ازدواج با پرستاری نباید اشتباه گرفته بشه.
فرد معلولی که وقتی براش ازدواجی رخ بده حالا از طریق عاشق شدن یا خواستگاری یا هر صورتی برای خودش یه زندگی عادی رو تصویر میکشه نباید طرف مقابلش به قصد نگهداری و پرستاری تن به اینکار بده. هرچند نتیجه اش در زندگی همون پرستاری باشه.
خودم موافق این قضیه ام که معلولین با هم کفو خودشون ازدواج کنن مثل بقیه . مگر در موارد نادر عاشق شدن و اینا.
طرحی که الماس پارسی عزیز پیشنهاد دادند که 30% مثلا با 50% معلولیت ، اگه عملی بشه خیلی خوبه. از جوامع دیگه اطلاعاتی ندارم به نظر شما تو جامعه خودمون 30% ها دخترن یا پسر؟آمار کدومشون بالاتره یا معقولانه تره؟یعنی دخترای 30% حاضرن با 50%؟ یا برعکس.





پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)