نظرات همه دوستان جالب و قابل تامله اما چخوبه یه تعریف کامل تر از نخبه داشته باشیم
بسیاری از استعداد های خاص و منحصر به فرد در افراد بصورت بالقوه وجود داره اما مهم به عرصه ظهور رسوندن اون استعداد هاست
برا نمونه نام حسابی مرحوم که تو این تاپیک چند بار اومده خود دکتر حسابی فکر میکنید چرا وقتی که از نقطه صفر تا 100 علمی به نقطه 100 رسید و حال نوبت ایجاد نقاط 100 به بالا و به اصطلاح تو سعه و پیشرفت علم بود . غرب و تمام امکانات و بقول برخی دوستان عزت و احترام و تشکیلات علمی و ... رو بکنار انداخت و وارد سرزمینی شد که وزیر اون حتی معنی واژه فیزک و حتی شیمی رو نمیدونست و اون ها رو با داروسازی یکی میدونست و در برابر تقاضای دکتر حسابی برای 2 اتاق جهت کار در جواب اینطور میگه : شما که دکتری یه اتاق برات بسته برو همون جا مرض ها تو ویزیت کن . 2 تا اتاق برا چی میخوای ؟؟!!!!!!!!!!!!!! حالا خودتون ببنید و تصور کنید فضا و جامعه ای رو که حسابی تو اون نقطه علمی ول میکنه و وارد این چنین فضایی میشه ،، که وزیرش فیزیک و شیمی و داروسازی رو یکی میدونه و دکترای فیزیک رو با پزشک یک میگیره ………
اینجا ست که با وجود تمام این مشکلات و عقب موندگی های فکری و ابزاری ، مایوس نمیشه و از هر کار و تلاشی دریغ نمیکنه و نتیجه تلاش هاش تاسیس و بنای همین دانشگاه ها و پیشرفت های علمی ما تو عرصه هسته ایی و علوم دیگست و حتی این هارو هم پیشرفت ندونیم !!!!!!!!!! همین که یه عده دانشجو از همین دانشگاه ها در مخیلات نخبگی خودشون سودای سفر و ... دارن
این مسئله برا بسیاری دیگه نظیر دکتر چمران و .... صدق میکنه البته در سطوح دیگه
بنظر من نخبگی به معدل بالا و ثبت مقالات و رتبه بالای کنکور و ... نیست
نخبگی به معرض ظهور در اووردن و بالفعل در اوردن استعداد ها ، در همین فضا های جهان سومیه ، وگرنه کسی تو دل امکانات و ابزار و .... بخواد کاری انجام بده که هنر نکرده
در بیابان سبز بودن هنر است --- ورنه هر خاری به بوستان دعوی گل دارد
و دیدگاهی که من در طی این مدت فعالیتم پیدا کردم : نتنها در کشورهای جهان سومی حتی در بسیاری از کشورها پیشرفته تر و مدرن هم اگر پیشرفت خاصی رو در عرصه ای شاهد بودیم این پیشرفت متکی به حمایت ارگان و سازمان دولتی و .... نبوده بلکه مبنا و سرچشمه اصلیش تلاش و کوشش فردی و شخصی بوده و متاسفانه این مسئله در کشورما تغریبا 99% و حتی 100% صدق میکنه و بعضا مانع تراشی هایی هم در جهت رشد میشه
اما نکته مهم و امیدوار کننده اینه که
مگر ما چند تا امثال حسابی و چمران ها نیاز داریم تا وضعیتمون در عرصه های دیگه بهبود پیدا کنه ....






پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)