اشعار فروغ فرخزاد

[Capitan Totti]

بر فراز قله كوه

Over mountain peaks


در آنجا ، بر فراز قله كوه، دو پايم خسته از رنج دويدن

There, on the mountain peaks, two feet are tired of walking range

به خود گفتم كه در اين اوج ديگر، صدايم را خدا خواهد شنيدن

I told her that this peak to another, God will hear my voice

به سوي ابرهاي تيره پر زد، نگاه روشن اميدوارم

Fill out the dark clouds, look at the bright hope

ز دل فرياد كردم كه اي خداوند: من او را دوست دارم؛ دوست دارم

I cry from the heart of God that I love her, I love

صدايم رفت تا اعماق ظلمت، به هم زد خواب شوم اختران را

Went to the dark depths of my voice, so I could sleep Akhtar

غبار آلود و بيتاب كوبيد، درِ زرين قصر آسمان را

Aching dusty and cracked, Golden Palace in the Sky

ملائك با هزاران دست كوچك ، كلون سخت سنگين را كشيدند

Mlayk with thousands of small, hard, heavy cloned set

ز طوفان صداي بي شكيبم، بخود لرزيده ، در ابري خزيدند

The storm sound Shkybm, self tremble, the cloud Khzydnd