!! آخه من هم دوست دارم باشم....در زمینه ی مهندسی و اینا اطلاعاتی ندارم پس کمک شما نمیتونم باشم....

اما گروه میتونه برام مفید باشه.... چون برنامه ی رسوندن یه طرحی که تو ذهنمه رو به اینکه بتونم بسازمش ندارم... یعنی میخوام از الفبای این مراحل شروع کنم.....

چون این چند سال یا تنها بودم و لقمه رو دور سرم پیچوندمو ... گاهی اجازه ورود نداشتم ....و به همن دلیل آخرشم نخوردم و یه مدت گذاشتم کنار....
یا با یکی دو نفر دیگه از دانشگاه و انجمن های مختلف به توصیه استادها همکار بودم ..یا حتی فقط در جریانش بودن که چندی بعد در نمایشگاه بمن لبخند زدن....... منم گفتم نوش جون و باز هم گذاشتم کنار.....

چند تا طرحی هم که تو ذهنمه ( آقای حسین در جریانش هستن ) بازار خوبی نداره اما برام مهمه چون مشکلی که من و امثال محدودی مثل من ( دارای فعالیتهایی نه همه گیر ) داریم رو یکمی زیادحل میکنه....

خلاصه اینکه فکر میکردم گروه برام مفید باشه...( اما چون توو این معامله فقط من سود میکنم....عذاب وجدان داشتم) از آقای حسین راهنمایی خواستم... گفتن که بیام درخواست بدم چون خیلی مفیده......

سلام منم ایده های توذهنم دارمو دوست دارم وباعث افتخارمه درکنارشما بزرگان کسب عمل کنم البته اگه قابل بدونید.

من الان جای که کارمیکنم یه آزمایشگاه تحقیقاتیه و همش دنبال اینکارها هستیم که یه چیز جدید به وجودبیاریمو......

خودم چندتا طرح تحقیقاتی انجام دادم ولی بخاطر فارغ التحصیلی ونیازداشتن به مدرکم مجبور شدم مقاله رو بدم استادراهنمام چاپ کنه یعنی همه کاره خودم بودولی درآخر هیچ

دوستان سلام.بحث خوبی هست ولی یه موضوعی رو باید مد نظر داشت اونم اینکه در بحث اختراع و نو آوری نمیشه ریسک کرد البته من یه صحبتی میکنم و امیدوارم به دوستان بر نخوره چون این واقعیتی هست که در محیط بیرونه!با توجه به اینکه من خودم مسئولیتی در جایی با همین فعالیت ها(نمیتونم بگم کجا)دارم چندین بار این موضوع رو به عینه مشاهده کردم و اون دورزدن صاحب فکر و ایده است.÷س باید بستر این کار فراهم بشه و اعتماد سازی بشه البته در محیط و فضای مجازی به نظر من امکانش نیست مگه اینکه در این سایت تدابیری اندیشیده بشه که اگه کسی ایده ای داد بعد بتونه به این سایت ارجاع بده و بگه که اولین نفری بوده که این ایده رو داده.

سلام...

ممنونم از حضور همه ي دوستان بزرگوار...

در حقيقت ما قراره خودمون رو وارد چالشي كنيم كه كمتر كسي به اين صورت قدم به اين راه سپرده...

حتما مشكلات زيادي رو پيش رو خواهيم داشت و آينده ي كاملا مشخص و حساب شده اي رو نميتونيم پيش بيني كنيم...

بحث اول ما اعتماد هست و مجبوريم در ابتدا يك گروه كوچكتر رو تشكيل بديم و كم كم عضاي امين ديگه رو وارد گروه كنيم...

بحث بعدي ما تخصص هست و مجبوريم از افراد متخصص تر در ابتداي كار استفاده كنيم تا ايرادات گروه رو هم بتونيم بهتر درمان كنيم...

اما چون هدف فعلي ما پرورش استعداد و دعوت به كار گروهيست، بهتره كه چندين گروه زير مجموعه هم داشته باشيم...

گروه هايي كه يك دوره يك كار متوسط رو انجام ميدن و حين آموزش با اعتمادسازي و تشخيص توانايي براي عضويت در گروه هاي اصلي انتخاب ميشن...

پس در حقيقت براي زيرگروه ها پيشينه و رزومه ي حرفه لازم نبوده و داشتن علاقه و اخلاق و پشتكار + استعداد ( همراه هدف مشخص ) كفايت ميكند...


هدف از ايجاد اين گفتگو همين به اشتراك گذاري نظرات دوستان جهت تصميم گيريه صحيحتر و ايجاد بستر مناسب است...

به نظر من هم، بايد مديران سايت محور اصلي اين اتفاق باشند و توازن و اعتماد سازي را حاكم كنند...

سعي داريم انشالله بتونيم در انتهاي مباحث با همفكري و نظرات دوستان به تدوين قوانيني معقول و حساب شده براي اجراي صحيح تر برنامه هاي گروه برسيم...

در مورد كار حضوري، حتما كار زير يك سقف نتيجه ي بهتر و سريع تر و منظم تري را دارد، و خب اين كار از توان فعلي و شرايط كنوني ما تا حدودي ساخته نيست...

ولي در ابتدا كه گروه حين آموزش و طي كردن مراحل تبديل ايده به اختراع هست نياز كمتري به ميتينگ هاي هماهنگ شده وجود دارد...

تمامي كارهاي ثبت توسط ابلاغ گيرنده انجام شده و فقط اعضا يك بار براي امضا و دريافت گواهينامه نياز به حضور و آن هم به صورت انفرادي دارند...


پيشنهاد گروه هاي فرعي شما بسيار عالي بود...

دوستان توجه داشته باشن اينكه زمينه فعاليت و دانش ما به اختراع مربوط نميشه پس ما براي اين كار ساخته نشديم يه ديدگاه نادرست هست...

اختراع فقط آچار پيچگوشتي و سيم لحيم و فيل هوا كردن نيست...

و حتما اگر دوستان به هر دليلي نتون با گروه ادامه بدن بعد ها در گروه هاي ديگه و يا انفرادي توانايي بيشتري خواهند داشت...

داشتن دانش و تخصص يه فاكتور مهم به حساب مياد ولي توانايي كار گروهي مهمترين بخش اين ماجراست...

متاسفانه اين روند اشتباه و به نوعي دادن پوئن يا باج به ديگران جهت پيشبرد كارها در اين كشور يك اصا به حساب مياد...

حتما گروه هاي ما هم جاهايي مجبور به باج دادن ميشوند ولي چون كار تيمي هست زياد بهمون فشار نمياد...


بله يكي از چالش هاي اساسي پيش روي ما همين بحث ريسك و دورزدن هاست...

و بايد بتونيم احتمال خطا رو به صفر نزديك تر كنيم و سعي در ايجاد جوي مناسب داشته باشيم...

فكر ميكنم بهتر باشه از يه وكيل حقوقي آگاه تر در كنار تجربه هاي شخصيمون براي تدوين قوانين و راه كار هاي مناسب مشاوره بگيريم...

با تشكر از همه ي دوستان...

[hossien]

سلام...

شايد در نگاه نخست اختراع كردن موضوع پيچيده و خاصي به نظر برسد...

اما با آموزش صحيح و برخورد تخصصي به صورت تيم ورك اين مسير بسيار ساده تر شده و نتيجه حاصله پررنگ تر ميشود...

اين مبحث جداي از ارتقاي سطح سايت رابطه مستقيم با پرورش استعداد اعضا داشته و اعتبار علمي و مادي هم به همراه خواهد داشت...

در اين بخش كه به خاطر شرايط مالكيت معنوي به صورت محدود تر و ويژه اجرا ميشود...

برنامه ها به صورت اختصاصي و توسط برگذيدگان سايت دنبال ميشود...

بدين صورت كه تعدادي ايده اي مناسب به عنوان مضوع پيشنهادي براي تبديل به اختراع ارائه شده...

و به صورت گروه بندي بنا به توانايي افراد درصد بندي شده و طبق اصول تعريف شده اي تبديل به اختراع ميشود...

مثلا:

صاحب ايده 15% طراحي مكانيزم 40% نويسند اظهارنامه 10% پيگيري ثبت و ابلاغ 10% سهم سايت 15% يا 10%ديگر بنا به شرايط...

و سعي ميشود سهم شخصي بيش از 49% نشود و طبق عملكرد اعضا به صورت گروهي سهم ها تقسيم ميشود...

بعد از رسيدن به موفقيت و ثبت اختراع شرايط تغيير كرده و مراحلي مادي يا درصدي براي پيشبرد اختراع از تاييد علمي تا تجاري سازي بر عهده اشخاص توانا گذاشته ميشود...

در حقيقت ما با تقسيم كار بنا بر تخصص و تجربه سعي ميكنيم آينده اي بهتر را براي سايت و عضاي پرتلاش و با استعداد آن رقم بزنيم...

منتظر شنيدن نظرات سازنده شما در تكميل اين بخش هستيم...

خیلی عالی ولی
الان مشکل ما ثبت اختراع نیست
مشکل ما الان تولید اون اختراع هست
شاید به این دلیله که اختراع درستی ثبت نمیشه!

نمیدونم - ولی هرکمکی باشه دریغ نمیکنم!
هستم ولی باید روش وقت گذاشت - همینجوری نمیشه

بعیده با گروه مجازی بشه کاری کرد. تیم باید توی دنیای واقعی کنار هم کار کنه.یه جمع اینترنتی بازدهی نداره.

سلام
به نظر من تشکیل چنین گروه هایی خیلی خوب هست و در موفقیت و رسیدن به اهداف کمک والایی می کنه.
تمام مواردی که دوستان بیان کرده بودن را خوندم نظر خودم را به صورت زیر بیان می کنم.
1-آموزش تیم برای همکاری کردن خیلی خوبه یا آموزش های خلاقیت و نوآوری در کارهایمان بزاریم در جهت رسیدن به هدف پس مهمترین کار مشخص شدن هدف کلی هست تا بتونیم برای آن برای چند سال بعد برنامه ریزی کنیم و برای رسیدن به اون نقطه اهداف کوتاه مدت استفاده کنیم.
2-برای اینکه اعضا بتونن کار را به درستی انجام بدن و یک فردی نیاد از اول کاری که انجام شده را بررسی کنه بهتر هست یک template آماده کنیم منظوزم مثل فرمت پایان نامه و مقالات هست چیدمان مشخص هست و هر فردی بخواد هر کدوم از آنها را تهیه کنه از عنوان ها استفاده می کنه و کار خودشو مطابق اون می بره جلو.. به عنوان مثال برای تعریف نیاز سنجی : 1-مقدمه 2- تعریف مسئله3-بیان مسئله4-راه حل-5-نتایج
این مورد در سطح یک هست هر چه ریز تر کنیم تصدیق اسناد راحت تر میشه و ساختار بهتری می تونیم به کارمون بدیم. مثل در بیان مسئله کی خواسته ، کجا استفاده میشه ، در چه شرایطی استفاده میشه ، آیا سیستم یا طرح مورد نظرم در شب و روز با هم اختلاف دارن و شرایط بارانی ، برفی و آفتابی روی آن تاثیر میزاره و ..........
3-در مورد کار تیمی در عصر جدید و هم اکنون بسیار شرکت های بزرگ را سرچ کنید کارشون را شکستن و به سراسر جهان دادن و هر کسی قسمتی از آن را انجام میدن. اگر کمی دقیق تر بشیم چی کار کردن می بینیم تا مرحله ای خودشون میان کار را انجام می دم مراحل طراحی مفهومی سپس درخت محصول اونو در میارن و بعد به شرکت ها و سازنده می دن تا براشون بسازن.
پس ما اگر بخواهیم الگو بگیریم باید یک رویکرد طراحی انتخاب کنیم
4- باید interfaces و interaction را را شناسایی کیم یعنی باید ارتباطات و تعاملات بین هر فرد و هر سندی که تهیه میشه تعیین گردد تا به مشکل دوری راه ، تهیه کنندگان، تصدیق کنندگان و تایید کنندگان نهایی به وجود نیاد.
5-برنامه ای برای مدیریت داشته باشیم که چطور از نفرات تیم استفاده بشه و مدیریت شود(تشکیل تیم مدیریتی)

در حال حاضر اینا به ذهن ام امد

[arisff]

یک جمع بندی :

اینجا با سه گروه مختلف روبرو هستیم.

1. صاحبان ایده : که نیاز به تشکیل تیم جهت استفاده از مهارت و تخصص سایر افراد برای به نتیجه رساندن ایده خود دارند.
2. صاحبان مهارت یا سرمایه : که نیاز به یک ایده جهت پیاده سازی مهارت های خود و کسب سود از نتیجه حاصله را دارند.
3. کارآموزان : که نیاز به یک بستر جهت کسب تجربه و مهارت را دارند.

چند واقعیت و قانون نانوشته :

1. همکاری واقعی در فضای مجازی ممکن نیست.
2. اعتماد شکل گرفته در فضای مجازی سست و ناپایدار است.
3. تشکیل تیم نیازمند داشتن اطلاعات از مهارت های افراد است.

یک مثال موفق :

سایت پونیشا www.ponisha.ir به شکل زیبا و منطقی رابطه بین کارفرما و پیمانکار رو برقرار کرده. مثلا من به عنوان کسی که میخوام یه ماشین کنترلی بسازم (ایده) وارد سایت میشم و پروژه خودم رو که ساخت ماشین کنترلی هست در سایت تعریف می کنم (سایت بابت تعریف هر پروژه مبلغی میگیره) . از طرفی میدونم که برای اجرای پروژه مثلا نیازمند یک مهندس برق (مهارت) و یک مهندس طراحی محصول (مهارت) هستم؛ لذا بعد از تعریف عنوان و جزئیات پروژه ، مهارت های مورد نیاز رو از بین صدها مهارتی که در سایت وجود دارد انتخاب میکنم و تمام... حالا سایت میاد و پروژه من رو به هزاران نفری که اون مهارت خاص رو دارن و قبلاً در سایت ثبت نام کردن ، نشون میده و هر کدوم میان و بابت انجام پروژه مبلغی پیشنهاد میدن و من با توجه به پروژه های موفق قبلی اون افراد که سوابقش تو سایت هست ، در نهایت پیمانکار مناسب رو انتخاب میکنم و مبلغ مورد درخواستش رو برای انجام پروژه ، به حساب سایت میریزم و در نهایت بعد از انجام شدن و تحویل گرفتن پروژه و اعلام رضایت ، سایت مبلغ پرداختی رو به حساب پیمانکار میریزه.

هدف من از این مثال تبلیغ این سایت نبود بلکه میخواستم از یک سری روندها و ایده های این سایت برای رسیدن به هدف خودمون استفاده کنیم و چندتا از این ایده ها که به دردمون خواهد خورد رو در قالب چند پیشنهاد ، ارائه میدم.

یک پیشنهاد جامع :

نمیدونم تا چه حدی میشه این پیشنهاد ها رو در قالب این سایت که بر پایه فروم (forum) هست پیاده سازی کرد و اگه نشه بایستی سایتی با قابلیت های اختصاصی راه اندازی بشه.

1. اول از همه نیازمند یه بانک اطلاعاتی از افراد / مهارت ها / تجربه ها / اهدافشون هستیم. (که مثلا میتونه تو قسمت پروفایل هر فردی موجود باشه)
2. تعریف ایده (از طرف ایده پرداز) و مهارت های مورد نیاز و مشخص کردن سهم هر فرد از نتیجه نهایی (که میشه در قالب یک تاپیک جدید در فروم ایجاد بشه)
3. دعوت از افراد دارای مهارت توسط صاحب ایده یا پیوستن متخصص ها به صورت داوطلبانه
4. تشکیل جلسه حضوری با شرکت متخصصان مختلف که توسط صاحب ایده گزینش شده اند و تشریح جزئیات بیشتر از پروژه
5. جمع بندی جلسه اول و انتخاب نهایی افراد (تشکیل هسته تیم)
6. دعوت از کار آموزان جهت کار و کسب تجربه در کنار هسته اصلی تیم و کمک به تیم در موارد جزئی و ساده تر (حضوری و مجازی)

سعی کردم تمام جوانب بحث هایی که مطرح شد رو ببینم.
امیدوارم پیشنهادم کامل باشه و فکر نکنم کسی از قلم افتاده باشه.
دوستان خوشحال میشم نظرتون رو در مورد پیشنهادم و تکمیلتر شدنش بدونم.

[مخترع کارآفرین]

سلام. یه بحث دیگری هم داریم. خیلی از بچه هایی که اینجا هستند مثل خود بنده، ایده هایی داشته اند و اختراعاتشان را انجام داده اند و فقط دنبال گروهی برای پیاده سازی و اجرا هستند.

بنابراین به نظرم چند تا موضوع داریم. باید ببینیم که هر کدام از دوستان کدوم هدف زیر رو دارند.

0- اصلا ایده ای در میان نیست و افراد دنبال این هستند که گروهی خلاق و علاقه مند تشکیل دهند که با کمک هم در جامعه نیاز سنجی کنند و ایده ای خلق کنند و روش کار کنند تا به محصول برسند و سپس تولید کنند و بفروشند.

1- یه نفر ایده ای داره و دنبال گروهی میگرده که کمکش کنند تا محصول اون ایده رو با هم بسازند.

2- یه نفر ایده ای داره و خودش هم توانایی درست کردن محصول مرتبط با اون ایده رو داره و فقط دنبال گروهی میگرده که امکانات ساخت نمونه اولیه رو براش فراهم کنند. به عبارتی دنبال یه آزمایشگاهه و یا سرمایه برای نمونه سازی

3- یه نفر ایده ای داشته و محصول مرتبط با اون رو اختراع کرده یا ساخته، و دنبال یک گروهی میگرده که با کمک هم اونو تولید کنند و بفروشند.

4- یه نفر اختراعی داره و تولیدش هم کرده، و فقط دنبال گروهی میگرده که با کمک ارتباطات دوستان و موقعیت شهر های مختلف دوستان، محصول تولیدشده رو بازاریابی کنند و بفروشند.

مثلا بنده بیشتر دنبال موردهای 1 و 3 و 4 هستم.

بهتره اول مشخص کنیم که دنبال کدوم هدف هستیم.

البته ممکنه ما چند گروه تشکیل بدهیم که هرکدوم دنبال یکی از این اهداف باشند ولی در عین حال با همدیگر در ارتباطند و از تجربیات یکدیگر استفاده می کنند و به هم کمک می کنند.

[ab.bb]

فکر کنم به اندازه کافی ، بحث درباره چگونگی تشکیل و اداره گروه انجام شده. کارهایی که باید انجام داد رو انجام بدین؛ تا ببینیم اصلا گروه قابل تشکیل هست یانه

["VICTOR"]

سلام. یه بحث دیگری هم داریم. خیلی از بچه هایی که اینجا هستند مثل خود بنده، ایده هایی داشته اند و اختراعاتشان را انجام داده اند و فقط دنبال گروهی برای پیاده سازی و اجرا هستند.

بنابراین به نظرم چند تا موضوع داریم. باید ببینیم که هر کدام از دوستان کدوم هدف زیر رو دارند.

0- اصلا ایده ای در میان نیست و افراد دنبال این هستند که گروهی خلاق و علاقه مند تشکیل دهند که با کمک هم در جامعه نیاز سنجی کنند و ایده ای خلق کنند و روش کار کنند تا به محصول برسند و سپس تولید کنند و بفروشند.

1- یه نفر ایده ای داره و دنبال گروهی میگرده که کمکش کنند تا محصول اون ایده رو با هم بسازند.

2- یه نفر ایده ای داره و خودش هم توانایی درست کردن محصول مرتبط با اون ایده رو داره و فقط دنبال گروهی میگرده که امکانات ساخت نمونه اولیه رو براش فراهم کنند. به عبارتی دنبال یه آزمایشگاهه و یا سرمایه برای نمونه سازی

3- یه نفر ایده ای داشته و محصول مرتبط با اون رو اختراع کرده یا ساخته، و دنبال یک گروهی میگرده که با کمک هم اونو تولید کنند و بفروشند.

4- یه نفر اختراعی داره و تولیدش هم کرده، و فقط دنبال گروهی میگرده که با کمک ارتباطات دوستان و موقعیت شهر های مختلف دوستان، محصول تولیدشده رو بازاریابی کنند و بفروشند.

مثلا بنده بیشتر دنبال موردهای 1 و 3 و 4 هستم.

بهتره اول مشخص کنیم که دنبال کدوم هدف هستیم.

البته ممکنه ما چند گروه تشکیل بدهیم که هرکدوم دنبال یکی از این اهداف باشند ولی در عین حال با همدیگر در ارتباطند و از تجربیات یکدیگر استفاده می کنند و به هم کمک می کنند.

سلام

مورد یک و دو در مورد من صدق می کنه .

[SaSaMc2]

حفظ و صیانت از ایده ها خیلی مهم است اما گاهی بعضی مخترعان ما از آنور پشت بام می افتند و به نظر من دچار نوعی Self-Limiting Paranoia می شوند که باعث می شود ایده آنها دیده نشده و با عدم ارزیابی افراد آگاه، هیچ وقت هم از حالت خام بیرون نیاید و احتمالا هم پس از مدتی به ورطه فراموشی سپرده شود. پس باید این وسط، نوعی خط تعادل را تعریف و اجراء کرد. شاید بهتر باشه همه اعضاء ، یک تعهدنامه الزام آور را امضاء کرده و به آن پایبند باشند.

سلام...

بله این اتفاق برای خودم افتاده و جوون که بودم فکر میکردم همه ی دنیا در کمین نیشستن که اختراع من و ازم بگیرن...

مثلا مجبور بودم توجیه کنم رئیس انرژی های نو (دکتر کعبی نژادیان) رو ولی چون از ثبت اختراع هم نداشتم میترسیدم طرحم رو یکی برداره...

من نمیتونستم مکانیزم رو شرح بدم ولی باید طرفم متوجه میشد که طرح کار میکنه...

برای همین هرگز موفق نمیشدم و تا جایی که پام به پایگاه ژئوفیزیک و سازمان انرژی هسته ای رسید و تازه فهمیدم یه سری آدما اصلا نیازی به ما و اختراع ما ندارن...

همیشه باید کلامون رو محکم بچسبیم ولی نه طوری که مجسمه به نظر بیایم...

سلام
من مدتی هست دارم تاپیک رو دنبال می کنم ولی پستی ندادم.
به نظر میاد بحث ها داره چند شاخه میشه. عده ای هدفشون در این گروه کسب تجربه (فنی یا حتی کار گروهی) هست و عده دیگه ای برای تولید و ایجاد درآمد میخوان فعالیت کنن.
ابن دوتا هدف لزوما با هم منافاتی نداره ولی هدف اصلی مشخص نشه و ساختارها طبق اون شکل نگیره، بازده و کارایی گروه کم خواهد شد.
به عنوان مثال برای کسب تجربه نیازی به تخصص بالا نیست و چندان هم لازم نیست از کسی تعهد کتبی گرفته بشه، اما اگر هدف تجاری سازی باشه برعکس باید افراد تخصص داشته باشن و نقش قرارداد و تعهدها پررنگ تر میشه. حالا اینکه افراد چه میزان تخصص داشته باشن و چه مقدار سر ایجاد و پیگیری تعهدات سخت گیری بشه بستگی به این داره که هدف رو کدوم حالت در نظر بگیرید.
به نظر من اگر میخواید هر دو هدف رو پیش ببرید بهتره 2 گروه مجزا تشکیل بدید تا اینکه یک گروه با دو هدف باشه.

هچنین اگر قرار هست کار بر روی بستر اینترنت قرار بگیره بهتره هدف رو همون کسب تجربه در نظر بگیرید نه کار تجاری. چون برای کار تجاری نیاز به ایجاد تعهد، اعتماد، تعامل هست.
تعهد یعنی فرضا اقای x قرار هست تا دو روز دیگه فلان کار رو انجام بده، شما بتونی روی انجام این کار حساب باز کنید. وقتی محیط مجازی باشه آدم (به طور کلی) قضیه رو کمتر جدی میگیره و حتی ممکنه به خاطر مشکلات و مسایل دنیای واقعی که خیلی عینی و ملموس تر هستند، بعضی مسایل رو فراموش کنه ویا بهشون اهمیت نده . از اون طرف یکسری ضمانتها باید در محیط واقعی وجود داشته باشه که آقای x رو ملزم به انجام کار بکنه (اگه انجام نده ضرر بکنه).
اعتماد هم مسلما نیاز به شناخت داره و بدیهی هست شناختی که در ملاقات و جلسات حضوری ایجاد میشه خیلی عمیقتر خواهد بود.
تعامل هم برای کار گروهی خصوصا کارهایی که با ساخت و تولید مرتبط هست، حیاتیه. فرضا قرار هست یک ماشین لباس شویی ساخته بشه. اگه یکی بیاد بخشهای مکانیکی رو انجام بده یکی یکجای دیگه بخشهای الکترونیکی و یکی هم تو خونش طراحی بدنه و شکل رو بکنه، یا باید طراحی ها اینقدر دقیق و حساب شده باشه که مو لادرزش نره، یا باید مدام این اجزا رو برای هم پست کنن و با هم تطبیق بدن که اشتباهی پیش نیاد یا اینکه یک جا جمع بشن و با هم کار کنن. مسلما هزینه و ریسک حالت سوم خیلی کمتر خواهد بود (جمع شدن کنار هم).

سلام...

ممنونم...

بله فکر میکنم نیاز به گروه ها داشته باشیم، که از آموزنده تا تولید انبوه دامنه داشته باشه...

ولی نمیتونیم زیاد تفکیک کنیم و شاید برای اثبات برادری و امانت داری و تلاشکری و درک تخصص و روحیه های همکاری...

مجبور بشیم اول یه دوره قلق گیری روی یه طرح سبک بذاریم تا اول خودمون رو بشناسیم و بعد همدیگه رو...

حتما تا جایی که امکان داشته باشه و بتونیم باید همه چی سفت کاری شده و طبق قرارداد باشه...

به نظر شما بهتره کسانی که در بخش طراحی و ثبت نقش داشتن به گروه اقتصادی و تولید بپیوندن یا کلا گروه ها جدا باشن؟

سلام خدمتت همه دوستان و عزیزان

اولا باید بگویم که کارگروهی جواب میده ولی بایستی افراد یک سری قوانین و مقررات با کمک و نظر دسته جمعی یکدیگر تنظیم کنند. بنابراین شدنی است و فرار از اون، پاک کردن صورت مسئله است.

دوم. به نظرم بیاییم از یکی از اختراعات کوچک و کاربردی که یکی از بچه ها داره، شروع کنیم. یعنی اختراع تکمیل شده رو به نام خود اون شخص ثبت کنیم و مسئولیت ها رو مشخص کنیم و شروع کنیم به نمونه سازی صنعتی و بحث تولید و بازار یابی و فروش. اینجوری چند تا مزایا داره اول اینکه سرمایه کار از جیب خودمون درمیاد و نیازی به سرمایه گذار نیست. دوم ،بچه هایی هم که میخواهند تجربه کسب کنند در بخش هایی مثل گرفتن مجوزهای قانونی،بازاریابی و فروش میتوانند کار خودشونو آغاز کنند و یواش یواش وارد مراحل تولید وطراحی شوند. اینجوری از کل نیرو و توانایی های افراد استفاده میشه. مطمئنا یک مخترع، طراح خوبی است ولی بازاریاب خوبی نمی تواند باشد. ولی یک فردی که فعلا مخترع نیست، میتواند بازاریاب یا فروشنده یا مسئول خرید و فروش خوبی باشد.سوم . تجربه هایی که در حین کار، کسب میکنیم مارو به سمت اختراعات بزرگتر راهنمایی میکنه

سوم. اولین گام اینه که ما بچه های تهران که علاقه مند هستند، یه جایی جمع شیم. با هر تخصصی که داریم. و تو اون جلسه چهارچوب ها را ببندیم و دعواهامونو کنیم و تو سر هم بزنیم تا هدف اصلی را روشن کنیم و تصمیم بگیریم که میشه یا نه؟ ادامه بدیم یا نه؟ من جاشو سراغ دارم . یه حسینیه داریم تو منطقه 4 تهران. 100 متره با کلیه امکانات. میتونیم جلساتمونو اونجا بزاریم. نظرتون؟

چهارم. در مورد بچه های شهرستان. بچه های شهرستان میتونن به عنوان نماینده تولید یا فروش در شهرستان فعالیت کنند به عبارتی، بعد از اینکه تولید در تهران صورت گرفت میشه یک نماینده بیاد شهرستان و کل کار رو یاد بده و شعبه تولیدی دیگری در شهرستان شروع به کار کنه با مدیریت خود بچه های شهرستان و با مدیریت کلان تهران.

بعد از اجرای موفقیت آمیز اختراع اول ، میتونیم روی اختراعات دیگه کار کرد و حتی در حین تولید و فروش یک اختراع توسط گروهی از بچه ها، گروه دیگه از بچه ها میتوانند روی طرح و اختراع دیگه کار کنند. حتی یک اختراع میتونه در شهرستان تولید بشه و تهرانی ها بشن نماینده تولید و فروش اون اختراع در تهران.

یه نکته دیگه هم بگم. برگ برنده ما بچه ها، علاقه و پشتکار و هوشی است که خداوندمان به ما هدیه داده. استفاده از عقل فقط برای اختراع یعنی استفاده از ده درصد قوای ذهنمان. ما بوسیله هوش و تلاش گروه میتوانیم کلیه موانع طراحی،ساخت، قانونی و اجرایی و تولیدی را از سر راه برداریم. اینو جدی میگم چون تجربه اش کردم. من اونقدر که در یکی از اختراعاتم فکر کردم، ده برابرش وقت و هوش و انرژی در نحوه تولید و فروش و بازاریابی گذاشتم. بچه هایی که اختراع میکنند مثل بنده، باید وارد بحث های های تولید واقعی و فروش و بازاریابی بشوید تا سختی کارو درک کنید و دیدتان بازتر بشه.

چون در طراحی یک اختراع باید فاکتورهای زیادی از قبیل جذابیت، رنگ، راحتی تولید، شکل مناسب، ابعاد مناسب برای بسته بندی، کیفیت قطعات برای تعیین مدت گارانتی، نوع بسته بندی،شکل بسته بندی، رضایت و خواسته ها و نیازهای مصرف کننده و ... مورد نیاز است که همه اینها اغلب از واحدهای فروش و بازاریابی و خدمات پس از فروش به طراحان یک اختراع برگشت داده می شود تا طرح توسعه مناسب و شکل مناسب خود را تکمیل کند. پس به همه بچه ها احتیاج است.

به نظرم طبق فرمایش امام علی علیه السلام، اگر از کاری میترسی خودت را درون آن کار بینداز. باید دست به کار شویم، و از محیط مجازی خارج و در محیط واقعی دست به کار شویم.

سلام...

ممنونم...

متاسفانه اگر زیاد گسترده سازی کنیم باید همون اول یه مدیر حرفه ای با حقوق بالا برای کالیبره کردن تمام اتفاقات و گروه ها و عضا استخدام کنیم...

این یه کار صفر تا صده و ما تا حالا به 10 هم نرسیدیم و نمیتونیم یهو بریم روی 40 ادامه بدیم...

هم کارهای گذشته ممکنه از بین برن هم اینکه روند کار ها بهم میریزه و ممکنه یه نفر بگه خوب چه کاریه و و از 80 شروع کنیم و یه طرحی رو که داره فروش میره رونق ببخشیم...

تا جایی که امکان داشته باشه بهتره اقلیم و مسافت رو از بین ببریم ولی خب گاهی هم مجبورم که بسته تر کار کنیم...

بله حتما جلسات حضوری شکل میگیره ولی در چهارچوب مشخص و زیر نظر مدیران ارشد...

سلام
میشه منم باشم ؟
هدفمم اینه که طرح هایی که به ذهنم میرسه ، هدر نره ، همین !

سلام...

همه میتونن باشن تا جایی که شرایط به ما اجازه بده و هیچ تضمینی وجود نداره که شما از یه عضو هیات علمی مفید تر نباشید برای گروه...

[مخترع کارآفرین]

سلام بر همه بچه ها

متاسفانه باید بگم که بیشتر ما اغلب وقتمون رو روی برنامه ریزی میزاریم و در عمل کاری نمیکنیم. این بحثهایی که ما میکنیم از عهده هر کدوم از ما برمیاد ولی بحث اینجاست که تا وقتی وارد عمل نشویم اولا این بحثها بیهوده میباشد و ثانیا در عمل مشکلات و مسائل و راه هایی باز میشود که اصلا فکرش هم نخواهید کرد. مثال میزنم:

چندتا از بچه های دانشگاه ما به صورت تفننی و نیمه وقت کار توزیع کالاهای اساسی مردم رو در محله خودشون شروع کردند و قصدشون فقط رهایی از بیکاری بود. پس از مدتی سایت زدند،پس از مدتی مشتریان سازمانی پیدا کردند و الان فقط مشتریان سازمانی دارند و مستقیم از کارخانه به این سازمانها مواد را انتقال میدهند و اصلا انبار و سایت هم ندارند. خودشان باورشون نمیشد که در عرض 2 سال به اینجا برسند که چنین شرکت عظیمی رو بزنند و اداره کنند.

من همه این حرفها یی که در این پست مرور شده رو، با چندین گروه تاحالا زدم و همین حرف ها رو جواب شنیدم ولی انگار همه از عمل کردن میترسند و یا دوست دارند که به تاخیر بیفته و یا خودشون سرشون شلوغه و دوست دارند که گروه رو منتظر بزارند که سر خودشون خلوت بشه. من قصد داشتم که حداقل یکی از طرح هامو با این گروه آغاز کنم ولی اینقدر طولش میدید که آدم پشیمون میشه. از زمانی که این بحث شروع شده من تونستم یکی دیگه از طرح هامو (سومین طرحمه) به کمک یک گروه محلی که تازه تشکیل داده ام به نمونه صنعتی و گرفتن تقاضا و امضای قرار داد برسونم.

تکنولوژی و بازار رقابتی کنونی، منتظر ما و بحث های ما و تصمیمات ما، نمی ماند. دوستان زودتر به نتیجه برسید. تمامی این بحث ها در عمل و در اولین جلسات حضوری مطرح میشه و حل میشه. عمل کنید عمل کنید عمل کنید

[SaSaMc2]

سلام
به نظر من تشکیل چنین گروه هایی خیلی خوب هست و در موفقیت و رسیدن به اهداف کمک والایی می کنه.
تمام مواردی که دوستان بیان کرده بودن را خوندم نظر خودم را به صورت زیر بیان می کنم.
1-آموزش تیم برای همکاری کردن خیلی خوبه یا آموزش های خلاقیت و نوآوری در کارهایمان بزاریم در جهت رسیدن به هدف پس مهمترین کار مشخص شدن هدف کلی هست تا بتونیم برای آن برای چند سال بعد برنامه ریزی کنیم و برای رسیدن به اون نقطه اهداف کوتاه مدت استفاده کنیم.
2-برای اینکه اعضا بتونن کار را به درستی انجام بدن و یک فردی نیاد از اول کاری که انجام شده را بررسی کنه بهتر هست یک template آماده کنیم منظوزم مثل فرمت پایان نامه و مقالات هست چیدمان مشخص هست و هر فردی بخواد هر کدوم از آنها را تهیه کنه از عنوان ها استفاده می کنه و کار خودشو مطابق اون می بره جلو.. به عنوان مثال برای تعریف نیاز سنجی : 1-مقدمه 2- تعریف مسئله3-بیان مسئله4-راه حل-5-نتایج
این مورد در سطح یک هست هر چه ریز تر کنیم تصدیق اسناد راحت تر میشه و ساختار بهتری می تونیم به کارمون بدیم. مثل در بیان مسئله کی خواسته ، کجا استفاده میشه ، در چه شرایطی استفاده میشه ، آیا سیستم یا طرح مورد نظرم در شب و روز با هم اختلاف دارن و شرایط بارانی ، برفی و آفتابی روی آن تاثیر میزاره و ..........
3-در مورد کار تیمی در عصر جدید و هم اکنون بسیار شرکت های بزرگ را سرچ کنید کارشون را شکستن و به سراسر جهان دادن و هر کسی قسمتی از آن را انجام میدن. اگر کمی دقیق تر بشیم چی کار کردن می بینیم تا مرحله ای خودشون میان کار را انجام می دم مراحل طراحی مفهومی سپس درخت محصول اونو در میارن و بعد به شرکت ها و سازنده می دن تا براشون بسازن.
پس ما اگر بخواهیم الگو بگیریم باید یک رویکرد طراحی انتخاب کنیم
4- باید interfaces و interaction را را شناسایی کیم یعنی باید ارتباطات و تعاملات بین هر فرد و هر سندی که تهیه میشه تعیین گردد تا به مشکل دوری راه ، تهیه کنندگان، تصدیق کنندگان و تایید کنندگان نهایی به وجود نیاد.
5-برنامه ای برای مدیریت داشته باشیم که چطور از نفرات تیم استفاده بشه و مدیریت شود(تشکیل تیم مدیریتی)

در حال حاضر اینا به ذهن ام امد

سلام...

ممنون رئيس جون...

بله هدف يه حركت با سرعت نرمال و جهت نيمه مشخص هست كه چشم اندازش خوبه به نظر ميرسه ولي نزديك نيست...

يه بخش هايي از كار از دست همه برمياد و يه بخش هايي نياز به افراد داره كه تجربه و تخصص بيشتري دارن و يه بخشهايي كاملا تخصصي هست و شايد مجبور شيم نيروري حقوق بگير هم وارد كنيم...

بعد از تاييد ايده توسط هيات اصلي يه چارت كاري مشخص تدوين ميشه و منطبق ميشه بر شرايط و ميزان تخصص داوطلبان و نتيجه حاصله بر اساس قوانين پيش بيني شده در دامنه ي توانايي ها نسبت به ملزومات و زمان و زمانه اجرا ميشه...

البته تمام اين مباحث بايد زير نظر سايت و مديران ارشد و صلاح ديدهاي مدير كل تدوين و پيگيري بشه...