سپاس، به نظر میاد خیلی از تجهیزاتی که - دیگر کاملا مشخص شده برای ایمنی سرنشینان خودرو ها - ضروری هستند، توسط مخترعین خود ایران قبلا اختراع شده اند.
پس راهکار اصلی شاید این باشد که به عنوان یک استاندارد اجباری، خودروسازها ظرف مهلت مشخصی، موظف به نصب چنین سیستمهائی در خودروهای خود بشوند و در غیر اینصورت، از پلاک گذاری آنها جلوگیری شود. جان انسانها باید برای مسئولین ارزشمند تر از بهای تمام شده خودرو باشد. مثل همه کشورهای پیشرفته و مترقی دنیا، اول ایمنی بعد سود دهی.
ضمنا ایده پردازان به خوبی می دانند که در جلسات طوفان مغزی، ارائه فی البداهه هر ایده ای، حتی انواع خنده آور آن، مجاز است. بنابراین من هم ایده خود را بیان می کنم:
با توجه به اینکه معمولا چرخهای جلوی اتوبوس یکتائی هستند، بنابراین ترکیدن ناگهانی آنها، بیشترین خطر را ایجاد می کند. یک راه حل می تواند استفاده از تایرهای دوبل باشد. اما میزان مصرف لاستیک و هزینه ها در دراز مدت بالاتر می رود. بنابراین نوع ویژه ای از آنها را باید طراحی کرد.
نوع پیشنهادی من؛ نمونه ای شامل یک چرخ جلوی اتوبوس دوتائی (هم محور) است که تایر داخلی، اندکی کوچکتر از تایر بیرونی باشد (مثلا زوج تایر شامل یک چرخ 22 و یک چرخ 20 اینچ). در این حالت چرخ داخلی استهلاکی ندارد. (چیزی مشابه شمای زیر)، حالا اگر تایر داخلی در جاده منفجر شد، مشکلی پیش نمی آید و به راحتی می توان آن را تعویض کرد.
اما اگر چرخ خارجی، حتی در سرعتهای بالا دچار ترکیدگی شد، اتوبوس بلادرنگ روی چرخ دوم می افتد (یک سقوط دو اینچی ! ) و نسبتا سریع تحت کنترل درآمده و راننده می تواند آرام به کنار جاده آمده و تایر معیوب را تعویض کند.
نمی دانم از نقطه نظر فنی، این طرح تا چه حد قابل اجراء است. شاید بهتر باشه یک متخصص اتومکانیک با تجربه در این زمینه نظر بدهد.
.






، به نظر میاد خیلی از تجهیزاتی که - دیگر کاملا مشخص شده برای ایمنی سرنشینان خودرو ها - ضروری هستند، توسط مخترعین خود ایران قبلا اختراع شده اند.
پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)