ممنونم ازتون
درسته خداوند نسبت به همه بنده هاش ستار العیوب هست.
اما نکته ای که گفتین نیاز به توضیح بیشتری داره:
اینکه خداوند راز کسی رو فاش کنه، این شاید در نگاه اول چندان جالب نباشه
اما حقیقت اینه که این خود ما هستیم که رازهای خود و عیوب خودمون رو فاش می کنیم نه اینکه خداوند بخواد اینکار رو با ما بکنه
چون خداوند همچنانکه در دعای جوشن کبیر می خونیم :يا من اظهر الجميل يا من ستر القبيح. زیبایی ها رو ظاهر می کنه و بدی ها و زشتی ها رو می پوشانه
حالا اینکه چرا بدی ها و زشتی ها و عیوب ما ظاهر میشه ، مسلما به خاطر این هست که از قانونهای عقلی و عرفی و الهی تبعیت نمی کنیم
چرا که خداوند اعتراف به گناه رو فقط وفقط بین خود و بنده اش قرار داده
اما گاهی انسان این اعتراف به گناه رو (هر چند از روی ساده دلی) جایی میگه که بعدا بر ضد خودش استفاده میشه
اگر انسان گناه و عیبی هم داشته باشه و با خدا معامله کنه
مسلما خداوند عیوبش رو می پوشانه





پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)