رک بودن خوبه اما واقعا تحمل جواب هایی رو دارین که موهای بدنتون رو سیخ میکنه؟ پس متن زیر رو بخونید...
همینو بدونین که عمدا اینکارو میکنم البته من آدمی نیستم که اهل برنامه ریزی برای ناراحت کردن دیگران باشه اما از همین فرصت هام استفاده میکنم.
و مغرورانه عمل میکنم تا کسی یه وقتی خیال رقابت با من به سرش نزنه.
من از منزوی بودن به شدت لذت می برم چون چیزی به نام جامعه مجازی پویا نمی بینم.
در مکانی که همه افرادش از کوچیک تا بزرگ چیزی که جلوشونه رو نمی بینن و البته هر کاری هم می کنی نمی بینن باید چراغ رو خاموش کرد.
در مکانی که همه افرادش از کوچیک تا بزرگ به مباحثی که با اون به هر شکل سر و کار دارند از نام کاربری خودشون تا آواتار و امضا گرفته،
تا تاپیک هایی که میزنن و افرادی که از شون کمک میگیرنن و کمک میکنن بها نمیدن باید به هر شکلی که در توان آدمی هست سر زنش کرد و تو ذوق شون زد.
این کاربران به هیچ جایی نمی رسن این کاربران تو زندگی خودشون هم همین جور رفتار میکنن و به هیچ کدوم از آرزو هاشون نخواهند رسید مگر با دزدیدن خوشبختی دیگران.
حالا ازتون یه خواهشی دارم آبجی خانوم به نظر شما من اگه بهتون بگم شما یه نخبه هستید واقعا به اندازه یه نخبه به خودتون بها میدین؟پس اینجا چیکار می کنین...؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)