بررسی تاریخی : نام این مکان چیست و در کجا قرار دارد ؟

[رضوس]

ارگ باستانی نوشیجان(قدیمی ترین بنای خشتی دنیا)

قدیمی ترین بنای خشتی و زیارت گاهی جهان معبد زیگورات یا چغازنبیل نیست؟؟؟؟؟؟

[نارون1]

بررسی تاریخی : نام این مکان چیست و در کجا قرار دارد ؟

[رضوس]

غار-دژ اسپهبد خورشید در بلندای البرزکوه، در تنگه‌ی رود دوآب و نزدیکی جاده‌ی سوادکوه به تهران جای دارد. غار به شکل تالار و دایره‌ای‌شکل است که ۷۵/۱۹ متر درازا و ۳۵/۱۴ متر پهنا و ۱۵ متر بلندا دارد. تاق این غار با ۸۰ متر پهنا و ۸۰ متر بلندا جز تاق‌های معروف جهان به شمار می‌رود.درون غار، آثار دژ، برج، آتشکده، آب‌انبار، گرمابه، تنور و … دیده می‌شود که از سنگ و ساروج، به سبکی زیبا ساخته شده است. در گذشته از روستای کمرپشت که در بالادست غار قرار دارد، از راه جویی سنگی، آب این غار را تامین می‌کردند. فاضلاب دژ نیز با مهندسی شگفت‌انگیزی از طریق زیرزمین هدایت می‌شده است. در استوره‌های ایران‌زمین آمده که این دژ، گنج‌خانه شاهان ایران‌زمین به ویژه منوچهر بوده است.شوربختانه امروزه با وجود میدان تیر نیروهای نظامی و کارخانه شن و ماسه، این دژ به طور جدی در آستانه‌ی نابودی است.

اسپهبد خورشید کیست؟

با درگذشت اسپهبد دادمهر حدود سال ۱۱۶ قمری، اسپهبدی تبرستان به فرزندش خورشید دوم، آخرین بازمانده‌ی دودمان باوندیان رسید که هنگام درگذشت پدر، شش سال بیشتر نداشت. بدین روی فرخان کوچک، عموی خورشید، جانشین وی تا رسیدنش به سن اسپهبدی شد.اسپهبد خورشید پس از آنکه در ساری به تخت نشست برای آبادی طبرستان، کوشش‌های بسیار کرد. وی با ابومسلم خراسانی هم‌داستان شد و پس از کشته‌شدن وی با سنباد نیشابوری علیه تازیان همکاری کرد. پس از شکست سنباد از تازیان در ری و کشته‌شدن او به دست یک ایرانی ناآگاه، همه‌ی دارایی ابومسلم و سنباد به خورشید رسید. اسپهبد خورشید آخرین سنگر پاسداشت ایرانیت و آئین‌های کهن ایرانی بود که شوربختانه مهدی، خلیفه عباسی، با نیرنگ و به بهانه‌ی عبور لشکر از طبرستان به خراسان، به قلمرو وی تاخت و او را غافل‌گیر کرد. پس از آنکه سپاه خلیفه آمل را گشود، خورشید به کوهستان و به دژی که امروزه به نام او خوانده می‌شود، پناه برد. چون دژ در محاصره‌ی تازیان قرار گرفت، اسپهبد، برای گردآوری سپاه به دیلمان رفت. در نبود خورشید، تازیان به مسیر آب دژ پی بردند و آن را آلوده کردند. این‌چنین دژ به تسخیر آنان درآمد و زنان و دختران اسپهبد (شه‌کلا ومه‌کلا) به بردگی اعراب درآمدند، خزانه‌اش غارت شد و پسرانش نیز اسلام آوردند.گویند هنگامی که نی‌کلا، همسر اسپهبد، بردگی فرزندانش و به بادرفتن سرزمینش را دید، در شبی که ماه کامل بود، به بالای برج آتشکده رفت و سه بار فریاد برآورد: خورشید، خورشید، خورشید! (در باور محلی‌ها، هر شب چهاردهم ماه، از داخل غار آوای خورشید، خورشید می‌آید.) در این هنگام اسپهبد در دیلمان با فریاد جانکاهی از خواب پرید و گفت: «دژ سقوط کرد!» اسپهبد هنگامی که زنان و فرزندانش را چنان خوار دید و طبرستان را نابودشده به دست تازیان، دست‌هایش را به سوی خورشید بالا برد و پس از نیایش خداوند، از نگین انگشتری‌اش زهری درآورد و با خوردن آن در سال ۱۴۴ قمری به زندگی‌اش پایان داد.

[نارون1]

بررسی تاریخی : نام این مکان چیست و در کجا قرار دارد ؟

[رضوس]

مسجد سنگی داراب

محققان بر این عقیده‌اند که بنای اولیه مسجد سنگی معبدی مربوط به دوره ساسانیان بوده و در دوره اتابکان فارس، 652 هجری قمری، با تعبیه محراب و تغییراتی، به مسجد تبدیل شده است.بنای مسجد، عبارت از محوطه صلیبی شکلی است که در اطراف آن، دورتادور، رواقی با جرز، ستون و دهانه‌های طاقدار قرار گرفته است.پوشش چهار بازوی محوطه صلیبی شکل، به صورت طاق گهواره‌ای ساخته شده اما پوشش بخش میانی به صورت مربع بریده و فضای روبازی در نظر گرفته‌اند و در زیر آن و وسط تالار، حوض 4 گوش کم عمقی ساخته‌اند.طولانی‌ترین قسمت بنا، طول شرقی غربی است که از در ورودی شروع می‌شود. ورودی‌های آن در سمت جنوب شرقی قرار دارد و فاصله آن از ابتدای درگاه ورودی تا انتهای شمال غربی تقریبا 20 متر است.طول دو سوی دیگر مسجد که یکی در راستای جنوب غربی و دیگری در امتداد شمال شرقی قرار دارد حدود 18 متر است.به نظر می‌رسد که کار احداث این بنا با کندن کوه از بالای نورگیر شروع شده و به صورت یک چاه با پلان مربع به پایین رفته است و سپس از 4 سمت دیواره‌های چاه، ایوان‌های مسجد کنده شده‌اند که از نظر زمانی می‌تواند تاریخ اتمام آن را به یک چهارم کاهش دهد.این مسجد با پلانی چهار سو (چلیپا)، بنایی اسلامی است، که در کوه پهنا قرار دارد و سیاحان مختلف دیده و تفسیرهای مختلفی درباره آن ارائه داده اند.در قسمت ورودی، یک هشتی به ابعاد 78/2 و 60/9 متر وجود دارد، که البته با انحرافی که در این قسمت بوده، ابعاد آن اندکی متغیر است. دورتادور مسجد را رواقی به عرض 1 تا 10/1 متر همراه با جرزهایی احاطه کرده است، که در سمت محراب مسدود می شوند.سقف‌ها و جرزها، به جز در راهروهای گردشی اطراف، همگی قوس بیضی شکل نزدیک به جناغی دارند و در واقع همانند طاق آهنگ هستند. اغلب منابع و متون ایرانی که قدمت آنها از دوران قاجار تجاوز نمی کند، مسجد را یک بنای مربوط به دوره ساسانی می دانند که به مسجد تبدیل شده است.درگاه بیرونی مسجد سنگی، دارای 70/4 متر ارتفاع و 15/2 متر عرض است. نمای بیرونی مسجد سنگی، سردرهای مساجد اسلامی را تداعی می کند، که به صورت ستونها و در دو طرف ورودی تراشیده شده و متصل به دیوار مسطح بیرونی است.مسجد دارای قوس جناغی اسلامی است، که با قوسهای متداول دوره ساسانی و طاق‌های آهنگ داخل مسجد سنگی تفاوت آشکاری دارد.نمای بیرونی و ظاهری مسجد سنگی، بیشتر اسلامی نشان می دهند تا ساسانی. اما، از وجود عناصر ساسانی نیز در اینجا نباید غافل بود. داشتن محراب مقرنسکاری با خطوط کوفی، بویژه قطع شدن راهروها در دو طرف محراب و قرار گرفتن آن در سمت قبله و کتیبه های کوفی، دلایل اسلامی بودن بناست.کنار مسجد سنگی، یک اتاق با سقف طاقی شکل وجود دارد، که با 3 پلکان وارد کف آن می‌شود. این اتاق 8 متر طول، 15/3 متر عرض و 95/1 متر ارتفاع دارد.این مسجد در دو قسمت کتیبه دارد، یکی کتیبه محراب و دیگری کتیبه‌ای است که در قسمت بالای ورودی داخلی جلوخان و ابتدای ایوان شرقی در بالای درگاه و جرزهای طرفین آن قرار دارند.متن یکی از این کتیبه‌ها فرسوده و به مرور زمان دچار صدمه بسیاری شده و دیگری دارای متن کوتاهی است. کتیبه بالا ناخوانا است و کتیبه پایین تاریخ سال 652 را نشان می‌دهد.مسجد سنگی داراب با شماره 229 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به ثبت تاریخی رسیده است.

[نارون1]

بررسی تاریخی : نام این مکان چیست و در کجا قرار دارد ؟

[parnian 80]

بررسی تاریخی : نام این مکان چیست و در کجا قرار دارد ؟

چهل خانه سعد آباد

[parnian 80]

غار چهل خانه واقع در شهر سعدآباد از توابع بخش سعدآباد شهرستان دشتستان یکی از آثارهای تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است.
در شمال شهر سعدآباد دشتستان بوشهر رشته کوهی است که مشرف به رودخانه شاپور است. در ارتفاعات این کوه تعدادی اتاق شبیه به غارهای صخره‌ای و حجاری شده دیده می‌شود که یک مجموعهٔ بسیار زیبا را تشکیل می‌دهند. اندازه‌های داخلی اتاق‌های «غار چهل خانه» در ابعاد گوناگونی است. به دلیل ضعف نوع جنسیت سنگ کوه بر اثر عوامل طبیعی و فرسایش مثل سیل دچار تخریب شده‌است. ورودی ایندخمه به شکل ذوزنقه بوده و در داخل آن طاقچه‌هایی در اشکال مختلف تعبیه شده‌است. طبق کارشناسی‌های مختلف به عمل آمده این مجموعه یکی از مراکز ادیان بوداگری در روزگار گذشته بوده ولی به علت اینکه ادیان غیر ملی مانند بودایی در ایران پیشرفتی نداشته‌اند و این دین در ماوراالنهر و خراسان و بلخ به طور مختصر رایج بوده احتمال صدق چنین نظری ضعیف است. اما با توجه به اشراف آن به رودخانه و قرار گرفتن چهره آن به سمت مخاور احتمال بیش تری وجود دارد که یکی از مراکز ادیان رسمی و ملی ایران در عهد ساسانیان باشد.

[نارون1]

بررسی تاریخی : نام این مکان چیست و در کجا قرار دارد ؟

[Sa.n]

بررسی تاریخی : نام این مکان چیست و در کجا قرار دارد ؟

قلعه زیویه در کردستان ؟