روزجهانی موزه و روز ماندگاري فرهنگ و هنر

[روابط عمومی سایت]

موزه های معروف جهان و ایران:

درجهان موزه های معروف بسیاری وجود دارد، همچون موزه ی " لوور" در فرانسه ، موزه ی " بریتانیا " در لندن ، موزه ی " بررا " در میلان، موزه ی " متروپولتین " در آمریكا، موزه ی " لنین گراد " در روسیه ، موزه ی " ایتالیا " در رم و" ایران باستان " در تهران.

موزه ایران باستان

: این موزه كه در سالهای 16-1314 ش. برای حفظ آثار ملی ، اشیاء تاریخی و عتیقه ی ایران تأسیس شد پس از تصویب ِ قانون حفظ آثار ملی ، در سال 1309 كه بنا بر آن دولت موظف به حفظ آثار ملی و نظارت درآنها بود بنیان نهاده شد . این موزه ، دارای آثار گرانبهایی از تمدن ایران از هزاران سال قبل از میلاد تا زمان حاضر است.

موزه آستان قدس مشهد:

اشیاء نفیس آستان مقدس و كتاب های آن قبلاً در چند حجره صحن نو قرار داشت تا این كه در سال 1316 ه. ش از محل درآمد آستان قدس ، بنای موزه ی فوق شروع و در سال 1324 پایان یافت. مساحت آن 9398 متر مربع و دارای نفایس بسیاری است ؛ ازجمله كتابخانه ی موزه از كتابخانه های درجه اول ایران است و از حیث نسخ نفیس خطی قدیمی و نسخ منحصر به فرد كه در طول چند صد سال گردآوی شده ، كم نظیر است.

موزه ی مردم شناسی درتهران

: این موزه در سال 1315 ه. ش تأسیس شد و هدف ِ آن معرفی زندگی طبقات مختلف ایران از دو قرن پیش تا امروز ، آثار هنری ، صنایع دستی ، نوع كار و پیشه های آنان می باشد.

موزه پارس در شیراز

: موزه ی كنونی پارس، همان باغ حكومتی است كه طرح آن را كریمخان زند ریخته بود تا این كه در سال 1314 ه . ش ، اداره ی كل باستان شناسی ، قسمت شمال و شرق باغ را نرده های آهنی كشیده و كم كم اشیاء ، آثار تاریخی و نفیس فارس و شیراز را در آن گردآوری كردند.

علاوه بر موزه های یاد شده ، در رشت، اصفهان ، كرمان و سایر استانها و شهرستانهای ایران نیز، اخیراً موزه هایی به وجود آمده است كه هر یك از آنها تاریخ مفصل و ارزنده ای از زندگی پیشینیان همان نقطه را در بردارد و تمدن اقوام گذشته را روشن می سازد. موزه های مردم شناسی دنیا و ایران :

شالوده ی موزه های مردم شناسی دنیا را مجموعه های كوچكی تشكیل داده اند كه توسط شخصیتهای كشورهای اروپائی مربوط به یك قرن پس از رنسانس به شیوه ی علمی به وجود آمد.

موزه ی مردم شناسی در ایران :

درایران سابقه ی مجموعه های مردم شناسی به سال 1314 ه . ش باز می گردد. در آن زمان ، دایره ای به نام انسان شناسی در وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه وجود داشت كه بعدها با مشاوره ی فرهنگستان ایران به مؤسسه انسان شناسی ، سپس بنگاه مردم شناسی و سرانجام به موزه ی مردم شناسی تغییر نام یافت .

موزه ی مذكور در سال 1314 بنیان گذاشته شد و محل آن ، ساختمانی در خیابان بوعلی ( ارامنه) بود كه آثار گردآوری شده به این ساختمان انتقال داده شد و به تدریج حالت موزه به خود گرفت. در آبان 1316 ، اساسنامه آن تحت عنوان مؤسسه ی مردم شناسی ، در هفت ماده تنظیم و تصویب شد و این موزه درهمان سال گشایش یافت.
علاوه بر موزه ی مردم شناسی تهران كه همه ی سطح كشور را ازنظر مردم نگاری زیر پوشش خود دارد ، موزه های مردم نگاری منطقه ای نیز در نقاط مختلف كشور تأسیس شده است كه اختصاص به نمایش زندگی و فرهنگ همان منطقه دارد و اكثراً در قالب موزه های مختلط به فعالیتهای فرهنگی خود ادامه می دهند.

* واژه هلنی اشاره به تمدن یونانی چهارصد ساله ی قبل از میلاد مسیح دارد واز واژه ی " هلن " الهه یونانی اخذ شده است .