چه کسی مغزها را فراری می‌دهد؟

[نو آور]

یه مسئله ای که در کشور ما هست اینه که اکثریت نخبگان جذب رشته های فنی و مهندسی و یا علوم پایه میشن. و آخر کار مجبورن زیر دست یه مدیر کارنابلد عمرشون را سپری کنن.در حایکه ما برای مدیریت کشور و علی الخصوص مدیریت اقتصادی کشور نیازمند نخبگانیم و باید کاری کرد تا نخبگان وارد این بخش بشن تا تاثیرشون بر کشور بیشتر باشه

به نکته بسیار بسیار مهمی اشاره کردید. مسئله، ریشه در «نوع نگرش کاسبکارانه ما ایرانیها به علم» دارد.
یعنی فرهنگ غلطی که در ایران متداول شده است.
شوربختانه اکثر نخبگان و استعدادهای برتر تحصیلی کشور، تنها به چند رشته محدود دانشگاهی کشیده می شوند.
این شیوه نگرش به مقوله دانش، سالانه ضرر هنگفتی به کشور ما می زند و در دراز مدت سبب عقب افتادگی هر چه بیشتر ما از کشورهای پیشرو می شود.

راه حل درست:

هر استعدادی باید درست در آن راهی قدم نهد که نهایتا در جائی که به بالندگی، شکوفائی و کمال می رسد، قرار بگیرد، مثلا اگر کسی دارنده مدال طلای المپیاد جهانی شیمی است، باید صرفا در همین مسیر قدم نهد نه اینکه به خاطر اتمسفر حاکم بر جامعه، مثلا به مسیر دندانپزشکی پای بنهد. درک این مسئله دیگر برای ما ایرانیها سخت شده ولی واقعیت این است که یک دانشجوی رتبه های پائینتر هم می تواند دندانپزشکی حاذق بشود، ولی مسئله اصلی این است که هر کسی نمی تواند نوبلیست شیمی شود.

بهتون اطمینان می دهم که این فرهنگ در ایران، به این زودیها اصلاح نخواهد شد!