لعن و نفرین در زیارت عاشورا

[312]

در مورد این سخن آقای قمشه ای و همچنین بیان این موضوع نیز در کتاب گفت و گوی تنهایی دکتر شریعتی برخاسته از فرضیه و حرف ناپاخته نیست
و تاکید بر جنبه ی عقلی در این مورد بدون منبع تاریخی نیست و
.
.
.

نتیجه‌گیری شیخ راضی

نتيجه‌ای که با بررسی نسخه‌ها می‌توان به آن دست يافت اين است که: بر پايه‌ اصول اوليه مطرح شده که در آنها به بيان معيارهای شناخت نسخه‌های صحیح و موثق از نسخه‌های ناصحيح و محرف پرداختيم، تنها معتمد ما بر حسب ويژگی‌های منحصر به فردی که دارا بود، از قبيل قدمت و اجازه‌ها و اتصال تام به نسخه‌ی مصنف، «نسخه نقاش رازی» می‌تواند باشد. نسخه‌ای که فصل‌های پايانی مشتمل بر لعن و سلام را ندارد. و از طرف ديگر با مراجعه به نسخه‌هايی که ایين فقرات را دارا هستند (قسم دوم وسوم)، به ضعف آنها از قبيل دستکاری در خط نسخه، مجهوليت ناسخ و کاتب، مجهوليت تاريخ نسخه و اشکالات فراوان دیگر درمی‌يابيم که تمامی اين نسخه‌ها گرفتار تحريف شده‌اند.
منبع

http://doa14.blogfa.com/post-471.aspx