تا حالا بهش فکر نکرده بودم...
ولی الان که فکر می کنم دوستش دارم مثل بارووووون که عشق منه...
هم صداش قشنگه هم نورش..
تو همون بچگی ها هم که می ترسوندنمون،دوست داشتم صداشو بشنوم تا این که در برم...
شاید بعضی اوقات آسمونم از دستمون خسته میشه...از دست گناهامون..
دلش پرمیشه... یه دادی هم میزنه...
ولی ما...
نمی دونم...
علاقه مندی ها (Bookmarks)