اطلاعیه دفتر آیت الله مکارم شیرازی درباره مقاله ی ضد شیعی روزنامه بهار

[ab.bb]

با اجازه بنده یه جمع بندی بکنم و یه توضیحی در حد خودم بدم.از اول کلی بحث کردیم و به برخی چیزها اشاره نشده و همین موضوع عامل پیچیدگی بحث شده.
ببینین انواع نقد داریم اما بحث ما در اینجا یکی از این نوع نقدهاست که نقد مخرب نام دارد.چنین نقدی در ارتباط با عقاید افراد پذیرفتنی نیست. اصلا عقاید و ارزش های افراد رو نمیشه با نقد مخرب زیر ذره بین برد.کسی که چنین بکند باید منتظر عکس العمل از طرف گروهی باشد که بهش حمله کرده و این یک امر بسیار عادی هست. حوزۀ عقاید خیلی حساس است. عقیدۀ فرد فلسفۀ وجودی فرد را تشکیل میده. بخاطر عقیده، بشر جانش را هم می دهد.بالاتر از جان که چیزی وجود ندارد.
اونی که شما فرمودین و ماها به ادیان دیگر میگیم پاسخ دادن به برخی شبهه ها دربارۀ مباحثی است که در تناقض با آموزه های آخرین دین آسمانی و کتاب آسمانی است. اما بحث ما در اینجا نقدی است که فردی تفکرات یا هر چیزی که بشه فکر گذاشت رو روی کاغذ میاره که به عقیدۀ افرادی حمله میکنه و بحثمون اینجاست که چنین افرادی اصلا منتقد حساب میشن یا ... و چگونه باید با چنین افراد برخورد بشه؛ آیا برخورد با این افراد رواست و....
شما چطور میتونید تایین کنید ؛کسی قصدش حمله بوده؟ چطوری مشخص می کنید؛ که انتقاد شما از بقیه ادیان حمله نیست؟

حالا عقاید درونی و ارزشهای افراد هم تقریبا میشه گفت در دوسطح میشه طبقه بندی کرد. ارزشهای اساسی و عقاید درونی که فقط برای یک شخص مهم هستند و دوم اینکه ارزشهای اساسی و عقایدی که پایه گذار یک تشکل یا گروه یا ملتی است.هر دوی این ارزشها مهم هستند و هیچ کدام چنین نقدی را بر نمی دارند.
وقتی دینی اعتقاداتی رو تبلیغ می کنه؛ حق نداره جلوی نقد رو هم بگیره.اینکه حرف بزنی ولی جلوی دهن بقیه رو بگیری؛ هیچ توجهی نداره.

بر فرض بنده یک سنگی را می پرستم و این عقیدۀ بنده را تشکیل میده. هیچاحدالناسی اجازه نداره به همون سنگ حمله بکنه (بحث هدایت جدای از نقدهای چنینی است که به عقیده فرد حمله نمیشه بلکه با آگاهی دادن و روشن کردن مسائل بدون حمله به عقیده مسأله رو برطرف می کنه اونم فردی که هم راه را بلد است و هم مواظب رفتارش است که به عقیده فرد حمله نکند)این از بخش ارزشهای فردی.
وقتی کسی رو هدایت میکنی؛ یعنی اون آدم در راه اشتباه هست و تو به اون راه انتقاد داری. درواقع هدایت نمود عملی انتقاد هست.

حالا در ارتباط با عقیده ای که سیستم وجودی یک ملتی را تشکیل میده وضع وخیمتر میشه. یک گروه خودشون رو با عقایدشون که براشون تبدیل به ارزش شده احراز هویت میکنند.اصلا چنین ارزشهایی نقد بردار نیستند حمله به چنین عقاید و ارزشهایی بدون قطع درست نیست و چنین فردی مقاصد خاص خودشو داره. یک مقاله نویس یا خبرنگار یا افرادی که در جراید و چاپ روزنامه فعالیت میکنند و به بررسی مطالب می پردازند کسانی نیستند که چنین مسائلی را ندانند.
نه عزیز مبهم نیست بلکه کلی گفتم یعنی برای تمامی ادیان قابل استفاده است. عقیده نقد مخرب برنمی دارد و این بسیار واضح است مبهم نیست. یکی بردارد به عقاید یک ملت یا گروه حمله بکند این خیلی هم واضح است که راهش خطاست.
متن تون سراسر ابهام هست. نقد مخرب رو با چه معیاری مشخص می کنید؟ اگر ابهامی در کار نیست؛ پس چرا تا اینجای بحث معیار مشخصی ارائه ندادید؟

چند صفحه بحث کردیم؛ شما مدام گفتی توهین نباید بشه؛ الان کلمه توهین رو به «حمله» و «نقد مخرب» تبدیل کردین و همون حرفها رو دوباره تکرار می کنید.من از شما مواضع شفاف خواستم؛ شما دوباره حرف گذشتتون رو تکرار می کنید.یا بگید حرف جدید ندارم؛ یا اگر واقعن پاسخ کاملی دارین ارائه بدید. با تکرار مکرر یک حرف، بحث رو بی فایده می کنید.