مرادیا
کاربر جدید

[IMG]my picture[/IMG]

رونق عهد شباب است دگر بستان را

رونق عهد شباب است دگر بستان را		می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را
ای صبا گر به جوانان چمن بازرسی		خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را
گر چنین جلوه کند مغبچه باده فروش		خاکروب در میخانه کنم مژگان را
ای که بر مه کشی از عنبر سارا چوگان		مضطرب حال مگردان من سرگردان را
ترسم این قوم که بر دردکشان می‌خندند		در سر کار خرابات کنند ایمان را
یار مردان خدا باش که در کشتی نوح		هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را
برو از خانه گردون به در و نان مطلب		کان سیه کاسه در آخر بکشد مهمان را
هر که را خوابگه آخر مشتی خاک است		گو چه حاجت که به افلاک کشی ایوان را
ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد		وقت آن است که بدرود کنی زندان را
حافظا می خور و رندی کن و خوش باش ولی		دام تزویر مکن چون دگران قرآن را

سلام.
نظرسنجی،بخش ادبیات،قسمت سایر موضوعات.
لطفا شرکت کنید.ممنونم

خداوند خرد بخش خردآفرين را سپاس مي‌گوئيم که به ما توفيق داد که در زير سقف عقلانيت و منطق بنشينيم و از حقيقت و هستي و انسانيت سخن بگوئيم. در واقع, هم فلسفه و هم فيلسوف رسالت مهمي که دارند کشف حقيقت، بيان حقيقت و عمل به آن است؛ در فضائي که نام آنرا جهان گذاشته‌ايم و مخاطبي که نام آن «انسان» است. اصيل‌ترين فلسفه ها و مهمترين مسئله از مسائل آن پرسش از ماهيت و هويت انسان, و «چرا؟» بودن آن مي‌باشد. در اين مسئله و يا مسائل است که همه امور مهم مربوط به انسان و رابطه او با جهان, در آن طرح و پاسخ داده مي‌شود. و مهمترين نقش فيلسوف تلاش او براي رسيدن به «حقيقت» بوده و مي‌باشد و مي‌دانيم که فلسفه برغم تمام انشعابات خود, همواره در طول تاريخ مدعي جستجوي حقيقت و يافتن آن بوده است.اولين حقيقتي که انسان با آن روبرو مي‌شود جهان اطراف او و خود انساني انسان است که بايد بدور از هر مغالطه و فريبکاري, به حقيقت آن برسد تا بتواند زندگي اين جهاني و هر دو جهاني خود را سامان بخشد.اهميت و ارزش جهان و آنچه در آن هست بوجود انسان است و اهميت و ارزش انسان به ارزشهاي معنوي و اخلاقي است که بايد داشته باشد. در جهاني که ارزش نباشد, انسان و جهان هم بيمقدار است. مهمترین رسالت انسان در این جهان دو قطبی، دریافت آگاهی است، که میتواند هم در این جا و هم در جهان دیگر، برای انسان مفید باشد.
هر چه آگاهی انسان بالاتر رود و شناخت بیشتری از خود، دیگران و جهان پیرامونش پیدا کند، به رموز هستی و آفرینش دست پیدا کرده، و به آرامش بیشتری میرسد.در آن صورت، راحت تر می تواند عشق بورزد، ببخشد، و بخشیده شود و رو به تکامل رود. فکر کردن وتعقل یکی از ابزار بدست آوردن آگاهی است.
پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: دین من، دین تفکر است، و یک ساعت تفکر برابر با هفتاد سال عبادت است. به گفته عرفا، تشعشعات وجودی هر کس، انعکاس آگاهی های اوست، و زندگی بیرونی هر کس، انعکاس وضعیت آگاهی و باطنی خودش است. جهالت جایی است که، آگاهی نباشد، همانطور که تاریکی جایی است که نور نباشد. برای از بین بردن تاریکی باید نور بر افروخت، و برای مبارزه با جهالت هم باید آگاهی پیدا کرد. بنابر این چون اصلی ترین رسالت انسان رسیدن به کمال است و این جز در پرتو آگاهی به دست نمی آید، و با فکر کردن می توان به این آگاهی رسید.
همان طور که در قرآن کریم، به کرات آمده که، بیندیشید و تعقل کنید.