چرا من اینقدر با والدینم دعوا می‌کنم؟

[Almas Parsi]

ما که نوجونیمون تموم شد ولی مجادلاتمون نه!

نمیدونم پایان جونیمون چی میشه؟!
البته قضیه ما که واقعا فرق میکنه سر ساعت خوابم با هم کنار نمیایم سر اینکه چرا کلاس دانشگات تا 7 ونیم شبه

می سازیم دیگه راه دیگه ای نداریم،داریم؟!

به عقيده من انسان هر نگرشي نسبت به مسايل پيرامونش داشته باشه دنيا نسبت به اون نگرش براش شكل ميگيره

اگر همه نوجوونا به اين مساله توجه كنند كه نبايستى زياد زندگى رو سخت بگيرند و كمى هم رو صبرشون كار كنند خيلى كيفيت زندگيشون تغيير ميكنه و هر موقع در خصوص اختلاف نظر با والدين احساس بن بست كردند براي مدت كوتاهى روى اين قضيه تمركز كنند كه من چند صباحى بيشتر ميهمان اين خونه نيستم چرا نظرشونو تا حد معقول تامين نكنم ؟؟؟؟ كه هم خودم آرام بگيرم و هم بقيه رو بصورت غير مستقيم دعوت به آرامش كنم!
مطمئنا با اين كار هم شما رو صبرت كار كردى كه هم براى آرامش درونى بهش نياز دارى هم وارد چالشى شدى تا راهكار مناسب براى برخورد با فرزندانت در آينده دوران نوجوونيشون ياد گرفتى چون مطمئنا شما در آينده نميخواهى فرزندت در بن بست اين ماجرا ها قرار بگيره و با فرزندت اختلاف نظر پيدا كنى پس يك پيش نياز مهم كسب تجربه از بزرگتر هاست دوست من ٠
و يقين دارم با اين رويه و كمى صبورى و گذشت زمان شما متوجه تغييرات محسوسى از جانب خانواده تون خواهيد شد