شبهات اعتقادی و دینی خود را مطرح کنیدـ خواهشا-

[Majid_GC]

ممنون از پاسختون به سوال قبلیم... خسته نباشید...اما سوال بعدیم... درمورد حکم ارتداده!!!ببینید آدم پیرو هر مذهبی که باشه نمیتونه چشماشو ببنده و بگه اون مذهب کاملا درسته و باید همه چیزو با عقلش بررسی کنه.حالا من اگر مسلمونم دلیلی نداره که هر حکمی دیدم به اسم اسلام قبول کنم... باید روش فکر کنم!خب بعضی از احکام و دستورات اصلا با عقل من جور درنمیان...مثلا اینکه کافر نجسه... خب کافر کیه؟؟؟ کسی که به پیامبر ما اعتقاد نداشته باشه!!!حالا سوال من... مگه غیر از اینه که دین برای صلح جهانی اومده.. تا ما همگی جزئی از یه کل واحد باشیم.. آیا خدا حکمی میده که خلاف حقوق بشر باشه و توش با یک انسان دیگه در حد یک سگ نجس رفتار بشه؟؟؟آیا خدا به نفاقهای ما، که میخواهیم برتر از سایر اقوام باشیم اهمیت میده...نه!پس آیا این حکم خداست؟؟؟ جواب عقل من: نه!درمورد حکم ارتداد... این مخالف حقوق بشره که کسی رو اعدام کنیم... فقط به گناه... بی گناهی!فقط به این خاطر که اسلامو ول کرده و رفته سراغ یه مذهب دیگه... آیا خدا حکمی میده که به موجبش عده ای با ترس و لرز زندگی کنن، بچه هاشون یتیم شن و حقشون پایمال شه؟؟؟ جواب عقل من اینه: نه!اما از این دسته احکام زیاد داریم... من واقعا نمیدونم باید چی کار کنم...

آیت‌الله حسینعلی منتظری در پاسخ به استفتایی دربارهٔ تغییر مذهب از اسلام به دیگر مذاهب گفته‌است که حکم ارتداد شامل کسانی که پس از تحقیق تغییر عقیده می‌دهند نمی‌شود. وی تصریح می‌کند که: «مجرد تردید و یا تغییر عقیده پس از تحقیق اگر اتفاق افتاد موجب اعدام نیست.» او می‌گوید که اعدام مرتد در جایی بوده‌است که کسی مسلمان زاده بوده و «سپس از روی جحود (انکارِ ستیزه جویانه) و عناد برای ضربه زدن به اسلام» کافر شود

آیت الله سید محمد جواد غروی در کتاب خود چنین می نویسد که این حکم در قرآن نیست و در زمان رسول خدا و پس از او که رده پدید آمدند و مرتدان بسیار گشتند کسی از آن‌ها به حکم پیامبر یا خلفاء دین به قتل نرسید. بنابراین مرتد را نمی‌توان به قتل رساند زیرا خلاف اختیار و آزادی است که خدا به بشر اختیار فرموده است و همچنین اخبار ضِعاف وارده در قتل مرتد نه موجب علم است و نه ظن و شک بلکه با تدبیر و دقت معلوم می گردد که اخبار مجعوله مَنحوله مخالف کتاب عزیز است زیرا واجب محتوم آن بود که چنین حکمی اگر حق باشد در قرآن ذکر شود و حال آن که نه در قرآن و نه در عمل پیامبر نسبت به مرنتدین زمانش ذکری نیامده است(فقه استلالی در مسائل خلافی، 1377، نشر اقبال، تهران، بخش پنجم: حدود و تعزیرات، صفحه607)

همچنین مهندس بازرگان روشنفکر دینی میگوید : جای شگفتی است کسانی که مردم آنها را عالم دینی می‌پندارند، با ندیده گرفتن تصریحات قرآن که اساس اسلام است، به روایات و احادیثی استناد می‌کنند که قرن‌ها بعد از پیامبرۖ با جمع‌آوری اقوال سینه به سینه از حافظه‌های خطاپذیر بشری (نه پیاده شده از ضبط صوت) در طی تاریخ تدوین شده است!