راستش من خیلی وقته که سرم تو جوش تا کتابای جوشکاری . تو پروسه های عمومی که باهاش سرو کار دارم saw . راجع به rw و lbw وebw اطلاعاتم در حد کلیات است.و اما قاعدتاًً نرخ بالاتری نسبت به فرایندهای قوس الکتریکی فلزیarc metal دارند.
مطلب زیر که خیلی بی ربط نیست رو از منبع قبد شده نقل میکنم
http://www.njn6261.blogfa.com/post-9.aspx
از نظر جوشکاري در نوع قوس الکتريکي بر حسب ذوب الکترود و يا عدم ذوب آن وجود دارد . گر الکترود از جنس کربن يا تنگستن باشد هنگام ايجاد قوس الکتريکي الکترود ذوب نشده و قوس يا الکترود را غير مصرفي Non consumable مي نامند . اما اگر الکترود از جنس فلز با نقطه ذوب پائين تر باشد همزمان با ايجاد قوس الکتريکي انتهاي الکترود ذوب شده و قطرات فلز مذاب مي تواند از الکترود جدا شده و در فاصله قوس الکتريکي به طرف حوضچه جوش با سرعت زياد پلاسماجت منتقل شود در اين حالت آنرا مصرفي consumable يا قوس الکتريکي فلزي Metal – arc مي نامند . چون در روش قوس يا الکترود مصرفي قسمتي از جوش نتيجه ذوب الکترود است . معمولا ترکيب شيميايي الکترود بايد شبيه فلز مورد جوش باشد . در الکترود مصرفي مقداري حرارت مقاومتي در اثر عبور جريان برق در الکترود توليد مي شود که در اين حرارت باعث بالا رفتن نرخ ذوب الکترود شده و به حوضچه جوش بر مي گردد . به همين دليل مقدار بيشتري از حرارت توليد شده در قوس يا الکترود مصرفي به حوضچه جوش منتقل مي شود و راندمان حرارتي در الکترود هاي غير مصرفي (60-50 در صد ) کمتر از الکترود هاي مصرفي (90-75 در صد) است . بالال بودن راندمان حرارتي موجب باريک تر شدن منطقه متاثر از جوش شده واز نظر سرعت جوشکاري و اقتصادي نيز مقرون به صرفه مي باشد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)