گروه انديشه: آيتاللهالعظمی حائری با بهرهگيری از ظرفيتهای علمی حوزه نظير طلاب جوان و فقهای آگاه به زمان روندی را پايهگذاری كرد كه منجر به پيروزی انقلاب اسلامی به رهبری يكی از شاگردان ايشان شد و از اين رو میتوان ادعا كرد كه توقع ايشان از حوزههای علميه تربيت افراد پاسخگو و آگاه به زمان بوده است.
حجتالاسلاموالمسلمين عبدالجليل محمودی، مدير مدرسه خاتمالانبياء(ص) قم، در گفتوگو با خبرگزاری بينالمللی قرآن (ايكنا)، به بيان نكاتی در خصوص زندگی و انديشه مرحوم آيتالله عبدالكريم حائری يزدی پرداخت و گفت: ايشان همه عمر خود را برای تربيت طلاب گذراند و به طور خلاصه میتوان گفت مبنای ايشان در زندگی علمی اين بود كه دين و مكتب تشيع را با عمل خود ترويج كنند، نه اينكه صرفا به زبان و گفتار اكتفا شود.
تلمذ در محضر آيتالله ميرزای شيرازی در سامرا
مدير مدرسه خاتمالانبياء ادامه داد: ايشان در سال 1267 هجری شمسی در روستای مهرجرد يزد در خانوادهای مذهبی به دنيا آمد، در شش سالگی پدرش را از دست داد و به توصيه يكی از بستگان به مكتب معرفی و در 18 سالگی راهی عراق شد، بعد از چند سال در سامرا به محضر آيتالله ميرزای شيرازی شرفياب شد و مدتی را در محضر ايشان به علمآموزی پرداخت.
وی در خصوص دلايل حضور آيتالله حائری در شهر قم گفت: آيتالله حائری در سال 1331 به دعوت علمای اراك به اين شهر مراجعت كرد و در آنجا به تاسيس حوزه علميه و تربيت شاگردان زيادی مبادرت نمود و بعد از مدتی به قصد عزيمت به شهر مشهد مقدس وارد شهر قم شد و مدت كوتاهی را در آنجا اقامت گزيد. ايشان طی مدت اقامت در قم با مراجعت به فيضيه و دارالشفاء كه روزی محل تربيت علمای بزرگی بود و مشاهده وضعيت آن روز اين دو مكان علمی كه به مخروبه و دارالمجانين تبديل شدهبود، شديدا متاسف شدند.
تاسيس حوزه علميه قم با هدف تربيت طلاب آگاه به زمان
محمودی ادامه داد: آيتالله حائری با مشاهده وضعيت حوزه، تلاش میكند تا اوضاع فيضيه را بهبود بخشد و در نهايت با توجه به روايات متعدد، از جمله روايت امام صادق(ع) كه فرمودند «زود باشد كه كوفه، روزگاری از مومنان خالی و دانش در آن ناپديد و به شهری كه آن را قم مینامند ظاهر شود و قم به معدن اهل علم و فضل تبديل شود» و درخواست علمايی نظير آيتالله بافقی و همچنين بزرگان و بازاريان شهر قم، ايشان حوزه علميه را پايهگذاری كرد.
عبدالجليل محمودی: |
بنيانگذار حوزهعلميه قم از همان ابتدا مخالف دولتی بودن اقتصاد بودند و اعتقاد داشتند كه حتی به شرط زندگی زاهدانه نبايد سراغ اقتصاد دولتی رفت |
وی با اشاره به شخصيت علمی آيتالله حائری، افزود: هدف آيتالله حائری در تربيت طلاب، تمركز و توجه به مسئله كيفيت بود و موضوعاتی از قبيل تعداد شاگرد و مسائل ظاهری و كمّی برای اين عالم دينی محلی از اعراب نداشت و از اين رو اغلب شاگردان ايشان از رجال علمی و فقهای بنام و شخصيتهای تاثيرگذار جامعه خود شدند. نكته قابل توجه اينكه بنيانگذار انقلاب اسلامی ايران حضرت امام خمينی(ره) نيز از شاگرادان آيتالله حائری بودند و اهتمام آيتالله حائری به تربيت طلاب و توجه ايشان به عمل در برابر گفتار سبب شد تا فرصت تاليفات گسترده را پيدا نكند.
مخالفت با دخالت دولت در اقتصاد
حجتالاسلام محمودی در ادامه درباره ديدگاههای اقتصادی آيتالله حائری خاطرنشان كرد: بنيانگذار حوزه علميه قم از همان ابتدا مخالف دولتی بودن اقتصاد بودند و اعتقاد داشتند كه حتی به شرط زندگی زاهدانه نبايد سراغ اقتصاد دولتی رفت. اين فقيه عالیمقام با آنكه زعيم حوزه و مرجع بزرگی بود، اما نسبت به مسائل مالی آنقدر دقت داشت كه هرگز وابسته به كسی نباشد و افرادی هم كه در محضر ايشان بودند با همين سبك زندگی میكردند.
وقوع انقلاب اسلامی به پشتوانه حوزه علميه قم
كارشناس مسائل فقهی در پاسخ به اين پرسش كه اقدامات آيتالله حائری چه تاثيری در روند حركت حوزه علميه و علوم اسلامی داشتهاست، گفت: نگاه ايشان اين است كه حوزه بايد بهروز و پاسخگوی نيازهای جامعه باشد. حوزه بايد چنان در عرصه جامعه نفوذ كند كه بتواند در برابر كجانديشان بايستد، آيتالله حائری با بهرهگيری از ظرفيتهای علمی حوزه نظير طلاب جوان و فقهای آگاه به زمان، روندی را پايهگذاری كرد كه منجر به پيروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمينی(ره) به عنوان يكی از اولين شاگردان آيتالله حائری در حوزه علميه قم شد.
وی در پايان خاطرنشان كرد: بر اساس انديشههای آيتالله حائری، انتظار امروز از حوزه علميه هم همين است كه اين نهاد، افرادی آگاه به زمان و جوابگوی نيازهای جامعه تربيت كند. اميدواريم هرچه بيشتر حوزه علميه خود را تابع افكار و انديشههای تازه رهبر معظم انقلاب قرار دهد تا بتواند جوابگوی جامعه و دنيای اسلام باشد.
http://www.iqna.ir/fa/news_detail.php?ProdID=1291856
|
علاقه مندی ها (Bookmarks)