آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

[Sa.n]

[Almas Parsi]

خواندن دعا در بین آیات سوره انعام
دعاي ختم انعام- سند ختم انعام هايي كه در بازار است چيست؟ (دعاهايي كه در بين آيات سوره مباركه انعام خوانده مي شود؟)


دعاي خاصي براي ختم سوره انعام در روايات نيافتيم. ولي در رواياتي از امام صادق(ع) در فضيلت اين سوره نمازي آمده است که در ضمن آن سوره انعام خوانده مي شود و پس از خواندن انعام دعايي وارد شده که شروع آن «يا کريم يا کريم يا کريم» مي باشد و آخر آن «يا مغيث» است در هر صورت دعا کردن به هر دعايي پس از ختم انعام و يا در هر مورد ديگري بلااشکال است.
يكي از امتيازاتي اين سوره آن است كه در تمام آياتش يكجا نازل شده است. رواياتي پيرامون فضيلت اين سوره وارد شده. سوره انعام را به هنگام نزول هفتاد هزار فرشته بدرقه كرده اند و كسي كه آن را بخواند (و در پرتو آن روح و جانش از سرچشمه توحيد سيراب گردد) تمام آن فرشتگان براي او آمرزش مي طلبند. (روايت از امام رضا عليه السلام نقل شده) (بحارالانوار، ج 92، ص 274)
در هر صورت تلاوت اين سوره به ويژه با تدبر در محتوي آن آثار و بركات و فضائل فراوان دارد ولي ختم انعام به صورت هاي مرسوم مدرك معتبري ندارد.
بعد از تلاوت سوره انعام مي تواند دعا كند ولي وسط سوره يا بعد از سوره به قصد ورود و اين كه وظيفه او اين است كه اين دعاها را با سوره بايد خواند دليلي ندارد. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه ها، كد: 1/106669)









خواندن دعا در بین آیات سوره انعام


سوال: در بعضی جلسات در لابه لای خواندن سوره انعام، دعاهایی مخصوص خوانده می شود. آیا این کار منشأ حدیثی دارد؟
پاسخ: اما در مورد سند این ختم، باید گفت: با تفحص و تجسس زیادی که به عمل آمد، سند قاطعی در کتب معتبر برای آن پیدا نشد.
تذکر این نکته لازم و ضروری است که نباید تنها به خواندن الفاظ آن قناعت کرد، و جلسات عریض و طویلی برای ختم انعام و حل مشکلات شخصی و خصوصی خود، با تشریفات ویژه ای تشکیل داد که به نام جلسات ختم انعام نامیده می شود، مسلماً اگر در این جلسات به محتوای سوره دقت شود، نه تنها مشکلات شخصی، مشکلات عمومی مسلمانان نیز حل خواهد شد، اما افسوس که بسیاری از مردم به قرآن به عنوان یک سلسله اوراد که دارای خواص مرموز و ناشناخته است می نگرند و جز به خواندن الفاظ آن نمی اندیشند، در حالی که قرآن سراسر درس، مکتب، برنامه، بیداری، رسالت و آگاهی است و کتاب زنده ها و کتاب زندگی است.




منبع احادیث قرآنی

[niusha231]

ممنون
که مارا با کلام خداوند بیشتر آشنا می کنید

[برنتی]

بسیار سپاس

صفحه ی 73 از قرآن کریم شامل آیات 22 تا 36 از سوره ی انعام

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوٓا۟ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ(22)
و [ياد كن] روزي را كه همه آنان را محشور مي كنيم آنگاه به كساني كه شرك آورده اند مي گوييم كجايند شريكان شما كه [آنها را شريك خدا] مي پنداشتيد(22)

ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّآ أَن قَالُوا۟ وَاللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ(23)
آنگاه عذرشان جز اين نيست كه مي گويند به خدا پروردگارمان سوگند كه ما مشرك نبوديم(23)

انظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا۟ عَلَيٰٓ أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا۟ يَفْتَرُونَ(24)
ببين چگونه به خود دروغ مي گويند و آنچه برمي بافتند از ايشان ياوه شد(24)

وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَيٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(25)
و برخي از آنان به تو گوش فرا مي دهند و[لي] ما بر دلهايشان پرده ها افكنده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگيني [قرار داده ايم] و اگر هر معجزه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند تا آنجا كه وقتي نزد تو مي آيند و با تو جدال مي كنند كساني كه كفر ورزيدند مي گويند اين [كتاب] چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نيست(25)

وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنَْٔوْنَ عَنْهُ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ(26)
و آنان [مردم را] از آن باز مي دارند و [خود نيز] از آن دوري مي كنند و[لي] جز خويشتن را به هلاكت نمي افكنند و نمي دانند(26)

وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَي النَّارِ فَقَالُوا۟ يَٰلَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بَِٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(27)
و اي كاش [منكران را] هنگامي كه بر آتش عرضه مي شوند مي ديدي كه مي گويند كاش بازگردانده مي شديم و [ديگر] آيات پروردگارمان را تكذيب نمي كرديم و از مؤمنان مي شديم(27)

بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا۟ يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُدُّوا۟ لَعَادُوا۟ لِمَا نُهُوا۟ عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ(28)
[ولي چنين نيست] بلكه آنچه را پيش از اين نهان مي داشتند براي آنان آشكار شده است و اگر هم بازگردانده شوند قطعا به آنچه از آن منع شده بودند برمي گردند و آنان دروغگويند(28)

وَقَالُوٓا۟ إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ(29)
و گفتند جز زندگي دنياي ما [زندگي ديگري] نيست و برانگيخته نخواهيم شد(29)

وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَيٰ رَبِّهِمْ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ قَالُوا۟ بَلَيٰ وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا۟ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ(30)
و اگر بنگري هنگامي را كه در برابر پروردگارشان باز داشته مي شوند [خدا] مي فرمايد آيا اين حق نيست مي گويند چرا سوگند به پروردگارمان [كه حق است] مي فرمايد پس به [كيفر] آنكه كفر مي ورزيديد اين عذاب را بچشيد(30)

قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا۟ بِلِقَآءِ اللَّهِ حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا۟ يَٰحَسْرَتَنَا عَلَيٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَيٰ ظُهُورِهِمْ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ(31)
كساني كه لقاي الهي را دروغ انگاشتند قطعا زيان ديدند تا آنگاه كه قيامت بناگاه بر آنان دررسد مي گويند اي دريغ بر ما بر آنچه در باره آن كوتاهي كرديم و آنان بار سنگين گناهانشان را به دوش مي كشند چه بد است باري كه مي كشند(31)

وَمَا الْحَيَوٰةُ الدُّنْيَآ إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الْءَاخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(32)
و زندگي دنيا جز بازي و سرگرمي نيست و قطعا سراي بازپسين براي كساني كه پرهيزگاري مي كنند بهتر است آيا نمي انديشيد(32)

قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّٰلِمِينَ بَِٔايَٰتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ(33)
به يقين مي دانيم كه آنچه مي گويند تو را سخت غمگين مي كند در واقع آنان تو را تكذيب نمي كنند ولي ستمكاران آيات خدا را انكار مي كنند(33)

وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا۟ عَلَيٰ مَا كُذِّبُوا۟ وَأُوذُوا۟ حَتَّيٰٓ أَتَيٰهُمْ نَصْرُنَا وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِ اللَّهِ وَلَقَدْ جَآءَكَ مِن نَّبَإِي۟ الْمُرْسَلِينَ(34)
و پيش از تو نيز پيامبراني تكذيب شدند ولي بر آنچه تكذيب شدند و آزار ديدند شكيبايي كردند تا ياري ما به آنان رسيد و براي كلمات خدا هيچ تغييردهنده اي نيست و مسلما اخبار پيامبران به تو رسيده است(34)

وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَآءِ فَتَأْتِيَهُم بَِٔايَةٍ وَلَوْ شَآءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَي الْهُدَيٰ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَٰهِلِينَ(35)
و اگر اعراض كردن آنان [از قرآن] بر تو گران است اگر مي تواني ن قبي در زمين يا نردباني در آسمان بجويي تا معجزه اي [ديگر] برايشان بياوري [پس چنين كن] و اگر خدا مي خواست قطعا آنان را بر هدايت گرد مي آورد پس زنهار از نادانان مباش(35)

۞ إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ وَالْمَوْتَيٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ(36)
تنها كساني [دعوت تو را] اجابت مي كنند كه گوش شنوا دارند و [اما] مردگان را خداوند [در قيامت] بر خواهد انگيخت سپس به سوي او بازگردانيده مي شوند(36)

[soham 313]

صفحه ی 77 از قرآن کریم شامل آیات 78 تا 91 از سوره ی انعام


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



فَلَمَّا رَءَا الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَآ أَكْبَرُ فَلَمَّآ أَفَلَتْ قَالَ يَٰقَوْمِ إِنِّي بَرِيٓءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ(78)
پس چون خورشيد را برآمده ديد گفت اين پروردگار من است اين بزرگتر است و هنگامي كه افول كرد گفت اي قوم من من از آنچه [براي خدا] شريك مي سازيد بيزارم(78)



إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا وَمَآ أَنَا۠ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(79)
من از روي اخلاص پاكدلانه روي خود را به سوي كسي گردانيدم كه آسمانها و زمين را پديد آورده است و من از مشركان نيستم(79)



وَحَآجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَٰٓجُّوٓنِّي فِي اللَّهِ وَقَدْ هَدَيٰنِ وَلَآ أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَشَآءَ رَبِّي شَئًْا وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ(80)
و قومش با او به ستيزه پرداختند گفت آيا با من در باره خدا محاجه مي كنيد و حال آنكه او مرا راهنمايي كرده است و من از آنچه شريك او مي سازيد بيمي ندارم مگر آنكه پروردگارم چيزي بخواهد علم پروردگارم به هر چيزي احاطه يافته است پس آيا متذكر نمي شويد(80)



وَكَيْفَ أَخَافُ مَآ أَشْرَكْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُم بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَٰنًا فَأَيُّ الْفَرِيقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(81)
و چگونه از آنچه شريك [خدا] مي گردانيد بترسم با آنكه شما خود از اينكه چيزي را شريك خدا ساخته ايد كه [خدا] دليلي در باره آن بر شما نازل نكرده است نمي هراسيد پس اگر مي دانيد كدام يك از [ما] دو دسته به ايمني سزاوارتر است(81)



الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَلَمْ يَلْبِسُوٓا۟ إِيمَٰنَهُم بِظُلْمٍ أُو۟لَٰٓئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ(82)
كساني كه ايمان آورده و ايمان خود را به شرك نيالوده اند آنان راست ايمني و ايشان راه يافتگانند(82)



وَتِلْكَ حُجَّتُنَآ ءَاتَيْنَٰهَآ إِبْرَٰهِيمَ عَلَيٰ قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَٰتٍ مَّن نَّشَآءُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ(83)
و آن حجت ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش داديم درجات هر كس را كه بخواهيم فرا مي بريم زيرا پروردگار تو حكيم داناست(83)



وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَٰقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُۥدَ وَسُلَيْمَٰنَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَيٰ وَهَٰرُونَ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(84)
و به او اسحاق و يعقوب را بخشيديم و همه را به راه راست درآورديم و نوح را از پيش راه نموديم و از نسل او داوود و سليمان و ايوب و يوسف و موسي و هارون را [هدايت كرديم] و اين گونه نيكوكاران را پاداش مي دهيم(84)



وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَيٰ وَعِيسَيٰ وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّٰلِحِينَ(85)
و زكريا و يحيي و عيسي و الياس را كه همه از شايستگان بودند(85)



وَإِسْمَٰعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَي الْعَٰلَمِينَ(86)
و اسماعيل و يسع و يونس و لوط كه جملگي را بر جهانيان برتري داديم(86)



وَمِنْ ءَابَآئِهِمْ وَذُرِّيَّٰتِهِمْ وَإِخْوَٰنِهِمْ وَاجْتَبَيْنَٰهُمْ وَهَدَيْنَٰهُمْ إِلَيٰ صِرَٰطٍ مُّسْتَقِيمٍ(87)
و از پدران و فرزندان و برادرانشان برخي را [بر جهانيان برتري داديم] و آنان را برگزيديم و به راه راست راهنمايي كرديم(87)



ذَٰلِكَ هُدَي اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَكُوا۟ لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ(88)
اين هدايت خداست كه هر كس از بندگانش را بخواهد بدان هدايت مي كند و اگر آنان شرك ورزيده بودند قطعا آن چه انجام مي دادند از دستشان مي رفت(88)



أُو۟لَٰٓئِكَ الَّذِينَ ءَاتَيْنَٰهُمُ الْكِتَٰبَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَٰٓؤُلَآءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا۟ بِهَا بِكَٰفِرِينَ(89)
آنان كساني بودند كه كتاب و داوري و نبوت بديشان داديم و اگر اينان [=مشركان] بدان كفر ورزند بي گمان گروهي [ديگر] را بر آن گماريم كه بدان كافر نباشند(89)



أُو۟لَٰٓئِكَ الَّذِينَ هَدَي اللَّهُ فَبِهُدَيٰهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّآ أَسَْٔلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَيٰ لِلْعَٰلَمِينَ(90)
اينان كساني هستند كه خدا هدايتشان كرده است پس به هدايت آنان اقتدا كن بگو من از شما هيچ مزدي بر اين [رسالت] نمي طلبم اين [قرآن] جز تذكري براي جهانيان نيست(90)



وَمَا قَدَرُوا۟ اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِۦٓ إِذْ قَالُوا۟ مَآ أَنزَلَ اللَّهُ عَلَيٰ بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَٰبَ الَّذِي جَآءَ بِهِ مُوسَيٰ نُورًا وَهُدًي لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُوٓا۟ أَنتُمْ وَلَآ ءَابَآؤُكُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ(91)
و آنگاه كه [يهوديان] گفتند خدا چيزي بر بشري نازل نكرده بزرگي خدا را چنانكه بايد نشناختند بگو چه كسي آن كتابي را كه موسي آورده است نازل كرده [همان كتابي كه] براي مردم روشنايي و رهنمود است [و] آن را به صورت طومارها درمي آوريد [آنچه را] از آن [مي خواهيد] آشكار و بسياري را پنهان مي كنيد در صورتي كه چيزي كه نه شما مي دانستيد و نه پدرانتان [به وسيله آن] به شما آموخته شد بگو خدا [همه را فرستاده] آنگاه بگذار تا در ژرفاي [باطل] خود به بازي [سرگرم] شوند(91)



صدق الله العلي العظيم

[k.ahmadi]

ممنون عالی بود.

[Almas Parsi]

دعای روز سه شنبه

قال تعالى :
أعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
بنام خداوند بخشنده مهربان

قُلْ أَطِیعُوا اللهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإنْ تَوَلَّوْا فإنَّمَا عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیْکُمْ
بگو:« خدارا اطاعت کنید، وازپیامبرش فرمان برید ؛ واگرسرپیچی نمایید، پیامبرمسؤول اعمال خویش است وشما مسؤول
مَا حُمِّلْتُمْ وَ إنْ تُطِیعُوهُ تََهْتَدُوا وَ مَا عَلَى الرَّسُولِ إلاّ الْبَلاغُ الْمُبِینُ 54 نور
اعمال خود ؛ أما اگر از او اطاعت کنید، هدایت خواهید شد ؛ و بر پیامبری چیزی جز رساندن آشکار نیست .»

قال رسول الله صلی الله علیه وآله :
ألْجَمَالُ صَوَابُ الْقَوْلِ بِالْحَقِّ وَ الْکَمَالُ حُسْنُ الْفِعَالِ بِالصَّدْقِ
زیبایی در درستی گفتار مطابق حق است وکمال نیکی رفتار مطابق راستی است.
حدیث شماره 1283، صفحه 226، کتاب نهج الفصاحة ، ترجمه وتدوین : علی سلیمی ، انتشارات جمهوری.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
بنم خداوند بخشنده مهربان
الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ الْحَمْدُ حَقُّهُ کَمَا یَسْتَحِقُّهُ حَمْدا کَثِیرا وَ أَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ نَفْسِی
ستایش برای خداست وسپاس گفتن سزاوار اوست آن چنان که شایسته اوست ستایش بسیار و پناه می برم به او ازشرهوای نفسم
إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلامَا رَحِمَ رَبِّی وَ أَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ الشَّیْطَانِ الَّذِی
به درستی که نفس بسیار فرماندهنده بدی است جز این که رحم کند پروردگار من و پناه می برم به او از شر شیطان آنچنانکه
یَزِیدُنِی ذَنْبا إِلَى ذَنْبِی وَأَحْتَرِزُ بِهِ مِنْ کُلِّ جَبَّارفَاجِروَسُلْطَان جَائِروَعَدُوّقَاهِر
می افزاید گناهی بر گناهانم وپناه میبرم به اوازهرجوروظلم هرستمکارجنایتکاروزمامدارس تمکاروظالم ودشمن قوی وزورگو
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ جُنْدِکَ فَإِنَّ جُنْدَکَ هُمُ الْغَالِبُونَ وَاجْعَلْنِی مِنْ حِزْبِکَ فَإِنَّ حِزْبَکَ هُمُ
خدایا قرارده مرا ازسپاه خودت زیرا سپاه ولشکر تو ایشانند پیروز وقرارده مرا از گروه خودت به درستی که گروه تو
الْمُفْلِحُونَ وَاجْعَلْنِی مِنْ أَوْلِیَائِکَ فَإِنَّ أَوْلِیَاءَکَ لاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاهُمْ یَحْزَنُونَ اللَّهُمَّ
رستگار هستند وقرارده مرا از دوستانت که البته دوستان تو نیست ترسی برایشان ونمی شوند آنها غمناک واندوهگین خدایا
أَصْلِحْ لِی دِینِی فَإِنَّهُ عِصْمَةُ أَمْرِی وَأَصْلِحْ لِی آخِرَتِی فَإِنَّهَا دَارُ مَقَرِّی وَإِلَیْهَا
اصلاح نما برایم دینم را پس ازآن نگاه داشتن کار من است واصلاح نما برایم آخرتم را زیرا آخرت خانه قرارمن است وسوی
مِنْ مُجَاوَرَةِ اللِّئَامِ مَفَرِّی وَاجْعَلِ الْحَیَاةَ زِیَادَةً لِی فِی کُلِّ خَیْر وَالْوَفَاةَ رَاحَةً لِی مِنْ
آخرت است ازهمسایگی فرومایگان فرارمن وقرارده زندگانیم راوسیلۀ فزونی خودم ازهرکار خیر ومرگم را وسیله راحتیم از
کُلِّ شَرّ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَتَمَامِ عِدَّةِ الْمُرْسَلِینَ وَعَلَى آلِهِ الطَّیِّبِینَهرشری خدایا درود فرست برمحمد وآل محمد که خاتم پیغمبران است وتمام کننده شماره رسولان است وبر آل محمد پاکان
الطَّاهِرِینَ وَأَصْحَابِهِ الْمُنْتَجَبِینَ وَهَبْ لِی فِی الثُّلَثَاءِ ثَلاثا لا تَدَعْ لِی ذَنْبا إِلا غَفَرْتَهُ
وپاکیزگان ودرود براصحاب ویاران نجیبش وهبه کن برایم درسه شنبه سه حاجت را ووامگذاربرایم گناهی مگراینکه بیامرزی
وَلاغَمّا إِلا أَذْهَبْتَهُ وَلاعَدُوّاً إِلاّ دَفَعْتَهُ بِبِسْمِ اللَّهِ خَیْرِ الْأَسْمَاءِ بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ الْأَرْضِ
آنراونه اندوهی مگراینکه ببری آنراونه دشمنی جزاینکه دفع نمائی اورابه وسیله بسم الله بهترین نامهابه نام خداپروردگار زمین
وَالسَّمَاءِ أَسْتَدْفِعُ کُلَّ مَکْرُوه أَوَّلُهُ سخطه وَأَسْتَجْلِبُ کُلَّ مَحْبُوب أَوَّلُهُ رِضَاهُ
وآسمان طلب دفع می نمایم هرناخوشی هاراکه آغازآن خشم است ودر صدد جلب آنم هر محبوبی را که آول آن خوشنودی است
فَاخْتِمْ لِی مِنْکَ بِالْغُفْرَانِ یَا وَلِیَّ الْإِحْسَانِ
پس سرانجام مرا از نزدت آمرزش قرارده ای صاحب نیکی ها

برگرفته از کتاب مفاتیح الجنان

[soham 313]

صفحه ی 78 از قرآن کریم شامل آیات 92 تا 101 از سوره ی انعام


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلْنَٰهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَيٰ وَمَنْ حَوْلَهَا وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْءَاخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَيٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ(92)
و اين خجسته كتابي است كه ما آن را فرو فرستاديم [و] كتابهايي را كه پيش از آن آمده تصديق مي كند و براي اينكه [مردم]ام القري [=مكه] و كساني را كه پيرامون آنند هشدار دهي و كساني كه به آخرت ايمان مي آورند به آن [قرآن نيز] ايمان مي آورند و آنان بر نمازهاي خود مراقبت مي كنند(92)



وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَيٰ عَلَي اللَّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثْلَ مَآ أَنزَلَ اللَّهُ وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذِ الظَّٰلِمُونَ فِي غَمَرَٰتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَٰٓئِكَةُ بَاسِطُوٓا۟ أَيْدِيهِمْ أَخْرِجُوٓا۟ أَنفُسَكُمُ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَقُولُونَ عَلَي اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنتُمْ عَنْ ءَايَٰتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ(93)
و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ مي بندد يا مي گويد به من وحي شده در حالي كه چيزي به او وحي نشده باشد و آن كس كه مي گويد به زودي نظير آنچه را خدا نازل كرده است نازل مي كنم و كاش ستمكاران را در گردابهاي مرگ مي ديدي كه فرشتگان [به سوي آنان] دستهايشان را گشوده اند [و نهيب مي زنند] جانهايتان را بيرون دهيد امروز به [سزاي] آنچه بناحق بر خدا دروغ مي بستيد و در برابر آيات او تكبر مي كرديد به عذاب خواركننده كيفر مي يابيد(93)



وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَٰدَيٰ كَمَا خَلَقْنَٰكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَٰكُمْ وَرَآءَ ظُهُورِكُمْ وَمَا نَرَيٰ مَعَكُمْ شُفَعَآءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَٰٓؤُا۟ لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ(94)
و همان گونه كه شما را نخستين بار آفريديم [اكنون نيز] تنها به سوي ما آمده ايد و آنچه را به شما عطا كرده بوديم پشت سر خود نهاده ايد و شفيعاني را كه در [كار] خودتان شريكان [خدا] مي پنداشتيد با شما نمي بينيم به يقين پيوند ميان شما بريده شده و آنچه را كه مي پنداشتيد از دست شما رفته است(94)



۞ إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَيٰ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ فَأَنَّيٰ تُؤْفَكُونَ(95)
خدا شكافنده دانه و هسته است زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون مي آورد چنين ست خداي شما پس چگونه [از حق] منحرف مي شويد(95)



فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ الَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ(96)
[هموست كه] شكافنده صبح است و شب را براي آرامش و خورشيد و ماه را وسيله حساب قرار داده اين اندازه گيري آن تواناي داناست(96)



وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا۟ بِهَا فِي ظُلُمَٰتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الْءَايَٰتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ(97)
و اوست كسي كه ستارگان را براي شما قرار داده تا به وسيله آنها در تاريكيهاي خشكي و دريا راه يابيد به يقين ما دلايل [خود] را براي گروهي كه مي دانند به روشني بيان كرده ايم(97)



وَهُوَ الَّذِيٓ أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَٰحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْءَايَٰتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ(98)
و او همان كسي است كه شما را از يك تن پديد آورد پس [براي شما] قرارگاه و محل امانتي [مقرر كرد] بي ترديد ما آيات [خود] را براي مردمي كه مي فهمند به روشني بيان كرده ايم(98)



وَهُوَ الَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّٰتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَٰبِهٍ انظُرُوٓا۟ إِلَيٰ ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثْمَرَ وَيَنْعِهِۦٓ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمْ لَءَايَٰتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ(99)
و اوست كسي كه از آسمان آبي فرود آورد پس به وسيله آن از هر گونه گياه برآورديم و از آن [گياه] جوانه سبزي خارج ساختيم كه از آن دانه هاي متراكمي برمي آوريم و از شكوفه رخت خرما خوشه هايي است نزديك به هم و [نيز] باغهايي از انگور و زيتون و انار همانند و غير همانند خارج نموديم به ميوه آن چون ثمر دهد و به [طرز] رسيدنش بنگريد قطعا در اينها براي مردمي كه ايمان مي آورند نشانه هاست(99)



وَجَعَلُوا۟ لِلَّهِ شُرَكَآءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُوا۟ لَهُ بَنِينَ وَبَنَٰتٍۭ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحَٰنَهُ وَتَعَٰلَيٰ عَمَّا يَصِفُونَ(100)
و براي خدا شريكاني از جن قرار دادند با اينكه خدا آنها را خلق كرده است و براي او بي هيچ دانشي پسران و دختراني تراشيدند او پاك و برتر است از آنچه وصف مي كنند(100)



بَدِيعُ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضِ أَنَّيٰ يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَٰحِبَةٌ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(101)
پديدآورنده آسمانها و زمين است چگونه او را فرزندي باشد در صورتي كه براي او همسري نبوده و هر چيزي را آفريده و اوست كه به هر چيزي داناست(101)



صدق الله العلي العظيم

[Almas Parsi]

اعمالروز چهارشنبه

بِسْمِ اللَّهِ‏الرَّحْمنِالرَّحِیمِ‏

اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذی‏ جَعَلَ اللَّیْلَ لِباساً وَ النَّوْمَ سُباتاً وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً لَکَ الْحَمْدُاَنْ بَعَثْتَنی‏ مِنْ مَرْقَدی‏ وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً حَمْداً دائِماً لا یَنْقَطِعُ اَبَداً وَ لایُحْصی‏ لَهُ الْخَلائِقُ عَدَداً اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ اَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّیْتَ وَقَدَّرْتَ وَ قَضَیْتَ‏وَ اَمَتَّ وَ اَحْیَیْتَ وَ اَمْرَضْتَ وَ شَفَیْتَ وَ عافَیْتَ وَ اَبْلَیْتَ وَعَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ وَعَلَی الْمُلْکِ احْتَوَیْتَ اَدْعُوکَ دُعآءَ مَنْ ضَعُفَتْ وَسیلَتُهُ وَ انْقَطَعَتْ حیلَتُهُ وَ اقْتَرَبَ‏اَجَلُهُ وَ تَدانی‏ فِی الدُّنْیا اَمَلُهُ وَ اشْتَدَّتْ اِلی‏ رَحْمَتِکَ فاقَتُهُ وَ عَظُمَتْ لِتَفْریطِهِ‏حَسْرَتُهُ وَکَثُرَتْ زَلَّتُهُ وَ عَثْرَتُهُ وَخَلُصَتْ لِوَجْهِکَ تَوْبَتُهُ فَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ خاتَمِ‏النَّبِیّینَ وَ عَلی‏ اَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ وَ ارْزُقْنی‏ شَفاعَةَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ لا تَحْرِمْنی‏ صُحْبَتَهُ اِنَّک اَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمینَ اَللّهُمَّ اقْضِ لی‏ فِی‏الْأَرْبَعآءِ اَرْبَعاً اِجْعَلْ قُوَّتی‏ فی‏ طاعَتِکَ وَ نَشاطی‏ فی‏ عِبادَتِکَ وَ رَغْبَتی‏ فی‏ثَوابِکَ وَزُهْدی‏ فیما یُوجِبُ لی‏ اَلیمَ عِقابِکَ اِنَّکَ لَطیفٌ لِما تَشآءُ.سپاس از آنِ خدایی است که شب را جامه و خواب را سبب آسودگی‏ساخته و روز را برای تکاپو نهاده.از آنِ توست سپاس که مرا ازخوابگاهم برانگیختی، و اگر خواسته بودی، خواب مرا ابدی‏می‏ساختی. سپاس آفریدی و سازمان دادیو مقررّ کردی و گذراندی‏و میراندی و زنده کردی و بیمار نمودی و درمان کردی و بِه ساختی و گرفتار کردی و بر عرش، استواری و بر سلطنت، پایدار. بخوانمت،چون کسی که وسیله‏اش سُست است و چاره‏اش گسسته و کسی که‏مرگش نزدیک شده و آرزویش در دنیا گریبانگیر او شده و به رحمتت‏سخت نیازمند است و بزرگ است برای تقصیرش حسرت او، و بسیاراست لغزش و افتش (خطایش)، و برای خاطر تو توبه کار است.رحمت فرست بر محمّد،خاتم پیغمبران و بر خاندان پاک‏وپاکیزه‏اش، و روزی کن بر من شفاعتش را - که درود خدا بر او و خاندانش - و دریغ مدار از من صحبتش را؛ زیرا تومهربان‏ترینِ‏مهربانانی. خدایا! برآور برآیم در این روز چهارشنبه، چهار حاجترا:نیرویم را صرف طاعت خود کن، و نشاطم را در عبادت خود، ورغبتم را در ثوابِ خودت نِه، و بی‏میلی‏ام را بدان چه مایه عذاب‏دردناک توست؛زیرا تو بدان چه خواهی، لطف کننده‏ای2- زیارت امام کاظم، امام رضا، امام جواد و امام هادی(ع):اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَوْلِیآءَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا حُجَجَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا نُورَ اللَّهِ‏فی‏ ضُلماتِ الْأَرْضِ اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَعَلی‏ آلِ بَیْتِکُمُالطَّیِّبینَ‏الطَّاهِرین� � بِاَبی‏ اَنْتُمْ وَاُمّی‏ لَقَدْ عَبَدْتُمُ اللَّهَ مُخْلِصینَ وَجاهَدْتُمْ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‏حَتّی‏ اَتیکُمُ الْیَقینُ فَلَعَنَ اللَّهُ اَعْدآئَکُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ اَجَمْعَینَ وَاَنَا اَبْرَءُ مَوْلایَ‏یا اَبا اِبْراهیمَ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ یا مَوْلایَ یا اَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ مُوسی‏ یا مَوْلایَ‏یا اَبا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ یا مَوْلایَ یا اَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ اَنَا مَوْلیًلَکُمْ‏مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْ وَجَهْرِکُمْ مُتَضَیِّفٌ بِکُمْ فی‏ یَوْمِکُمْ هذا وَهُوَ یَوْمُ الْأَرْبَعآءِ وَمُسْتَجیرٌبِکُمْ فَاَضیفُونی‏ وَ اَجیرُونی‏ بِالِ بَیْتِکُمُ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ! 3- تسبیح مخصوص روز چهارشنبه:

بسم اللَّهِ الرَحْمنِالرَّحِیمِ

سُبْحانَ مَنْ تُسَبِّحُ لَهُ الْأَنْعامُ بِأَصْوَاتِهَا وَاتِهَا یَقُولُونَ سُبُّوحَاً قُدُّسَاً، سُبْحانَ الْمَلِکِ‏الْحَقِّ الْمُبِینِ، سُبْحانَ مَن تُسِّبِحُ لَهُ الْبِحارُ بِأَمْوَاجِهَا، سُبْحانَکَ رَبَّنَآوَبِحَمْدِکَ،سُبْحانَ مَنْ تُسَبِّحُ لَهُ مَلَائِکَةُ السَّمواتُ بِأَصْوَاتِهَآ، سُبْحانَ اللَّهِ الْمَحْمُودِ فِی کُلِ‏مَقَالَةٍ سُبْحانَ الَّذِی یُسَبِّحُ لَهُ الْکُرْسِیُّ وَمَا حَوْلَهُ وَمَا تَحْتَهُ، سُبْحانَ الْمَلِکِ‏الْجَبَّارِ الَّذِی مَلأَ کُرْسِیُّهُ السَّموَاتِ الْسَبْعَ وَالأَرَضِینَ الْسَّبْعَ. سُبْحانَ اللَّهِ بِعَدَدِ مَا سَبَّحَهُ الْمُسَبِّحُونَ، وَالْحَمْدُللَّهِ بِعَدَدِ مَا حَمْدِهُ الْحامِدُونَ، وَلَاالهَ الَّا اللَّهُ بِعَدَدِ مَاهَلَّلَهُ الْمُهَلِّلُونَ، وَاللَّهُ أَکْبَرٌ بِعَدِدِ مَا کَبَّرَهُ الْمَکَبِّرُونَ، وَأَسْتَغْفِرُ اللَّهَ‏بِعَدَدِ مَا اسْتَغْفَرَهُالْمُسْتَغْفِرُونَ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَةَّ ِالَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ بِعَدَدِ مَامَجَّدَهُ الْمُمَجِّدُونَ وَبِعَدَدِ مَا قَالَهُ الْقآئِلُونَ، وَصَلَّی اللَّهُ عَلَی‏ مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍبِعَدَدِ مَا صَلَّی‏ عَلَیْهِ الْمُصَلُّونَ. سُبْحانَکَ لَا ِالهَ ِالَّا أَنْتَ تُسَبِّحُ لَکَ الدَّوَآبُّ فِی مَرَاعِیَها وَالْوُحُوشُ فِی مَظَآنَّهَاوَالْسِّبَاعُ فِی فَلَوَاتِها وَالطَّیْرُ فِی وُکُورِهَا، سُبْحانَکَ لَا ِالهَ ِالَّا أَنْتَ تُسَبِّحُ لَکَ‏الْبِحارُ بِأَمْوَآجِهَا وَالْحِیتَانُ فِی مِیَاهِهَا وَالْمِیَاهُ فِی مَجَارِیهَا وَالْهَوَآمُّ فِی أَمَاکِنِهَا،سُبْحانَکَ لَا ِالهَ ِالَّا أَنْتَ الْجَوَادُ الَّذِی لَا یَبْخَلُ الْغَنِیُّ الَّذِی لَا یَعْدَمُ الْجَدِیدُ الَّذِی‏لَا یَبْلَی‏. الْحَمْدُللَّهِ الْبَاقِی الَّذِی تَسَرْ بَلَ بِالْبَقَآءِ الْدَّآئِمِ لَا یَفْنَی‏ الْعَزیزِ الَّذِی لَا یَذِلُّالْمَلِکِ‏الَّذِی لَا یَزُولُ، سُبْحانَکَ لَا ِالهَ ِالَّا أَنْتَ الْقَائِمِ الَّذِی لَا یَعْیَی‏ الدَّائِمُ الَّذِی لَا یَبِیدُالْعَلِیمُ الَّذِی لَا یَرْتَابُ الْبَصِیرُ الَّذِی لَا یَضِلُّ الْحَکِیمُ الَّذِی لَا یَجْهَلُ، سُبْحانَکَ لَاالهَ الَّا أَنْتَ الْحَکِیمُ الَّذِی لَا یَحِیفُ الرَّقِیبُ الَّذِی لَا یَسْهُو الْمُحِیطُ الَّذِی لَا یَلْهُوالشَّاهِدُ الَّذِی لَا یَغِیبُ، سُبْحانَکَ لَا ِالهَ ِالَّا أَنْتَ الَّذِی لَا یُرامُ الْعَزِیزُ الَّذِی لَایُضَامُ الْسُّلْطَانُ الَّذِی لَا یُغْلَبُ الْمُدْرِکُ الَّذِی لَا یُدْرَکُ الطَّالِبُ الَّذِی لَا یَعْجِزُ.

[Almas Parsi]

نماز شب چهار شنبه:نماز شب چهار شنبه دو ركعت نقل شده است، در هر ركعت بعد از حمد آیه الكرسی و سوره قدر و سوره نصر را یك مرتبه و سوره توحید را سه مرتبه. كسی كه این نماز را بخواند خدای تعالی گناهان گذشته و آینده او را بیامرزد.
نماز روز چهارشنبه
نماز این روز دو ركعت است، در هر ركعتی بعد از حمد سوره زلزلت یك مرتبه و سوره توحید سه مرتبه.
كسی كه این نماز را بخواند خدا رفع كند از او تاریكی قبر را تا روز قیامت. پس ذكر شده است ثواب زیاد برای خواننده این نماز.