درووود برهمه بزرگواران
روزگار بندگی خدا و مهمانی بزرگ تبريك و قبول باشه
باتوجه به عنوان بحث كه آشنایی اينترنتی مقدمه ی ازدواج هست: به نظرم باید آشنایی اينترنتی رو از ازدواج اينترنتی و مجازی و غيرحضوری تفكيک كرد؛
باتوجه به روند روبه رشد پرسرعت نفوذ دنيای مجازی و غيرحضوری دربين ايراني ها و ازطرف ديگه تضاد و تناقض دررفتارسنتی با مجازی ؛ چاره ای جز پذيرش پيشرفت نيست ولي اين هيچ منافاتي با عملكرد سنتی بعضی ازخانواده ها و افراد نداره؛ لذا ما درپذيرش فن آوری های اجتماعی و عام المنفعه كمي سرسختيم ؛ مثلا خدمات شبكه ای ايرانسل ؛ و يا خدمات عابربانکها ؛ ويا اتوماسيون اداري ؛ ما عادت كرديم مخاطبمون رو حتما ببينيم تا خيالمون كمي راحت باشه ؛ با فناوري مدرن هم ميشه مخاطب رو ديد ؛ ميشه با صداقت تبادل نظر و اطلاعات كرد و برعكسش دردنيای حقيقي هم ميشه فريب داد و دروغ گفت ؛ پس مشكل فقط نديدنه طرفه ؛
به نظرمن با اين روند نفوذ فناوري آشنايی اينترنتی با تبادل افكار واطلاعات حقيقی ايرادي نداره فقط ی مشكل هست و اون هم دربعضی اوقات كه چهره ها درشبكه توسط طرفين رویت نميشه ممكنه باعث تناقض و تضاد در تجسم چهره يا فيزيک نسبت به اطلاعات واصله از طرف مقابل پيش بیاد كه اين هم با شفاف سازي اطلاعات قابل حله






پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)