سلام خدمت دوست گرامی و سپاس از اینکه انتقادت رو مطرح کردی
ببینید موضوعی که بنده مطرح کردم راهکاری بود برای جلوگیری از آلوده شدن مواد غذایی حیاتی مانند شیر به سمومی که در حال حاضر قادر به پاکسازی اونها نیستیم ...
کاملا موافقم که از بین بردن نون های خشک بخشی از این چرخه محسوب میشه و البته اگه ملاحظه کرده باشید مکررا اشاره کردم می بایست از هدر رفتن نون جلوگیری کنیم ؛ اما سوال اینجاست :
تکلیف اون میزان نونی که علی رغم سعی ما مبنی بر جلوگیری از اسراف و اتلاف نون ؛ به علل مختلف تبدیل به نون خشک میشه چیه ؟
آیا تصور می کنید اون میزان نون خشکی که همراه زباله های مرطوب منزل دور ریخته میشه قابل بازیابی برای نو خشکی ها و امثالهمه ...؟! کدوم نون خشکی میاد از لابلای زباله های ما تکه های نون خشک رو برای دامداری ها جدا کنه ...؟! بر فرض که چنین کاری امکانپذیر باشه ( که به علت مرطوب بودن زباله های منزل به واقع ممکن نیست ) به نظرتون چنین نون خشکی که با این کیفیت و به این زحمت تک تک از لابلای زباله ها بیرون آورده بشه به واقع میتونه خوراک ارزون قیمتی برای دامداری ها محسوب بشه ...؟!
سوال آخر :
از بین بردن نون خشک مازاد ( اگه این کار اسمش بی حرمتی باشه ) ناپسندتره یا اینکه کاری انجام بدیم که به نتیجه غیر قابل جبران اون بر سلامت جامعه واقفیم ...؟ حرمت نون بیشتره یا سلامتی انسان ...؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)