پوشش جدیدی با نام "ساپورت"

[مجتبی]

یه مثالی زدم موضوع واضحتر بشه، فکر کنم مسئله پیشتر پیچیده شد .

نه مسئله پیچیده نیست...
فقط من موندم که شما دارین کی رو با کی توی مثالتون مقایسه میکنید

حتی اگر من(نوعی) لباس تحریک کننده ای بپوشم،این حق رو به کسی نمیده که به من تعرض کنه.مثلا پول من یه کم از جیبم بیرون زده، حالا دزد میتونه به من بگه،تقصیر خودته پولت رو دزدیدم. چون پولت تو چشم بود منم وسوسه شم دزدیدمش.مطئنا هیچ قاضی حق رو به دزد نمیده، چون دزدی در هر شرایط جرم.

منم نگفتم این حق رو به کسی میدم که به شما تعرض کنه....
با همین مثال خودتون توضیح میدم:
2 نفر تو خیابون راه میرن
یکی پولش توی کیفشه توی جیبش و اصلا قابل دیده شدن نیست و یکی دیگه مثل مثال شما از جیبش زده بیرون !
حالا کدوم یکی از اینا بیشتر احتمال سرقت ازشون میره ؟؟؟
درسته که یه دزد میتونه به نفر اول هم حمله کنه ! ولی پوله بیرون زده از جیب شما بیشتر دزد رو میتونه تحریک کنه....
پس اینطوری شما بیشتر خودتونو تو معرض خطر قرار میدین...


شما گفتین: جامعه اسلامیه، پس ارزش های جامعه هم اسلامیه و هر چه خلاف این ارزشها ناهنجار و ضد ارزش هست.
منم گفتم: جامعه شامل ادیان و مذاهب مختلفه . در نتیجه نمیتونیم صرفا ارزش های اسلامی رو هنجارهای جامعه معرفی کنیم.

من گفتم هر جامعه ارزش ها و ضد ارزشهای خاص خودشو داره
تو ایران حجاب یه ارزشه همونطور که تو غرب این ارزش نیست !
حالا هر کسی که توی این جوامع زندگی میکنه باید به ارزش های این جامعه احترام بگذاره
به دین و مذهب شما هم کاری نداره...

[faezehz]

البته این از خاصیت های جامعه ی آوانگارد و مدپرست است که برای ذایقه سازی و هویت بخشی به پدیده های نو و گاها ناساز با فضای عمومی، اقدام به نامگذاری خاص بر روی آنها می کنند.

این تصاویر در فضای عمومی تهران براحتی قابل مشاهده است

اینکه چرا و چه کسی نام «جوراب شلواری» های سابق را «ساپورت» نهاده و اصلا این نام از خارج کشور همراه با این جوراب شلواری های رنگ آمیری شده وارد شده یا خیر، موضوع بحث ما نیست.
داستان از این قرار است که از زمستان ۱۳۹۱ برخی زنان خیابانی تهران در حرکتی کاملا مشکوک و سیستماتیک اقدام به پوشیدن جوراب شلواری هایی نمودند که منظره ی بدن نمای از زانو به پایین این پوشش ها قدری عجیب می نمود.

متاسفانه اقدامی در برخورد با این پوشش (که عملا شلوار را از زیر مانتو حذف کرده بود) از سوی هیچکدام از مبادی مسئول صورت نگرفت.
یکی از تحلیل های محتمل نیز این بود که حساسیت فضای پیش از انتخابات ریاست جمهوری و بهانه جویی دشمن برای شبطنت رسانه ای، دلیل جدی نگرفتن این آسیب اجتماعی می توانست باشد.
بهار ۱۳۹۲ از راه رسید و چشم مردم تهران منور به کوتاه تر شدن مانتوهایی شد که زیر آن هیچ برتن صاحبش نبود جز جوراب شلواری های سابق (که حالا نام ساپورت به خود گرفته بودند) و آرام آرام با حرکتی خزشی این ساپورت ها نه تنها آفتاب بیشتری به خود می دیدند بلکه رنگ ها و نقوش بیشتری را بر اندام باربی های تهرانی تجربه می کردند.
گاهی یک ساپورت «رنگ پا» بیننده را به اشتباه می انداخت که نکند فقط یک پیراهن بر تن فلان زن است و دیگر هیچ!
به هر روی..
پس از اعلام نتایج انتخابات خرداد ۹۲ ، آمار ساپورتهایی که صاحبانشان مانتوها را نیز به کناری نهاده و پیراهنی کِشی و چسبان را روی ساپورت ها برتن می کردند شیب تندی به خود گرفت.

این تصاویر در فضای عمومی تهران براحتی قابل مشاهده است

حالا این روزها..
ساپورت های رنگارنگ در حال فتح خیابانهای تهران است.
اکنون به وفور دختران و زنانی در سطح شهر تهران دیده می شوند که پیراهنی کشی و مجلسی را بر تن داشته و پوشش تمامی نیم تنه ی تحتانی بدن را برعهده ی ساپورت نازک و گاها رنگ بدن خویش گذاشته اند.
روز گذشته برای دیدن فیلم «هیس!..دختر ها فریاد نمیزنند» به سینما پردیس رفته بودم تا یکی دیگر از فیلمهای سینمای مولف را ببینم.
در این میان دخترکی با آرایشی غلیظ و موهایی افشان با ساپورتی مشکی خودنمایی می کرد چرا که با فونت نستعلیق سایز ۹۰ و سفید روی ران ها و ساق پاهای خویش(بر روی ساپورت) اشعاری مورب و حالت ابر و باد ادبیاتی نوشته شده بود.
هرچه کردم نتوانستم قید خواندن اشعار بزنم.
دقیق تر شدم.
نوشته بود : شوش..جوادیه…راه آهن..شوش..میدان راه آهن…ترمینال جنوب..
نمی دانستم بخندم یا عصبانی شوم.
طراحی ابلیس کار خودش را برای کسانی که نمی خواهند به ساپورتها چشم بدوزند کرده بود..
چشم ها کنجکاو خواندن اشعار می شوند.
بعید نیست در آینده ی نه چندان دور که جدول متقاطع کلمات را بر روی برجستگی بدن زنان و دختران ایرانی در فضاهای عمومی شاهد باشیم.
نگرانم..
نگران شهرستان هایی که قرار است مورد حمله ی ساپورت ها قرار گیرند.
پروژه ی «حیازدایی» دشمن همچنان ادامه دارد و ما همچنان در غار اصحاب کهف خوابیم.

كجاي دنيايي ساپورت مردانه هم اومد

[ab.bb]

حتی اگر من(نوعی) لباس تحریک کننده ای بپوشم،این حق رو به کسی نمیده که به من تعرض کنه.مثلا پول من یه کم از جیبم بیرون زده، حالا دزد میتونه به من بگه،تقصیر خودته پولت رو دزدیدم. چون پولت تو چشم بود منم وسوسه شم دزدیدمش.مطئنا هیچ قاضی حق رو به دزد نمیده، چون دزدی در هر شرایط جرم.
منم نگفتم این حق رو به کسی میدم که به شما تعرض کنه....
با همین مثال خودتون توضیح میدم:
2 نفر تو خیابون راه میرن
یکی پولش توی کیفشه توی جیبش و اصلا قابل دیده شدن نیست و یکی دیگه مثل مثال شما از جیبش زده بیرون !
حالا کدوم یکی از اینا بیشتر احتمال سرقت ازشون میره ؟؟؟
درسته که یه دزد میتونه به نفر اول هم حمله کنه ! ولی پوله بیرون زده از جیب شما بیشتر دزد رو میتونه تحریک کنه....
پس اینطوری شما بیشتر خودتونو تو معرض خطر قرار میدین...
کم حجابی شانس خطر رو افزایش میده ؛ در این بحثی ندارم. منتها راه برخورد با این قضیه هست؛ که بحث اصلیه منه. راه درست،در درجه اول افزایش امنیته؛ تا کسی اجازه تعرض به خودش نده؛ در مرحله بده کار فرهنگی و تبلیغاتی برای گسترش حجاب هست.حجاب اجباری نه تنها مشکل رو حل نمیکنه؛ بلکه حجم نارضایتی رو افزایش میده.
من گفتم هر جامعه ارزش ها و ضد ارزشهای خاص خودشو داره
تو ایران حجاب یه ارزشه همونطور که تو غرب این ارزش نیست !
حالا هر کسی که توی این جوامع زندگی میکنه باید به ارزش های این جامعه احترام بگذاره
به دین و مذهب شما هم کاری نداره...

اینکه حجاب جزو ارزشها ماست؛ فقط در یک نظر سنجی یا یک همه پرسی مشخص میشه. چون تا الان مسئله حجاب اختیاری در قانون مطرح نشده؛ ما نمیتونیم خواست مردم رو با قطعیت مشخص کنیم.

[محسن مهابادی زاده]

....

[مجتبی]

کم حجابی شانس خطر رو افزایش میده ؛ در این بحثی ندارم. منتها راه برخورد با این قضیه هست؛ که بحث اصلیه منه. راه درست،در درجه اول افزایش امنیته؛ تا کسی اجازه تعرض به خودش نده؛ در مرحله بده کار فرهنگی و تبلیغاتی برای گسترش حجاب هست.حجاب اجباری نه تنها مشکل رو حل نمیکنه؛ بلکه حجم نارضایتی رو افزایش میده.

درسته ولی شما اول خودتو در مقابل دزد بیمه میکنی در همون زمان دزد رو هم با کار فرهنگی به راه راست هدایت میکنی...
البته اینم قبول دارم که متاصفانه دولت برای هیچکدوم هیچ کاری نمیکنه...

اینکه حجاب جزو ارزشها ماست؛ فقط در یک نظر سنجی یا یک همه پرسی مشخص میشه. چون تا الان مسئله حجاب اختیاری در قانون مطرح نشده؛ ما نمیتونیم خواست مردم رو با قطعیت مشخص کنیم.

اگه حجاب جزو ارزشهای ما نبود وقتی که رضاخان قانون منع حجاب رو تصویب کرد هیچکسی نه اعتراض میکرد و الان هم با حجاب نداشتیم...

[ab.bb]

درسته ولی شما اول خودتو در مقابل دزد بیمه میکنی در همون زمان دزد رو هم با کار فرهنگی به راه راست هدایت میکنی...
البته اینم قبول دارم که متاصفانه دولت برای هیچکدوم هیچ کاری نمیکنه...

اگه حجاب جزو ارزشهای ما نبود وقتی که رضاخان قانون منع حجاب رو تصویب کرد هیچکسی نه اعتراض میکرد و الان هم با حجاب نداشتیم...

همونطور که گفتم ،فقط با یک نظر سنچی یا همه پرسی میشه؛ نظر داد. اگر بخواهیم رو مسائل تاریخی بحث کنیم؛ مدرک و سند برای تایید یا نقض حرف شما وجود داره.ضمنا اینکه از مسئله اصلی هم دور میشیم.
اصلا فرض می کنیم؛ اکثریت جامعه، میخوان حجاب داشته باشن؛ یا برعکس اکثریت میل به بی حجابی دارن. باز هم این دلیلی بر تحمیل عقیدشون به اقلیت نیست.چون عدالت تابع اکثریت نیست. دزدی همیشه غلطه چه اکثریت موافق دزدی باشن؛ چه مخالف.

[ارگان]

مشکله ما اینه که بجای رسیدن به روشن فکری رسیدیم به بی غیرتیو یه آزادیه حیوانی
اینکه هرکی هرجور میخواد بگرده و بی دیگرانم ربطی نداشته باشه
اما وقتی تو اجتماع هستیم خوب بدمون روی جامعمون تاثیر میذاره پس دیگه فقط خودمون نیسیم که هرکاری دلمون بخواد انجام بدیم باید یه چیزاییو رعایت کنیم.

[محسن مهابادی زاده]

...

["golbarg"]

آقا من اعتراض شدید دارم
خواهشمندم عنوان موضوع رو اصلاح کنید ...انصاف اصلا شایسته نیست که از دختران ساپورت پوش ، به مثال قوم مغول یا بربر ها و بدون فرهنگ و تمدن بشری یاد بشه
هر کسی با هر لباسی دارای شخصیت هست و از حیطه بندگی و محبت خدا خارج نیست ...و لی حالا به هر دلیلی انتقاداتی به این نوع پوشش وارده و باید کار از ریشه حل بشه....عنوان موضوع خیلی زشته

اعتراض وارد نیست چون عنوان موضوع رو نمیشه تغییر داد

[طاهره جووون]

با سلام
میشه عنوان موضوع رو تغییر داد
شما یه نام مناسب انتخاب کنید من تغییرش میدم
با تشکر