روزی امام موسی بن جعفر علیه السلام از جلوی منزل بشرحافی می گذشت که صدای رقص و آواز از داخل منزل به گوش می رسید؛ کنیز بشر که در حال ریختن خاکروبه ها بود، به امام برخورد کرد، امام پرسید: ای کنیز صاحب این خانه بنده است یا آزاد؟
کنیز گفت: آزاد و از اشراف زادگان است.
امام فرمودند: راست گفتى؛ زیرا اگر بنده بود از مولاى خود مى ترسید، و این چنین در معصیت گستاخ نمى شد.
این سوال زندگی و سرنوشت بشر حافی را تغییر داد و شد جزء توبه کنندگان.(1)
حال سوال این است:
آیا ما در افعالمان بنده ایم یا آزاد؟ در رفتار و گفتارمان چطور؟ آیا پوشش ما طبق گفته های مولایمان هست؟ آیا زندگی ما به بندگان خدا شباهتی دارد؟آیا همان گونه لباس می پوشیم که خدا دستور داده؟ در عفاف و حجابمان بنده ایم یا آزاد؟






پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)