بسیار سپاس
صفحه ی 73 از قرآن کریم شامل آیات 22 تا 36 از سوره ی انعام
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوٓا۟ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ(22)
و [ياد كن] روزي را كه همه آنان را محشور مي كنيم آنگاه به كساني كه شرك آورده اند مي گوييم كجايند شريكان شما كه [آنها را شريك خدا] مي پنداشتيد(22)
ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّآ أَن قَالُوا۟ وَاللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ(23)
آنگاه عذرشان جز اين نيست كه مي گويند به خدا پروردگارمان سوگند كه ما مشرك نبوديم(23)
انظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا۟ عَلَيٰٓ أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا۟ يَفْتَرُونَ(24)
ببين چگونه به خود دروغ مي گويند و آنچه برمي بافتند از ايشان ياوه شد(24)
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَيٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(25)
و برخي از آنان به تو گوش فرا مي دهند و[لي] ما بر دلهايشان پرده ها افكنده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگيني [قرار داده ايم] و اگر هر معجزه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند تا آنجا كه وقتي نزد تو مي آيند و با تو جدال مي كنند كساني كه كفر ورزيدند مي گويند اين [كتاب] چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نيست(25)
وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنَْٔوْنَ عَنْهُ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ(26)
و آنان [مردم را] از آن باز مي دارند و [خود نيز] از آن دوري مي كنند و[لي] جز خويشتن را به هلاكت نمي افكنند و نمي دانند(26)
وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَي النَّارِ فَقَالُوا۟ يَٰلَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بَِٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(27)
و اي كاش [منكران را] هنگامي كه بر آتش عرضه مي شوند مي ديدي كه مي گويند كاش بازگردانده مي شديم و [ديگر] آيات پروردگارمان را تكذيب نمي كرديم و از مؤمنان مي شديم(27)
بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا۟ يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُدُّوا۟ لَعَادُوا۟ لِمَا نُهُوا۟ عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ(28)
[ولي چنين نيست] بلكه آنچه را پيش از اين نهان مي داشتند براي آنان آشكار شده است و اگر هم بازگردانده شوند قطعا به آنچه از آن منع شده بودند برمي گردند و آنان دروغگويند(28)
وَقَالُوٓا۟ إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ(29)
و گفتند جز زندگي دنياي ما [زندگي ديگري] نيست و برانگيخته نخواهيم شد(29)
وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَيٰ رَبِّهِمْ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ قَالُوا۟ بَلَيٰ وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا۟ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ(30)
و اگر بنگري هنگامي را كه در برابر پروردگارشان باز داشته مي شوند [خدا] مي فرمايد آيا اين حق نيست مي گويند چرا سوگند به پروردگارمان [كه حق است] مي فرمايد پس به [كيفر] آنكه كفر مي ورزيديد اين عذاب را بچشيد(30)
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا۟ بِلِقَآءِ اللَّهِ حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا۟ يَٰحَسْرَتَنَا عَلَيٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَيٰ ظُهُورِهِمْ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ(31)
كساني كه لقاي الهي را دروغ انگاشتند قطعا زيان ديدند تا آنگاه كه قيامت بناگاه بر آنان دررسد مي گويند اي دريغ بر ما بر آنچه در باره آن كوتاهي كرديم و آنان بار سنگين گناهانشان را به دوش مي كشند چه بد است باري كه مي كشند(31)
وَمَا الْحَيَوٰةُ الدُّنْيَآ إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الْءَاخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(32)
و زندگي دنيا جز بازي و سرگرمي نيست و قطعا سراي بازپسين براي كساني كه پرهيزگاري مي كنند بهتر است آيا نمي انديشيد(32)
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّٰلِمِينَ بَِٔايَٰتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ(33)
به يقين مي دانيم كه آنچه مي گويند تو را سخت غمگين مي كند در واقع آنان تو را تكذيب نمي كنند ولي ستمكاران آيات خدا را انكار مي كنند(33)
وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا۟ عَلَيٰ مَا كُذِّبُوا۟ وَأُوذُوا۟ حَتَّيٰٓ أَتَيٰهُمْ نَصْرُنَا وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِ اللَّهِ وَلَقَدْ جَآءَكَ مِن نَّبَإِي۟ الْمُرْسَلِينَ(34)
و پيش از تو نيز پيامبراني تكذيب شدند ولي بر آنچه تكذيب شدند و آزار ديدند شكيبايي كردند تا ياري ما به آنان رسيد و براي كلمات خدا هيچ تغييردهنده اي نيست و مسلما اخبار پيامبران به تو رسيده است(34)
وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَآءِ فَتَأْتِيَهُم بَِٔايَةٍ وَلَوْ شَآءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَي الْهُدَيٰ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَٰهِلِينَ(35)
و اگر اعراض كردن آنان [از قرآن] بر تو گران است اگر مي تواني ن قبي در زمين يا نردباني در آسمان بجويي تا معجزه اي [ديگر] برايشان بياوري [پس چنين كن] و اگر خدا مي خواست قطعا آنان را بر هدايت گرد مي آورد پس زنهار از نادانان مباش(35)
۞ إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ وَالْمَوْتَيٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ(36)
تنها كساني [دعوت تو را] اجابت مي كنند كه گوش شنوا دارند و [اما] مردگان را خداوند [در قيامت] بر خواهد انگيخت سپس به سوي او بازگردانيده مي شوند(36)
علاقه مندی ها (Bookmarks)