برای امام حسین(ع) که همچنان مظلوم است...

[مولای شیرازی]

سلام به همه دوستان
حکایت محرم امروز حکایت اون شعر مولاناست:هرکسی از ظن خویش شد یار من از درون من نجست اسرارمن
همه برای حسینی عزاداری میکنند که مظهر آزادگیست اما اینکه چه قدر در مسیر اهدافی که حسین (ع)در راه آنها شهید شد قدم برمیدارند دقیقا مطلب موردنظر منه
توی چندتا ازین هیتا مجلس خصوصی بین متملکین برقرار شده تا با مشورت گفت وگو همدیگه از جهزیه ی دختران دم بختی که به خاطر نبودش ازدواج نمیکنند یا از پسر جوان محله که تازه فارق التحصیل شده وهیچکاری هم گیر نیورده تا تشکیل خانواده بده ودر به در دنبال یه وام میگرده که یه کار دست وپاکنه
یا چنتا گره از مشکلات اقوام یا همسایه ها باز شده
یا اینکه چقدر به فکر فقرای محل و کمک های مادی ومعنوی به اونا بودن
یا اینکه با راه اندازی یک سالن مطالعه وسالن ورزشی چه قدر میتونند نه تنها تو روحیه جوونای محل بلکه تو روحیه ی میانسالها نیز تاثیر بزارند
اما هدف هیاتای امروزی شده دعوت مداحی که بیشتر آب و تاب بده تو شعراشو بیشتر مردمو بگریونه وبه بعضا سخنرانشم بیاد بشینه از تاریخ بگه و به بی بند و باری و فاسد بودن جوونا صحبت کنه
مظلومی امام حسین رو(شرمنده ام از گفتن این مطلب)با حقارت یکی میکنند و از مردم اشک میگیرند
هیچ شب عاشورایی از رجز امام حسین (ع)در حال سوار براسب و چرخش شمشیر در آن حال صحبتی به میان نمیاد که رشادت واستواری حضرت در راه حق و حقانیت رو میرسونه
یا از طرف دیگه روشنفکران حق به جانب که کل مطلبو رد میکنند به بهانه اینکه مللی که غرق در اوهام هستند به این شعار ها به چشم انتقاد و حقارت نگاه نکنند
مظلومیت حسین (ع)اینجاست.به راستی نظر امام حسین (ع)و جانشین حقش(عج)به این عزاداری ها چیست؟؟؟
ما به یک جهاد حسینی برای اصلاح خودمون نیاز داریم
((کتاب حماسه حسینی استاد شهید مطهری از بهترین کتابایی که تو این زمینه نوشته شده))