خانوم شما برای من آرایش کرده...

[kamanabroo]

من هند رو مثال زدم؛ برای اینکه در اون مورد خاص منظورم رو توضیح بدم.وگرنه هند رو به عنوان یک الگوی برتر در همه زمینه های کشور داری؛ معرفی نکردم.

«چون هر حکومتی در جهان بر طبق آنچه در مصالح خود می بینه قانون و .. تصویب می کنه. جدای از اینکه فضای رقابتی رو در هیچ کشوری بر خلاف قوانین اون کشور نیست. یعنی اگر در کشوری اسلام بخواد رشد کنه و تبلیغ بشه اگر بر خلاف دین رسمی اون کشور باشه براش محدودیت می گذارند و این یک امر طبیعی در امور قوانین اساسی کشورهاست. و ما نمی تونیم قوانین اساسی رو در این بحث نادیده بگیریم چون محور برخوردها و سیاست های کلی هم جامعه ای قانون آن می باشد.»

بحث من دقیقا همین قسمت حرف شماست و به این انتقاد دارم. اولا این کار مصلحت هیچ کشوری نیست و دوما این رفتار طبیعی و قابل قبول هم نیست .
این موضوع رو تجربیات تاریخی کاملا نشون داده. وقتی افراد به اونچه معتقد نیستن؛ مجبور کنیم.شرایط رقابت تفکرات رو فراهم نکنیم؛ حجم نارضایتی و نفرت از دین و تفکرات دینی به حدی زیاد خواهد شد که منجر به از هم پاشیدن جامعه و نزول اخلاقیات در اون اجتماع میشه.

احسنت
منتظر همین پاسختون بودم

من فکر می کنم شرایط رقابت تفکرات با تبعیت از قوانین اجتماعی یک کشور تنافی نداره .
به علت اینکه هر دینی و مذهبی می تونه خیلی مسالمت آمیز از عقائد و استدلالهای خودش بگه. در قالب کتاب سایت و مراکز آموزشی و .. . همچنان که الان در ایران همینطوره. مثلا مسیحیت و اهل تسنن برای خودشون پایگاههای مختلف آموزشی و .. دارند.

این حرفتون رو قبول دارم که اگر قرار باشه یک دین به زور به عنوان دین به طرف مقابل خورانده بشه اثرش همینی هست که شما میگین.

اما اگر نگاه عوض بشه. و با آنچه که هست تطابق داده بشه . یعنی قرار نیست افراد به آنچه معتقد نیستند به زور معتقد باشند. بلکه بحث روی قوانین کشوری هست. مثلا من شاید از چراغ قرمز اصلا خوشم نیاد و با دیدنش ناراحت بشم اما قانون هست و باید بخاطر نظم اجتماعی ازش تبعیت کنم.

برادر عزیز من
شما هیچ وقت , هیچ قانون و جامعه ای رو نمی توانید پیدا کنید که همه در آن جامعه راضی باشند. چرا؟ چون سلایق و عقاید مختلفه. و نمی توان هیچ وقت همه انسانها رو راضی نگه داشت. این رو که قبول دارین؟

پس چیکار باید کرد؟

باید به سمت قانون و دینی رفت که اکثریت رو آروم و راضی نگه داره. درسته؟
و برای مخالفین هم فضای تنگ و بسته و تحت فشاری ایجاد نشه. یعنی اگر بخواد باقانون همراه باشه هم خودش خوب می تونه زندگی کنه هم دیگران.

مثلا اگر یک نفر حکومت یک جامعه رو قبول نداشته باشه آیا نمیتونه در بورس شرکت کنه و سرمایه گذاری کنه؟ مسلما می تونه.

حالا میخوام کمی بنیانی تر بگم:
اگر یک جامعه ای بدون نظر سنجی از مردم یک قانون و آیین و مذهبی رو حاکم کنه و مردم نقشی در ایجاد و تداوم آن نداشته باشند, تمام حرف شما درسته.
اما اگر اکثریت یک جامعه در قانون... آیین ... مذهب .. و .. نقش داشته باشند اقلیتی که می مانند قاعدتا از اکثریت تبعیت می کنند تا در کنار هم زندگی کنند. و جامعه آرامی داشته باشند.


درضمن
خیلی ممنونم که مسالمت آمیز بحث می کنین