آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

[Sa.n]

[soham 313]

صفحه ی 72 از قرآن کریم شامل آیات 6 تا 21 از سوره ی انعام


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان


أَلَمْ يَرَوْا۟ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّٰهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَآءَ عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَٰرَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَٰهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنشَأْنَا مِنۢ بَعْدِهِمْ قَرْنًا ءَاخَرِينَ(6)
آيا نديده اند كه پيش از آنان چه بسيار امتها را هلاك كرديم [امتهايي كه] در زمين به آنان امكاناتي داديم كه براي شما آن امكانات را فراهم نكرده ايم و [بارانهاي] آسمان را پي در پي بر آنان فرو فرستاديم و رودبارها از زير [شهرهاي] آنان روان ساختيم پس ايشان را به [سزاي] گناهانشان هلاك كرديم و پس از آنان نسلهاي ديگري پديد آورديم(6)



وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَٰبًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ(7)
و اگر مكتوبي نوشته بر كاغذ بر تو نازل مي كرديم و آنان آن را با دستهاي خود لمس مي كردند قطعا كافران مي گفتند اين [چيزي] جز سحر آشكار نيست(7)



وَقَالُوا۟ لَوْلَآ أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ(8)
و گفتند چرا فرشته اي بر او نازل نشده است و اگر فرشته اي فرود مي آورديم قطعا كار تمام شده بود سپس مهلت نمي يافتند(8)



وَلَوْ جَعَلْنَٰهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَٰهُ رَجُلًا وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِم مَّا يَلْبِسُونَ(9)
و اگر او را فرشته اي قرار مي داديم حتما وي را [به صورت] مردي در مي آورديم و امر را همچنان بر آنان مشتبه مي ساختيم(9)



وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا۟ مِنْهُم مَّا كَانُوا۟ بِهِ يَسْتَهْزِءُونَ(10)
و پيش از تو پيامبراني به استهزا گرفته شدند پس آنچه را ريشخند مي كردند گريبانگير ريشخندكنندگان ايشان گرديد(10)



قُلْ سِيرُوا۟ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُوا۟ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ(11)
بگو در زمين بگرديد آنگاه بنگريد كه فرجام تكذيب كنندگان چگونه بوده است(11)



قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضِ قُل لِّلَّهِ كَتَبَ عَلَيٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَيٰ يَوْمِ الْقِيَٰمَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُوٓا۟ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ(12)
بگو آنچه در آسمانها و زمين است از آن كيست بگو از آن خداست كه رحمت را بر خويشتن واجب گردانيده است يقينا شما را در روز قيامت كه در آن هيچ شكي نيست گرد خواهد آورد خودباختگان كساني اند كه ايمان نمي آورند(12)



۞ وَلَهُ مَا سَكَنَ فِي الَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(13)
و آنچه در شب و روز آرام [و تكاپو] دارد از آن اوست و او شنواي داناست(13)



قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلَا يُطْعَمُ قُلْ إِنِّيٓ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(14)
بگو آيا غير از خدا پديدآورنده آسمانها و زمين سرپرستي برگزينم و اوست كه خوراك مي دهد و خوراك داده نمي شود بگو من مامورم كه نخستين كسي باشم كه اسلام آورده است و [به من فرمان داده شده كه] هرگز از مشركان مباش(14)



قُلْ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(15)
بگو اگر به پروردگارم عصيان ورزم از عذاب روزي بزرگ مي ترسم(15)



مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ(16)
آن روز كسي كه [عذاب] از او برگردانده شود قطعا [خدا] بر او رحمت آورده و اين است همان رستگاري آشكار(16)



وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَإِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَيٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(17)
و اگر خدا به تو زياني برساند كسي جز او برطرف كننده آن نيست و اگر خيري به تو برساند پس او بر هر چيزي تواناست(17)



وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ(18)
و اوست كه بر بندگان خويش چيره است و اوست حكيم آگاه(18)



قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَٰدَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌۢ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا الْقُرْءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَمَنۢ بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ ءَالِهَةً أُخْرَيٰ قُل لَّآ أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَٰحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ(19)
بگو گواهي چه كسي از همه برتر است بگو خدا ميان من و شما گواه است و اين قرآن به من وحي شده تا به وسيله آن شما و هر كس را [كه اين پيام به او] برسد هشدار دهم آيا واقعا شما گواهي مي دهيد كه در ج نب خدا خدايان ديگري است بگو من گواهي نمي دهم بگو او تنها معبودي يگانه است و بي ترديد من از آنچه شريك [او] قرار مي دهيد بيزارم(19)



الَّذِينَ ءَاتَيْنَٰهُمُ الْكِتَٰبَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَآءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوٓا۟ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ(20)
كساني كه كتاب [آسماني] به آنان داده ايم همان گونه كه پسران خود را مي شناسد او [=پيامبر] را مي شناسد كساني كه به خود زيان زده اند ايمان نمي آورند(20)



وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَيٰ عَلَي اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بَِٔايَٰتِهِۦٓ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّٰلِمُونَ(21)
و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بسته يا آيات او را تكذيب نموده بي ترديد ستمكاران رستگار نمي شوند(21)



صدق الله العلي العظيم

[aty.a]

بسم الله الرحمان الرحیم
امار و شمارش سوره انعام
سوره انعام به نظر قاریان کوفه دارای 165 ایه
و به نظر قاریان شام 166 ایه
و از نظر قاریان حجاز 167 ایه است
و نظریه اول صحیح تر و مشهور تر است
تعداد کلمات ان 3059
و تعداد حروف ان 12727 حرف است
برداشتی از کتاب سوره های قران
مولف/هاشم هاشم زاده

[Almas Parsi]

[Almas Parsi]

شناسنامه سوره انعام

واحد دار القرآن تبیان زنجان-

سوره انعام : ششمین سوره

ترتیب نزول : 55محل نزول : مکه مکرمهتعداد آیات : 165تعداد کلمات : 3059تعداد حروف : 12727تعداد لفظ الله : 89

معانی سوره:

انعام به معنی احشام و چهار پایان است.

نامهای دیگر سوره:

-----

ویژگی سوره :

این سوره با تشریفات خاص و بامشایعت فرشتگان الهی و با تعظیم و تجلیل فراوان بر پیامبر نازل شده است.

موضوعات کلی سوره :

احکام فقهی مربوط به حرمت گوشت حیوانات – خداشناسی- دعوت به اصول سهگانه توحید – نبوت و معاد.

فضیلت قرائت این سوره :

- پیامبر اکرم(ص): هرکس این سوره را بخواند. هفتاد هزار فرشته به عدد هرآیه یک شبانه روز براو صلوات میفرستند.

---

حوزه/گردآوری:گروه قرآن سایت تبیان زنجان
http://www.tebyan-zn.ir/quran.html

[k.ahmadi]

[soham 313]

صفحه ی 73 از قرآن کریم شامل آیات 22 تا 36 از سوره ی انعام


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان


وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوٓا۟ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ(22)
و [ياد كن] روزي را كه همه آنان را محشور مي كنيم آنگاه به كساني كه شرك آورده اند مي گوييم كجايند شريكان شما كه [آنها را شريك خدا] مي پنداشتيد(22)



ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّآ أَن قَالُوا۟ وَاللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ(23)
آنگاه عذرشان جز اين نيست كه مي گويند به خدا پروردگارمان سوگند كه ما مشرك نبوديم(23)



انظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا۟ عَلَيٰٓ أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا۟ يَفْتَرُونَ(24)
ببين چگونه به خود دروغ مي گويند و آنچه برمي بافتند از ايشان ياوه شد(24)



وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَيٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(25)
و برخي از آنان به تو گوش فرا مي دهند و[لي] ما بر دلهايشان پرده ها افكنده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگيني [قرار داده ايم] و اگر هر معجزه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند تا آنجا كه وقتي نزد تو مي آيند و با تو جدال مي كنند كساني كه كفر ورزيدند مي گويند اين [كتاب] چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نيست(25)



وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنَْٔوْنَ عَنْهُ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ(26)
و آنان [مردم را] از آن باز مي دارند و [خود نيز] از آن دوري مي كنند و[لي] جز خويشتن را به هلاكت نمي افكنند و نمي دانند(26)



وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَي النَّارِ فَقَالُوا۟ يَٰلَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بَِٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(27)
و اي كاش [منكران را] هنگامي كه بر آتش عرضه مي شوند مي ديدي كه مي گويند كاش بازگردانده مي شديم و [ديگر] آيات پروردگارمان را تكذيب نمي كرديم و از مؤمنان مي شديم(27)



بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا۟ يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُدُّوا۟ لَعَادُوا۟ لِمَا نُهُوا۟ عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ(28)
[ولي چنين نيست] بلكه آنچه را پيش از اين نهان مي داشتند براي آنان آشكار شده است و اگر هم بازگردانده شوند قطعا به آنچه از آن منع شده بودند برمي گردند و آنان دروغگويند(28)



وَقَالُوٓا۟ إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ(29)
و گفتند جز زندگي دنياي ما [زندگي ديگري] نيست و برانگيخته نخواهيم شد(29)



وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَيٰ رَبِّهِمْ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ قَالُوا۟ بَلَيٰ وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا۟ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ(30)
و اگر بنگري هنگامي را كه در برابر پروردگارشان باز داشته مي شوند [خدا] مي فرمايد آيا اين حق نيست مي گويند چرا سوگند به پروردگارمان [كه حق است] مي فرمايد پس به [كيفر] آنكه كفر مي ورزيديد اين عذاب را بچشيد(30)



قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا۟ بِلِقَآءِ اللَّهِ حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا۟ يَٰحَسْرَتَنَا عَلَيٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَيٰ ظُهُورِهِمْ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ(31)
كساني كه لقاي الهي را دروغ انگاشتند قطعا زيان ديدند تا آنگاه كه قيامت بناگاه بر آنان دررسد مي گويند اي دريغ بر ما بر آنچه در باره آن كوتاهي كرديم و آنان بار سنگين گناهانشان را به دوش مي كشند چه بد است باري كه مي كشند(31)



وَمَا الْحَيَوٰةُ الدُّنْيَآ إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الْءَاخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(32)
و زندگي دنيا جز بازي و سرگرمي نيست و قطعا سراي بازپسين براي كساني كه پرهيزگاري مي كنند بهتر است آيا نمي انديشيد(32)



قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّٰلِمِينَ بَِٔايَٰتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ(33)
به يقين مي دانيم كه آنچه مي گويند تو را سخت غمگين مي كند در واقع آنان تو را تكذيب نمي كنند ولي ستمكاران آيات خدا را انكار مي كنند(33)



وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا۟ عَلَيٰ مَا كُذِّبُوا۟ وَأُوذُوا۟ حَتَّيٰٓ أَتَيٰهُمْ نَصْرُنَا وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِ اللَّهِ وَلَقَدْ جَآءَكَ مِن نَّبَإِي۟ الْمُرْسَلِينَ(34)
و پيش از تو نيز پيامبراني تكذيب شدند ولي بر آنچه تكذيب شدند و آزار ديدند شكيبايي كردند تا ياري ما به آنان رسيد و براي كلمات خدا هيچ تغييردهنده اي نيست و مسلما اخبار پيامبران به تو رسيده است(34)



وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَآءِ فَتَأْتِيَهُم بَِٔايَةٍ وَلَوْ شَآءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَي الْهُدَيٰ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَٰهِلِينَ(35)
و اگر اعراض كردن آنان [از قرآن] بر تو گران است اگر مي تواني ن قبي در زمين يا نردباني در آسمان بجويي تا معجزه اي [ديگر] برايشان بياوري [پس چنين كن] و اگر خدا مي خواست قطعا آنان را بر هدايت گرد مي آورد پس زنهار از نادانان مباش(35)



۞ إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ وَالْمَوْتَيٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ(36)
تنها كساني [دعوت تو را] اجابت مي كنند كه گوش شنوا دارند و [اما] مردگان را خداوند [در قيامت] بر خواهد انگيخت سپس به سوي او بازگردانيده مي شوند(36)



صدق الله العلي العظيم

[Almas Parsi]

سوره انعام به چند زبان بسم الله الرحمن الرحیم فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ( 45 ) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ( 46 ) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ( 47 ) وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ( 48 ) وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ( 49 ) قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ( 50 ) وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ( 51 ) وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ( 52 )فارسی بسم الله الرحمن الرحیم و (به اين ترتيب،) دنباله (زندگي) جمعيتي که ستم کرده بودند، قطع شد. و ستايش مخصوص خداوند، پروردگار جهانيان است. ( 45 ) بگو: (به من خبر دهيد اگر خداوند، گوش و چشمهايتان را بگيرد، و بر دلهاي شما مهر نهد (که چيزي را نفهميد)، چه کسي جز خداست که آنها را به شما بدهد؟!) ببين چگونه آيات را به گونههاي مختلف براي آنها شرح ميدهيم، سپس آنها روي ميگردانند! ( 46 ) بگو: (به من خبر دهيد اگر عذاب خدا بطور ناگهاني (و پنهاني) يا آشکارا به سراغ شما بيايد، آيا جز جمعيت ستمکار هلاک ميشوند؟!) ( 47 ) ما پيامبران را، جز (به عنوان) بشارت دهنده و بيم دهنده، نميفرستيم، آنها که ايمان بياورند و (خويشتن را) اصلاح کنند، نه ترسي بر آنهاست و نه غمگين ميشوند. ( 48 ) و آنها که آيات ما را تکذيب کردند، عذاب (پروردگار) بخاطر نافرمانيها به آنان ميرسد. ( 49 ) بگو: (من نميگويم خزاين خدا نزد من است، و من، (جز آنچه خدا به من بياموزد،) از غيب آگاه نيستم! و به شما نميگويم من فرشتهام، تنها از آنچه به من وحي ميشود پيروي ميکنم. ) بگو: (آيا نابينا و بينا مساويند؟! پس چرا نميانديشيد؟!) ( 50 ) و به وسيله آن (قرآن)، کساني را که از روز حشر و رستاخيز ميترسند، بيم ده! (روزي که در آن،) ياور و سرپرست و شفاعت کنندهاي جز او [= خدا] ندارند، شايد پرهيزگاري پيشه کنند! ( 51 ) و کساني را که صبح و شام خدا را ميخوانند، و جز ذات پاک او نظري ندارند، از خود دور مکن! نه چيزي از حساب آنها بر توست، و نه چيزي از حساب تو بر آنها! اگر آنها را طرد کني، از ستمگران خواهي بود! ( 52 )انگلیسی So of the people who did wrong the last remnant was cut off. Praise be to Allah, Lord of the Worlds! ( 45 ) Say: Have ye imagined, if Allah should take away your hearing and your sight and seal your hearts, Who is the Allah Who could restore it to you save Allah? See how We display the revelations unto them! Yet still they turn away. ( 46 ) Say: Can ye see yourselves, if the punishment of Allah come upon you unawares or openly? Would any perish save wrongdoing folk? ( 47 ) We send not the messengers save as bearers of good news and warners. Whoso believeth and doeth right, there shall no fear come upon them neither shall they grieve. ( 48 ) But as for those who deny Our revelations, torment will afflict them for that they used to disobey. ( 49 ) Say (O Muhammad, to the disbelievers): I say not unto you (that) I possess the treasures of Allah, nor that I have knowledge of the Unseen; and I say not unto you: Lo! I am an angel. I follow only that which is inspired in me. Say: Are the blind man and the seer equal? Will ye not then take thought? ( 50 ) Warn hereby those who fear (because they know) that they will be gathered unto their Lord, for whom there is no protecting ally nor intercessor beside Him, that they may ward off (evil). ( 51 ) Repel not those who call upon their Lord at morn and evening, seeking His Countenance. Thou art not accountable for them in aught, nor are they accountable for thee in aught, that thou shouldst repel them and be of the wrong-doers. ( 52 ) آلمانی So wurden die Leute ausgerottet, die Frevler waren; und alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten. ( 45 ) Sprich: "Was wähnt ihr? Wenn Allah euer Gehör und euer Gesicht wegnahme und eure Herzen versiegelte, welcher Gott außer Allah könnte euch das wiedergeben?" Schau, wie mannigfach Wir die Zeichen dartun, und dennoch wenden sie sich (davon) ab. ( 46 ) Sprich: "Was wähnt ihr? Wenn Allahs Strafe unversehens oder offenkundig über euch kommt, wer anders wird vernichtet werden als die Ungerechten?" ( 47 ) Wir schicken die Gesandten nur als Bringer froher Botschaft und als Warner. Über die also, die da glauben und sich bessern, soll keine Furcht kommen, noch sollen sie traurig sein. ( 48 ) Diejenigen aber, die Unsere Zeichen leugnen, wird die Strafe erfassen, weil sie ungehorsam sind. ( 49 ) Sprich: "Ich sage nicht zu euch: "Bei mir sind Allahs Schätze", noch kenne ich das Verborgene; auch sage ich nicht zu euch: "Ich bin ein Engel"; ich folge nur dem, was mir offenbart wurde." Sprich: "Können wohl ein Blinder und ein Sehender einander gleichen? Wollt ihr denn nicht nachdenken?" ( 50 ) Und warne hiermit diejenigen, die da fürchten, daß sie vor ihrem Herrn versammelt werden wo sie außer Ihm keinen Beschützer noch Fürsprecher haben werden, auf daß sie doch gottesfürchtig werden mögen. ( 51 ) Und treibe nicht jene fort, die ihren Herrn am Morgen und am Abend im Trachten nach Seinem Angesicht anrufen. Du bist nicht verantwortlich für sie, und sie sind nicht verantwortlich für dich. Treibst du sie fort, so wirst du einer der Ungerechten. ( 52 ) فرانسوی Ainsi fut exterminé le dernier reste de ces injustes. Et louange à Allah, Seigneur de l'Univers! ( 45 ) Dis: «Voyez-vous? Si Allah prenait votre ouïe et votre vue, et scellait vos cours, quelle divinité autre qu'Allah vous les rendrait? Regarde comment, à leur intention, Nous clarifions les preuves! Pourtant ils s'en détournent. ( 46 ) Dis: «Que vous en semble? Si le châtiment d'Allah vous venait à l'improviste ou au grand jour, qui seront détruits sinon les gens injustes?» ( 47 ) Nous n'envoyons des messagers qu'en annonciateurs et avertisseurs: ceux qui croient donc et se réforment, nulle crainte sur eux et ils ne seront point affligés. ( 48 ) Et ceux qui traitent de mensonges Nos preuves, le châtiment les touchera, à cause de leur perversité. ( 49 ) Dis-[leur]: «Je ne vous dis pas que je détiens les trésors d'Allah, ni que je connais l'Inconnaissable, et je ne vous dis pas que je suis un ange. Je ne fais que suivre ce qui m'est révélé.» Dis: «Est-ce que sont égaux l'aveugle et celui qui voit? Ne réfléchissez-vous donc pas?» ( 50 ) Et avertis par ceci (le Coran), ceux qui craignent d'être rassemblés devant leur Seigneur, qu'ils n'auront hors d'Allah ni allié ni intercesseur. Peut-être deviendraient-ils pieux! ( 51 ) Et ne repousse pas ceux qui, matin et soir, implorent leur Seigneur, cherchant sa Face «Wajh». Leur demander compte ne t'incombe en rien, et te demander compte ne leur incombe en rien. En les repoussant donc, tu serais du nombre des injustes. ( 52 ) معارف قرآن/گردآوری:گروه قرآن سایت تبیان زنجان

[k.ahmadi]

وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَيٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(25)
و برخي از آنان به تو گوش فرا مي دهند و[لي] ما بر دلهايشان پرده ها افكنده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگيني [قرار داده ايم] و اگر هر معجزه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند تا آنجا كه وقتي نزد تو مي آيند و با تو جدال مي كنند كساني كه كفر ورزيدند مي گويند اين [كتاب] چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نیست.(25)

از خدا میخواهم جزو آنهایی نباشیم که بر دلهایشان پرده افکنده و در گوشهایشان سنگینی.................


- - - به روز رسانی شده - - -

وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَيٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(25)
و برخي از آنان به تو گوش فرا مي دهند و[لي] ما بر دلهايشان پرده ها افكنده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگيني [قرار داده ايم] و اگر هر معجزه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند تا آنجا كه وقتي نزد تو مي آيند و با تو جدال مي كنند كساني كه كفر ورزيدند مي گويند اين [كتاب] چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نیست.(25)

از خدا میخواهم جزو آنهایی نباشیم که بر دلهایشان پرده افکنده و در گوشهایشان سنگینی.................

[soham 313]

صفحه ی 74 از قرآن کریم شامل آیات 37 تا 51 از سوره ی انعام


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان


وَقَالُوا۟ لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ ءَايَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَيٰٓ أَن يُنَزِّلَ ءَايَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(37)
و گفتند چرا معجزه اي از جانب پروردگارش بر او نازل نشده است بگو بي ترديد خدا قادر است كه پديده اي شگرف فرو فرستد ليكن بيشتر آنان نمي دانند(37)



وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَٰٓئِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّآ أُمَمٌ أَمْثَالُكُم مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَٰبِ مِن شَيْءٍ ثُمَّ إِلَيٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ(38)
و هيچ جنبنده اي در زمين نيست و نه هيچ پرنده اي كه با دو بال خود پرواز مي كند مگر آنكه آنها [نيز] گروه هايي مانند شما هستند ما هيچ چيزي را در كتاب [لوح محفوظ] فروگذار نكرده ايم سپس [همه] به سوي پروردگارشان محشور خواهند گرديد(38)



وَالَّذِينَ كَذَّبُوا۟ بَِٔايَٰتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَٰتِ مَن يَشَإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَيٰ صِرَٰطٍ مُّسْتَقِيمٍ(39)
و كساني كه آيات ما را دروغ پنداشتند در تاريكيها[ي كفر] كر و لالند هر كه را خدا بخواهد گمراهش مي گذارد و هر كه را بخواهد بر راه راست قرارش مي دهد(39)



قُلْ أَرَءَيْتَكُمْ إِنْ أَتَيٰكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ(40)
بگو به نظر شما اگر عذاب خدا شما را دررسد يا رستاخيز شما را دريابد اگر راستگوييد كسي غير از خدا را مي خوانيد(40)



بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَآءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ(41)
[نه] بلكه تنها او را مي خوانيد و اگر او بخواهد رنج و بلا را از شما دور مي گرداند و آنچه را شريك [او] مي گردانيد فراموش مي كنيد(41)



وَلَقَدْ أَرْسَلْنَآ إِلَيٰٓ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَٰهُم بِالْبَأْسَآءِ وَالضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ(42)
و به يقين ما به سوي امتهايي كه پيش از تو بودند [پيامبراني] فرستاديم و آنان را به تنگي معيشت و بيماري دچار ساختيم تا به زاري و خاكساري درآيند(42)



فَلَوْلَآ إِذْ جَآءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا۟ وَلَٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَٰنُ مَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ(43)
پس چرا هنگامي كه عذاب ما به آنان رسيد تضرع نكردند ولي [حقيقت اين است كه] دلهايشان سخت شده و شيطان آنچه را انجام مي دادند برايشان آراسته است(43)



فَلَمَّا نَسُوا۟ مَا ذُكِّرُوا۟ بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَٰبَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّيٰٓ إِذَا فَرِحُوا۟ بِمَآ أُوتُوٓا۟ أَخَذْنَٰهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ(44)
پس چون آنچه را كه بدان پند داده شده بودند فراموش كردند درهاي هر چيزي [از نعمتها] را بر آنان گشوديم تا هنگامي كه به آنچه داده شده بودند شاد گرديدند ناگهان [گريبان] آنان را گرفتيم و يكباره نوميد شدند(44)



فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا۟ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَٰلَمِينَ(45)
پس ريشه آن گروهي كه ستم كردند بركنده شد و ستايش براي خداوند پروردگار جهانيان است(45)



قُلْ أَرَءَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَٰرَكُمْ وَخَتَمَ عَلَيٰ قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِهِ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْءَايَٰتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ(46)
بگو به نظر شما اگر خدا شنوايي شما و ديدگانتان را بگيرد و بر دلهايتان مهر نهد آيا غير از خدا كدام معبودي است كه آن را به شما بازپس دهد بنگر چگونه آيات [خود] را [گوناگون] بيان مي كنيم سپس آنان روي برمي تابند(46)



قُلْ أَرَءَيْتَكُمْ إِنْ أَتَيٰكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّٰلِمُونَ(47)
بگو به نظر شما اگر عذاب خدا ناگهان يا آشكارا به شما برسد آيا جز گروه ستمگران [كسي] هلاك خواهد شد(47)



وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ فَمَنْ ءَامَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ(48)
و ما پيامبران [خود] را جز بشارتگر و هشداردهنده نمي فرستيم پس كساني كه ايمان آورند و نيكوكاري كنند بيمي بر آنان نيست و اندوهگين نخواهند شد(48)



وَالَّذِينَ كَذَّبُوا۟ بَِٔايَٰتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا۟ يَفْسُقُونَ(49)
و كساني كه آيات ما را دروغ انگاشتند به [سزاي] آنكه نافرماني مي كردند عذاب به آنان خواهد رسيد(49)



قُل لَّآ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَآئِنُ اللَّهِ وَلَآ أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَآ أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَيٰٓ إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَيٰ وَالْبَصِيرُ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ(50)
بگو به شما نمي گويم گنجينه هاي خدا نزد من است و غيب نيز نمي دانم و به شما نمي گويم كه من فرشته ام جز آنچه را كه به سوي من وحي مي شود پيروي نمي كنم بگو آيا نابينا و بينا يكسان است آيا تفكر نمي كنيد(50)



وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوٓا۟ إِلَيٰ رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ(51)
و به وسيله اين [قرآن] كساني را كه بيم دارند كه به سوي پروردگارشان محشور شوند هشدار ده [چرا] كه غير او براي آنها يار و شفيعي نيست باشد كه پروا كنند(51)


صدق الله العلي العظيم