حقوق فرزندان بر پدر و مادر و بالعکس (از لحاظ مذهبی و روانشناسی)

[نارون1]

به درست ترین اصل اشاره کردین.

در مشاوره مراکز ترک اعتیاد، نخستین اصلی که به والدین افراد معتاد گفته میشه احترام به این فرده، فردی که گاها والدین حاضرن این بچه اصلا نباشه.ولی این یه شاهراه برای نجات.

توی جنگ وقتی اسیری گرفته میشه اگه اسیرت افسره با اسیری که سرباز صفره هر دوتا باید احترام بشن ولی در جایگاههای متفاوتی در نظر گرفته بشه.البته دوستان موضوعات مذهبی راجع به این مسئله میتونن واضحتر توضیح بدن.

اصل احترام اغلب مترادف با محبته. که ادبیات ماهم در این زمینه کم مطلب نداره.
خلاصه در هر مقوله ای وارد بشیم احترام و محبت حرف اول رو میزنن.

نوشته قبلی من بیشتر سوال بود
در واقع می خواستم یک نکته ی رو بگم
برای تعامل بین والدین و فرزند اولین چیزی که لازمه احترام متقابله
تا زمانی که فرزند احترام گذاشتن به والدین رو یاد نگیره و برای اون ها ارزش و احترام قائل نشه هیچ راهی نه برای با اخلاق کردنش و نه راهی برای تغییر دادنش وجود نداره
درحقیقت اولین چیزی که لازمه به کودک آموخته بشه احترام گذاشتن به بزگترهاست

انسان‏ ها از نظر روانی به احترام نیاز دارند و غالبا به افراد و پدیده‏ هایی توجه می ‏کنند که نیاز آنها را تأمین می کنه پس یکی از اصول اساسی در تربیت توجه به «اصل احترام» هست
حالا در مورد والدین هم این نکته وجود داره و اون ها هم باید شخصیت کودکشون رو محترم بدونند و بهش احترام بزارند
بدون احترام و گرامی داشتن شخصیت کودک توفیق چندانی در تربیت دینی نخواهد بود

ممنون از نظرات خوب و اشاراتی که داشتین

در تکمیل حرفتون باید بگم که در خانواده وقتی والدین به همدیگه بااحترام رفتار کنن و محترمانه برخورد کنن و از الفاظ نامربوط استفاده نکنن و کشمکش نداشته باشن ،

کودک این احترام رو جذب میکنه

کودکان از والدین خود الگوبرداری میکنن

[mahmoodmah]

ممنون از نظرات خوب و اشاراتی که داشتین

در تکمیل حرفتون باید بگم که در خانواده وقتی والدین به همدیگه بااحترام رفتار کنن و محترمانه برخورد کنن و از الفاظ نامربوط استفاده نکنن و کشمکش نداشته باشن ،

کودک این احترام رو جذب میکنه

کودکان از والدین خود الگوبرداری میکنن

سلام دوست من

اگه 10 سال قبل بود می گفتم گفته شما کاملا درسته
ولی در حال حاضر کودک از جاهای مختلف و از افراد متفاوت الگو میگیره با این که نقش اساسی خانواده رو در شکل گیری شخصیت فرزند زیر سوال نمیبره ولی تاثیر خیلی زیادی روی اون میزاره در واقع مشکلات زیادی رو برای والدین ایجاد میکنه که قابل چشم پوشی نیست

[نارون1]

سلام دوست من

اکه 10 سال قبل بود می گفتم گفته شما کاملا درسته
ولی در حال حاضر کودک از جاهای مختلف و از افراد متفاوت الگو میگیره با این که نقش اساسی خانواده رو در شکل گیری شخصیت فرزند زیر سوال نمیبره ولی تاثیر خیلی زیادی روی اون میزاره در واقع مشکلات زیادی رو برای والدین ایجاد میکنه که قابل چشم پوشی نیست

سلام

موافقم ، تاثیر محیط رو نمیشه نادیده گرفت

ولی والدین باید روی محیط انتخابی هم کنترل داشته باشه ، مادر نباشه ، جانشین مادر باید به درستی انتخاب باشه و با اصول تربیتی والدین هماهنگ

شاید نشه صددرصد کنترل کرد ولی نباید اینطور باشه که این رو بپذیریم که محیط غیرقابل کنترله و ما نمیتونیم کاری کنیم

هرچند این موضوع رو نباید فراموش کنیم که کودک بیشترین وقتش رو در خانه میگذرونه ، حداقل اون 5-6 سال اول که شخصیت کودک داره شکل میگیره ، این سالها جزو حیاتی ترین و حساس ترین

دوره هاست . وقتی در خانواده والدین به هم احترام بذارن و همچنین این احترام رو به شخصیت کودک داشته باشن و وی را تشویق کنن، کودک این رو به عنوان یک ارزش اخلاقی میپذیره و رعایت میکنه

[mahmoodmah]

سلام

موافقم ، تاثیر محیط رو نمیشه نادیده گرفت

ولی والدین باید روی محیط انتخابی هم کنترل داشته باشه ، مادر نباشه ، جانشین مادر باید به درستی انتخاب باشه و با اصول تربیتی والدین هماهنگ

شاید نشه صددرصد کنترل کرد ولی نباید اینطور باشه که این رو بپذیریم که محیط غیرقابل کنترله و ما نمیتونیم کاری کنیم

هرچند این موضوع رو نباید فراموش کنیم که کودک بیشترین وقتش رو در خانه میگذرونه ، حداقل اون 5-6 سال اول که شخصیت کودک داره شکل میگیره ، این سالها جزو حیاتی ترین و حساس ترین

دوره هاست . وقتی در خانواده والدین به هم احترام بذارن و همچنین این احترام رو به شخصیت کودک داشته باشن و وی را تشویق کنن، کودک این رو به عنوان یک ارزش اخلاقی میپذیره و رعایت میکنه

سلام
باهات موافقم
به نظر میاد در این مورد تفکرات مشابهی داریم
-
-
-
اینکه زوجین به همدیگه احترام بزارند در درجه اول لازمه تداوم زندگیشونه
-
-
آیا راهی برای کنترل بچه های این دوره زمونه به نظرت میرسه؟
چون بچه های جدید یه خورده عجیبند در گذشته بچه ها کاملا حرف شنویی داشتن

[نارون1]

سلام
باهات موافقم
به نظر میاد در این مورد تفکرات مشابهی داریم
-
-
-
اینکه زوجین به همدیگه احترام بزارند در درجه اول لازمه تداوم زندگیشونه
-
-
آیا راهی برای کنترل بچه های این دوره زمونه به نظرت میرسه؟
چون بچه های جدید یه خورده عجیبند در گذشته بچه ها کاملا حرف شنویی داشتن

سلام

اولش اینو بگم همه بچه ها تو یک دوره زمانی فکر میکنم 2-3 سال هست ، بچه ها به سمت استقلال طلبی میرن و دوست دارن کارهاشون رو خودشون انجام بدن و محیط رو کاوش کنن

و در اینجا والدینی که آگاهی ندارن ، بچه رو تحت فشار میذارن و .... ، نهایتا بچه لجبازی میکنه .


- چون خانمها در گذشته بیشتر خانه دار بودن ، حضور کاملا پررنگی در خانه داشت و میتونست بچه و امور مربوط بهش رو تحت کنترلش بگیره

ولی امروزه اکثر خانمها هم سرکار میرن و وقتی میان خونه ، خسته هستن و حوضله سروصدای بچه هارو ندارن ، مثال میزنم : ممکنه مادر از سرکار اومده داره غذا هم درست میکنه ،

بچه میاد میگه فلان چیز رو میخوام ( که در اون لحظه مناسب نیست ) ، مادر میگه باشه بعد ، بچه جیغ و فریاد میزنه ، مادر به خاطر اینکه حوصله نداره و میخاد کمی آرامش داشته

باشه بلافاصله اون وسیله رو بهش میده


توجه کنیم اینجا مادر فکر بعد رو نمیکنه ، ولی کسانی که با این اصول آشنا هستن میدونن که این بچه تقویت دریافت کرده ، برای خواسته های بعدی هم تا به خواستش نرسه راه داد و

فریاد و سرپیچی رو پیش میگیره .


مورد دیگه اینکه هماهنگی تربیتی بین والدین وجود نداره ، مادر یه راه میره و پدر یه راه دیگه ... مثلا : مادر جهت تربیت کودک رو از خواسته نامعقولش منع کرده و بهش نداده و وقتی

پدری که از صبح نبوده و میخواد به نوعی دل بچه رو به دست بیاره ، میاد خواسته بچه رو اجابت میکنه ، اینجا رشته ها پنبه میشه


دیگه اینکه بچه ها متوجه حرفها و خواسته های ما میشن ، جای تعجب داره که بعضی والدین میگن بچه هست متوجه نیست که هرچی هم که باهاش صحبت کنیم حالیش نمیشه

ولی وقتی اولی با بچه صحبت بشه ، خیلی راحت حرف رو قبول میکنه

به طور مثال : روی تخت داره بالاو پایین میپره ، مادرش همش میگه نکن ، اینکارو نکن و ...

بچه حرف گوش نمیده

به نظر شما کار مادر اشتباهه یا این بچه مشکل داره ؟؟ راهکار شما چیه تا بچه حرف شنوی داشته باشه ؟

[mahmoodmah]

سلام
.........
مورد دیگه اینکه هماهنگی تربیتی بین والدین وجود نداره ، مادر یه راه میره و پدر یه راه دیگه ... مثلا : مادر جهت تربیت کودک رو از خواسته نامعقولش منع کرده و بهش نداده و وقتی

پدری که از صبح نبوده و میخواد به نوعی دل بچه رو به دست بیاره ، میاد خواسته بچه رو اجابت میکنه ، اینجا رشته ها پنبه میشه


دیگه اینکه بچه ها متوجه حرفها و خواسته های ما میشن ، جای تعجب داره که بعضی والدین میگن بچه هست متوجه نیست که هرچی هم که باهاش صحبت کنیم حالیش نمیشه

ولی وقتی اولی با بچه صحبت بشه ، خیلی راحت حرف رو قبول میکنه

به طور مثال : روی تخت داره بالاو پایین میپره ، مادرش همش میگه نکن ، اینکارو نکن و ...

بچه حرف گوش نمیده

به نظر شما کار مادر اشتباهه یا این بچه مشکل داره ؟؟ راهکار شما چیه تا بچه حرف شنوی داشته باشه ؟

بنظرم درست نیست که بگیم اشتباهی صورت گرفته یا بچه مشکل داره
نباید همیشه دنبال گناهکار گشت بلکه باید سعی کرد راه حلی پیدا کنیم
-
-
منع بچه از انجام کار معمولا تاثیر معکوس داره و احتمالا بچه از این که باش تند برخورد شده پرخاشگریش بیشتر میشه

ولی میشه از سلاح محبت استفاده کرد
مادر به جای این که امر نهی کنه بچه رو در آغوش بگیره نوازش کنه و مثلا بهش بگه اگه این کار کنی ممکنه بخوری زمین و آسیب ببینی
-
-
والدین بیشتر مواقع زد هم عمل می کنند البته می تونه خوب باشه اگه حساب شده باشه اینکه یکی بچه رو سرزنش کنه و دومی در کنار دلجوی از اون . باش حرف بزنه و سعی کنه بچه رو متوجه اشتباهش کنه

[نارون1]

بنظرم درست نیست که بگیم اشتباهی صورت گرفته یا بچه مشکل داره
نباید همیشه دنبال گناهکار گشت بلکه باید سعی کرد راه حلی پیدا کنیم
-
-
منع بچه از انجام کار معمولا تاثیر معکوس داره و احتمالا بچه از این که باش تند برخورد شده پرخاشگریش بیشتر میشه

ولی میشه از سلاح محبت استفاده کرد
مادر به جای این که امر نهی کنه بچه رو در آغوش بگیره نوازش کنه و مثلا بهش بگه اگه این کار کنی ممکنه بخوری زمین و آسیب ببینی
-
-
والدین بیشتر مواقع زد هم عمل می کنند البته می تونه خوب باشه اگه حساب شده باشه اینکه یکی بچه رو سرزنش کنه و دومی در کنار دلجوی از اون . باش حرف بزنه و سعی کنه بچه رو متوجه اشتباهش کنه

ممنون

باید توجه داشت که همیشه باید وقتی والدین بچه رو از کاری منع می کنند ، پیشنهادی برای او داشته باشند

در اینجا ، مادر باید بعداز اینکه کودک به حرف مادر گوش نداد ، بیاد و با بچه صحبت کنه که محل بازی مثلا تو پارکینگه و باید بری اونجا بازی کنی اینجا ممکنه بیفتی و آسیب ببینی ، من هم بعد

میام پیشت و تا وقتی بچه این عمل رو انجام نداده ، مادر کوتاه نمیاد .

همانطور که متوجه شدیم : هم برای بچه توضیح داده که این عمل اشتباهه - بهش راه درست رو پیشنهاد داده - با اقتدار ولی همراه با محبت روی حرفش ثابت هست .

[mahmoodmah]

ممنون

باید توجه داشت که همیشه باید وقتی والدین بچه رو از کاری منع می کنند ، پیشنهادی برای او داشته باشند

در اینجا ، مادر باید بعداز اینکه کودک به حرف مادر گوش نداد ، بیاد و با بچه صحبت کنه که محل بازی مثلا تو پارکینگه و باید بری اونجا بازی کنی اینجا ممکنه بیفتی و آسیب ببینی ، من هم بعد

میام پیشت و تا وقتی بچه این عمل رو انجام نداده ، مادر کوتاه نمیاد .

همانطور که متوجه شدیم : هم برای بچه توضیح داده که این عمل اشتباهه - بهش راه درست رو پیشنهاد داده - با اقتدار ولی همراه با محبت روی حرفش ثابت هست .

ممنون دوست من
نوشته شما کامل بود
-
-
پیشنهاد دادن خوبه ولی نتیجه معلوم نیست
-
-
گفتی اصرار کنیم تا بچه حرف ما رو قبول کنه ولی چقدر پافشاری؟ شاید بچه زیر بار پیشنهاد ما نره
راستش از یچه های این زمونه هیچی بعید نیست

[نارون1]

ممنون دوست من
نوشته شما کامل بود
-
-
پیشنهاد دادن خوبه ولی نتیجه معلوم نیست
-
-
گفتی اصرار کنیم تا بچه حرف ما رو قبول کنه ولی چقدر پافشاری؟ شاید بچه زیر بار پیشنهاد ما نره
راستش از یچه های این زمونه هیچی بعید نیست

باید سر حرفی که زدین بمونین ، مثلا : تا موقعی که نرفته پارکینگ بازهم اجازه نداره رو تخت بالا و پایین بپره

وقتی بچه رو مستقیم خودتون قرار بدین و چشم تو چشم خواسته تون رو بهش بگین ، مطمئنا نتیجه داره

ممکنه مخالفت کنه ، شما دلیل مخالفتش رو ازش بخواین بگه و ......


یه مثال تکمیلی دیگه :

بچه اسباب بازیاش رو پخش زمین کرده ، مادر بهش میگه تا جمعشون نکردی نمیتونی برنامه مورد علاقت رو ببینی

ولی بچه زیر بار نمیره و دادوفریاد میکنه ، مادر کوتاه میاد و برنامه رو بهش نشون میده

اینجا همونجاست که باید با حرکت درست نتیجه طلایی گرفته بشه ...

شما نباید زیربار حرکت نادرست بچه و ددامش برین

البته نقططه مقابلشم هست اگر برای تشویقی چیزی به کودک قول داده میشه ، ترجیحا خیلی مادی نباشه بهتره برای کودکان ، باید بهش عمل بشه

این همان وفای به عهد است که در اسلام بهش توصیه شده و احادیث بسیاری از ائمه وجود داره که به وفای به عهد والدین نسبت به کودکان سفارش کرده اند .

[طلیعه طلا]

حقوق فرزندان بر پدر و مادر

سلام بر شما
خب یکی از مهم ترین حقوقی که من ( فرزند ) به گردن پدر و مادرم دارم انتخاب نام شایسته و نیکوست ...
انتخاب اسم مناسب، میتونه بار معرفتی خوبی از خودش به جا بذاره و یه چیزیه که تا آخر عمر باهاته

سلام
دومین حقی که یه فرزند به گردن پدر و مادرش داره آموزش ادب و رفتار نیکوست.. یعنی او رو مورد تربیت صحیح روحی و فکری و ... قرار بدن
من ، هدیه خداوند هستم برای پدر و مادرم ... پس انتظار دارم اون ها در قبال من احساس مسئولیت کنن و به بهترین شیوه مناسب منو پرورش بدن
این تربیت و پرورش شامل آموزش احکام و اخلاق میشه تا مسایل خداشناسی و اعتقادی و ...

من فکر میکنم تربیت کردن معطوف به یه دوره خاص نمیشه و میشه براش یه فرآیند در نظر گرفت ولی در دوره کودکی و نوجوانی میتونه بهترین اثر رو از خودش به جا بذاره
و ظاهرا هم خیلی سخت به نظر میاد .به دو دلیل :
یکی : چون من ِنوعی، به جهت الگوی رفتاری و عملی ای که تو خانواده دارم ، میشم نسخه دوم مربی هام که همون پدر و مادرم هستند ... پس نیاز هست آموزشهایی که می بینم فقط صوری و کلامی نباشه
دوم این که : این تربیت شایسته ،میتونه موجبات ِعمده موفقیت منو در آینده برام تضمین کنه و از انحطاط و سرگردانی نجاتم بده
پس نیاز هست با برنامه و هدفمند ، توام بشه ...

خلاصه مطلب این که :
خوب بار اومدن ِ من ، میتونه راهی به سوی سعادت و کمالم باشه ... خواهشا منو خوب تربیت کنید