اختیار دارید جناب
فکر زیادی لازم نیست، برای اینکه بدانید یک کلمه مال کدام زبانه باید رجوع کنید به ریشه های آن کلمه (کتبَ، یکتب، کتابت، مکتوب، کاتب، کتاب، یکتبون....................).
این کلمه در زبان عربی ریشه دارد، نه در زبان فارسی. ادبیات عرب غنی تر از آن است که فعلی از یک زبان دیگر وارد آن شود. البته کلمه جامد میتواند وارد شود اما فعل اگر نگوییم اصلا وارد نشده میتوانیم بگوییم امکانش بسیاربسیار کم است. مثلا یخ کلمه فارسی است که وارد زبان عربی شده اما یک کلمه جامد نه به زبان مقصد لطمه میزند و نه موجب فضیلت برای زبان مبدا می شود.
در مورد علم و ادب عرب هم بی انصافی نکنید، البته علمش که نه، علم به اون صورت نداشتند. ولی درمورد ادبش خیلی بی انصافی میکنید. ادبیات عرب شهره دنیاست مخصوصا در اون زمان، عربها حتی حرفای معمولیشونو با شعر میگفتند. اصلا همین ادبیات غنی عرب باعث شده که قرآن از لحاظ ادبی هم معجزه شناخته بشه. چون ادبیاتشون قوی بود خدا هم یه زرنگی کرده کتابشو ادبی گونه فرستاده که دهن همه رو ببنده.
و عرب تنها قومی در جهان است که دینش را با کتاب و ادبیات به جهان معرفی کرده، معجزه عیسی زنده کردن مردگان بود، معجزه ابراهیم کشتن و له کردن پرنده و دوباره زنده کردن آن بود، معجزه موسی عصای اژدها بود و..... اما معجزه پیامبری که از میان اعراب برخاسته بود، کتابش بود، یعنی ادبیات.
اینکه میگویید چرا برعکسشو فکر نکنیم؟؟ برمیگردد به تعصب شما
ما در هر حال باید درست فکر کنیم، چه برعکس باشد چه نباشد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)