قید یه چیزهایی را بزنید

[It's me]

من اسمش رو گذاشتم طمع اطلاعاتی!
یعنی مثلا برای زبان خوندن این کتاب کافی است ولی قانع نمیشیم و میخاهیم منابع دیگر رو هم ببینیم ک کی چی گفته و در نهایت میبینیم چند گیگ زبان ولی بی استفاده!
ک اینم ب نظرم قابل کنترل است، یعنی این که من الان این چند گیگ رو جمع کردم ولی خب ی جورایی مدیریتش کردم، جوری ک تو مدت کوتاه نتیجه دلخواهم رو گرفتم، پس یعنی لازم نیس قیدش رو بزنیم.چرا ک ن؟
قسمت اول متن در خصوص متمرکز کردن انرژی بود ک من این طوری برداشت کردم ک در بالا نوشتم.
ولی قسمت دوم ک مثال نقض همون واسه قسمت اول، ما ک همه کار رو میکنیم و ب قولی همه کاره هیچ کاره باز هم کارای قسمت دوم را نمیکنیم.

* جمع بندی من از متن تمرکز روی یک کار است، که فقط با توجه ب قسمت اول فهمیدم.
قسمت دوم رو هم خوندم!ولی هیچ
این نظر من بود! ک چیزی اصلا متوجه نشدم از مطلب.
**لطفا بگین تا منم متوجه شوم

قید یه چیزهایی را بزنید






در این عصر فراوانی و سرازیری اطلاعات، افراد پیشرو، کسانی هستند که مشخص می نمایند از چه چیزی چشم پوشی کنند، بنا بر این روی آنچه که واقعا برایشان مهم است، تمرکز می کنند.
هیچ چیز بیشتر از ایده ی قابلیت های نامحدود، فلج کننده تر نیست.
این ایده که شما هر کاری را می توانید انجام دهید، واقعا وحشتناک است.

شیوه فائق آمدن بر سد خلاقانه، این است که به سادگی برای خودتان محدودیت هایی وضع کنید.
به نظر متناقض می آید، ولی وقتی به کار خلاقانه تبدیل می شود، محدودیت ها معنای آزادی می گیرند.
در وقت ناهاری تان نت یک آهنگ را بنویسید.

تنها با یک رنگ نقاشی بکشید. بدون هیچ سرمایه اولیه ای، یک تجارت راه بیندازید.
اگر تلفن همراهتان آی فون است، با استفاده از آن و مانند پرژوکتور، یک فیلم روی دیوار پخش کنید و با دوستانتان ببینید.
بدون قطعات یدکی، یک ماشین بسازید.

با چیزی خلق نکردن، باعث عذر و بهانه نشوید؛ همین حالا با زمان، فضا و مواد اولیه ای که دارید، چیزی خلق کنید.محدودیت های واقعی، شما را به سوی بهترین کار سوق می دهند.
می دانید مثال مورد علاقه ی من چیست؟
دکتر سیوس کتاب گربه ای با کلاه را تنها با ۲۳۶ کلمه ی متفاوت نوشته است،
خب ویراستار کارهایش با او شرط بست که او نمی تواند کتابی با ۵۰ کلمه متفاوت بنویسد.

دکتر سیوس برگشت و با کتاب “تخم مرغ های سبز و ژامبون” یکی از پرفروشترین کتاب های کودک در طول تاریخ، شرط را برنده شد.این که به خودتان بگویید تمام زمان های دنیا، تمام پول های دنیا، تمام رنگ های جعبه رنگ و تمام چیزهایی را که می خواهید، در اختیار دارید، تنها خلاقیت را می کشید.
“جک وایت”

منبع : وی آر