وقتى که آزادى نباشد، وقتى که حجاب، دين، خدا، نسل به نسل به دست ما برسد و خود ما قلبى انتخاب نکنيم، فرصت که گير بياوريم، روسرى را برمى داريم، نماز نمى خوانيم، حرام مى خوريم و ... دوستان اعتقاد جبر نيست، زور نيست.. شايد خانوم ليلا و يا خيلى هاى ديگر و يا ما اعتقاد نداريم!کسى که حجاب دارد، در ارتباط با نامحرم دقت دارد براى خودش است، اعتقاد اوست و به هيچکس مربوط نيست! همانطور که روسرى نداشتن مريم ميرزاخانى(که صدالبته افتخار ايران است)به خودش مربوط است! که در دانشگاه هاى ايران تفکيک جنسيتى مى شود که حواس دختر ، پسرها پرت نشود، که دانشجوهاى برتر شوند که اين خانوم بى حجاب(که از ديد غلط خيلى ها خدا ديگر او را دوست ندارد و کافر است ) شد!بهتر است بجاى بحث کردن سر روبوسى ليلا حاتمى، برويم نوجوان هايى را نجات دهيم که پشت درخت هاى شهر، در سن 14 سالگى زنا مى کنند، که زنى از ندارى تن فروشى مى کند و مردى کنار خيابان مى ميرد.... کشور اسلامى اين چيزها را داشته باشد ناپسند نيست اما دست دادن زشت است؟ آبروى کشور در طى زمان مى رود، نه در طى يک روبوسى! اگر در ايران خيلى چيز ها اجبار نبود وضع زيبا بود.
علاقه مندی ها (Bookmarks)