یار همیشگی
در طبیعت معمولا یه مادر بچه های خودش رو به همین راحتی درسته قورت نمیده
از طرف دیگه این داستان چه فرقی داره یه عده موش داخل یه قفسه شیشه ای نگهداری میشدن غذا هم به اندازه کافی نمیرسید بچه ها که شیر مادر میخوردن ولی مادر چی؟؟ برای تغذیه خودش بچه هاش رو خورد.....داستان گوشتخوار کردن موش ها هم قرار ههمین جوری اتفاق بیفته دیگه نه؟؟ اول غذا میدن بعد یه مدت غذا رو کم میکنن تا جایی که برای تغذیه به جون هم بیفتننتیجه ش چی میشه؟؟ خوردن گوشت خام و گرم و خون کلا خوی حیوون رو وحشی میکنه حالا بعد از این کار ، در صورت آزاد کردنشون میشن یه مشت موش وحشی که به هم نوع خودشون رحم نمیکنن
طلب كردم ز دانائي يكي پند .......مرا فرمود: با نادان نپيوند
یار همیشگی
طلب كردم ز دانائي يكي پند .......مرا فرمود: با نادان نپيوند
مګه به همین راحتیه ؟پس یه ماده ی جنون زا هم قبلش بهشون میدن شاید ؟
![]()
ولی خیلی خطرناکه ، آزاد شدن چنین موش هایی در طبیعت صحیح نباشه به نظرم ... این به کنار ، بالاخره یه سری همدیګرو می خورن و یه عده شون می مونن ، اون عده ای که می مونن باز زاد و ولد می کنن و هی موش های وحشی تر وارد طبیعت میشه ! مګه هر دو راه رو با هم رو امتحان کنن
تازه با این حساب بعد یه مدت که آزاد میشن ، غذا به وفور در اختیارشون باشه دیګه همدیګرو نمی خورن و این خصلت فروکش می کنه که میشه همین وضع باز
بحث نسبت پیش میاد و چطور هنوز این عمل انجام نشده نسبت موفقیت رو بهش دادن ؟
یار همیشگی
از روش هایی که حیوون رو وحشی میکنن یکیش دادن گوشت گرم و خون و تاریکی و اینجور چیزاست.......وقتی یه مدت گرسنه بمونن برای بقا میجنگن
باید دید با چه دیدگاهی این روش رو در نظر گرفتن چون روش خیلی بدی هم نیست ..... خودشون خودشون رو میکشن
قرار نیست این روش به تنهایی صورت بگیره مسلما روش های دیگه هم در کنارش استفاده میشه که اثر گذاریش بیشتر بشه
درمورد این خصلت هم ببین همه حیوونا با این خصلت بدنیا میان فقط بسته به شرایط بروز میکنه .... پس چه موش وحشی زاد و ولد کنه چه غیر وحشی در کل موشی که بدنیا میاد این خصلت رو داره فقط اگه شرایطش برای بروز این صفت مهیا باشه بروز پیدا میکنه
البته کلا بعضی حیوونا بسته به نژاد خوی وحشی تری دارن درمورد موش ها و نژادهاشون چیزی نمیدونم .....فقط میدونم همستر طلایی از بقیه کلا وحشی تره![]()
طلب كردم ز دانائي يكي پند .......مرا فرمود: با نادان نپيوند
همکار تالار مهندسی برق
سلام.
میگم این روستا گربه نداره؟
بالاخره این موشام یه قاتلایی دارن یه حیوونی نیست بیاد اینا رو بخوره؟
البته اگه دندوناشون بیفته دیگه بی خطر میشن. راهی برای افتادن دندوناشون باید پیدا کنیم. ماده ای ، دارویی چیزی
یا هم فلج شن . ینی اگه نتونن راهم برن بازم بی خطر میشن.
ممنونم ... حرفتون صحیحه
یه سؤال برام پیش اومده ، چرا عکس این موش رو نذاشتن ؟ وقتی تعداد زیاده و حتی موش رو می تونن بګیرن که وحشی کنن و آزاد کنن ، پس ګرفتن یک عکس کاری نداره ، یه شکار لحظه که بیشتر نیست ...
به نظرم اغراق شده !
نظر آقا پدرام هم که دندوناشون با روش بی خطر بیفته هم جالبه ... از بقیه ی راه ها بهتره
ویرایش توسط "VICTOR" : 29th January 2014 در ساعت 09:51 PM
اِ ، پیدا شد
اینا که بی خطر به نظر می رسن
رده: Mammalia
راسته: Rodentia
خانواده: Muridae
جنس: Gerbillus
گونه: Gerbillus nanus
نام علمی: Gerbillus nanus
نام انگلیسی: Baluchistan Gerbil
اندازه:
طول سر و تنه: 140- 235 میلیمتر
طول دم: 80- 145 میلیمتر
وزن: متوسط 10 گرم
ویژگی نوزادان: نوزادان در بدو تولد فاقد مو است و چشم ها در 16 – 20 روزگی باز میشوند.
نوع پوشش بدن:خز
رنگ پوشش بدن:موهای بخش بالایی بدن جربیل زرد مایل به قهوه ای،اندام های حرکتی سفید رنگ و دم به رنگ قهوه ای روشن و موهای انتهای دم به رنگ قهوه ای میباشد.
تولید مثل: دوره ی بارداری جربیل 22 روز بوده و در هر بارداری 4- 5 نوزاد به دنیا میاورد.
طول عمر:
در اسارت: 4-5 سال
زیستگاه:جربیل بلوچی تا ارتفاع 1000 متر بالاتر از سطح دریا قابلیت زیستن دارد.
زیستگاه این حیوان در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی،باغ ها و زمین های زراعی
و عمدتا در بخش هایی از بیابان با پوشش گیاهی فقیر و دارای خاکی از جنس شن و ماسه است.
پراکندگی:
در جهان:الجزایر،چاد،مالی،مور تانی ،مراکش،نیجر و تونس در قاره ی آفریقا
ایران،هند،عراق،عمان،پاکست ان،افغانستان،عربستان در قاره ی آسیا
در ایران: استان های خوزستان،فارس،کرمان و جنوب استان خراسان
تغذیه:
رژیم غذایی: همه چیزخوار
منبع غذایی: حشرات کوچک،دانه و ریشه ها
نحوه ی زندگی:شب گرد و زندگی در گروه های 2-3 تایی
وضعیت در IUCN: کمترین نگرانی(LC)-بدون اقدامات حفاظتی
عوامل تهدید کننده جمعیت:عاملی برای تهدید این گونه وجود ندارد.
***
جِربیل نام گروهی از جوندگان کوچک است که در زیرخانوادهٔ جربیلیان از خانوادهٔ موشسانان قرار میگیرند. برخی از جربیلها ممکن است جرد یا موش صحرایی نامیده شوند.
برخی انواع جربیل بهویژه جرد مغولی بهعنوان حیوان خانگی در برخی کشورها نگهداری میشوند.
طول بدن جربیلها معمولاً بین ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتر است ولی جربیل بزرگ بزرگترین نوع جربیل تا ۴۰ سانتیمتر هم رشد میکند.
جربیلها برخلاف بیشتر جوندگان دیگر معمولاً روزگرد میباشند.
ولی اونایی که به روستای نجف آباد حمله کردن جربیل چیسمان هستن :( چه شبیه سګه
- زیاد وحشی به نظر نمیان
، از آن نترس که های و هوی دارد ، از آن بترس که سر به توی دارد
)
![]()
ویرایش توسط "VICTOR" : 29th January 2014 در ساعت 10:04 PM
کاربر اخراج شده
سلام مجدد خدمت عزيزان
به نظر حقير با انتشار ويروس هايي تعدادي از اين موش هاي بزرگوار رو بايد بيمار كرده و جز عامل مرگشون يك ميكروب جهت اختلال در غدد جنسي اونها ايجاد كنيم كه ميل بسيار غير قابل كنترلي به توليد مثل داشته باشند . اين بيماري كه عرض كردم مثل بيماري ايدز سريعا پخش شده و طي مدت كمي موش هاي عزيز منطقمونو قتل عام ميكنيم ، اين نوع ويروس ها در صنايع نظامي كاربرد دارند و بعد از مدتي مكانيسم خود انهداميشون باعث محو اون ويروس ميشه و خطر ثانويه اي ايجاد نميكنند .
موفق باشين
کاربر اخراج شده
سلام خدمت شما
بنده توسط سيستمهاي شعله سوز اين امر رو ممكن ميدونم ، البته چيزي كه بهتر و پاك تره استفاده از پودر هاي تجزيه اي هست كه معمولا بر اجساد در مواقع زلزله وحوادثي كه داراي كشتار جمعي هستن به منظور پيش گيري از انتشار بيماري هايي نظير وبا و... پاشيده ميشه. با اين پودر لاشه حيوان بعد از ٢٤ ساعت در همون محل خودش تجزيه شده و با خاك يكسان شده طوري كه انگار از قبل چنين موجودي وجود نداشته است.
مويد باشين
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)