بنام خدای مهربان
آفرین، خیلی جالب بود. در همه حال باید گفت خدایا شکرت، چه در کوره بمانی و سوز دل بینی و چه در کوه باشی و بال و پر بگیری. در هر دو حالت شکر خدا آری به جا.
همه چی رو که به خدا سپردی اونوقت می بینی غم به ظاهرش، نعمت بزرگی بوده که هنوز هم مجال جمع کردن ذره ذراتش رو نداری.
بازم ممنون.
یاعلی
علاقه مندی ها (Bookmarks)