موضوع ابن نیست که این بهتره یا اون.بستگی داره به شرایط کار به عنوان مثال جوشکاری در طبقه بیستم یک سازه فلزی با gmaw یا همون میگ و مگ با توجه به وزش باد و شرایط جوی نه تنها خوب نیست بلکه امکان پذیر نیست.اما بحثی که مطرح کردم فقط محدود به جوشکاری با حفاظت گازی نیست بلکه در مورد الکترود روکش دار هم صدق میکند.موضوع ارتباط و الزام رعایت محدوده قطر الکترود با ضخامت فلز پایه است.برای شروع تصور کنید با الکترودی به قطر 5 میلیمتر بخواهیم بروی ورق با ضخامت 6 میلیمتر جوشکاری کنیم.نتیجه سوختن ورق است.دلیل آن ایجاد heat input بالا در موضع جوشکاری است.عکس این موضوع هم صادق است.یعنی ممکن است با الکترود کم ضخامت امکان ایجادheat input مناسب وجود نداشته باشدد.اما در پروسه gmaw با حفاظت گازیco2 یا (مگ) که بخاطر نرخ رسوب بالا(deposition rate) و ارزان بودن گاز co2که به پروسه رایج در صنعت از جمله سازه های بلند مرتبه فلزی ، تبدیل شده است امکان کنترل آمپر بصورت مستقیم وجود ندارد(مانند SMAW که جوشکار آمپر دلخواه را انتخاب میکند) و باید با سرعت خروجی سیم (WFS) آمپر را افرایش و کاهش داد.(به عنوان یک رابطه تجربی بازاء افزایش 16/1 اینچ ضخامت فلز حداقل باید 100 تا 150 اینج در دقیقه سرعت سیم را افزایش داد.) سرعت تا محدوده ثابت قابل افزایش است. از طرفی برای برقراری قوس پایدار در GMAW بین آمپر و ولتاژ(بر خلاف FCAW)محدوده کمی وجود دارد پس افزایش ولتاژ نیز محدوده مشخص دارد یعنی نمی توان ولتاژ را بیشتر و بیشتر کرد و انتظار قوسی پایدار و مناسب را داشت .تنها دو فاکتور برای افزایش HEAT INPUT میماند.کاهش سرعت جوشکاری و افزایش فاصله نوک الکترود تا حوضچه جوش(CTTWD) که این دو فاکتور نیز محدوده ثابت دارد.یک فاکنور دیگر که باعث افزایش آمپر ودر نتیجه افزایش نرخ انرژی حرارتی لازم برای امتزاج مناسب و کافی فلز جوش و پایه ایجاد میکند قطر الکترود است که بطور مشخص در این پروسه باعث افزایش حرارت مقاومتی (RESISTANCE HEAT) میگردد.(بر خلاف SMAW ،در این پروسه و پروسه زیر پودری و تو پودری تنها حرارت ناشی از قوس باعث ایجاد حوضچه مذاب نمی گردد و فاکتور حرارت مقاومتی نیز دخیل است). یعنی باید قطر الکترود را با ضخامت فلز انتخاب کرد که در صنعت این اتفاق اغلب نمی افتد و با الکترودی که بروی ورق 10 میل جوشکاری میشود ، بروی ورق 40 میل هم جوشکاری میشود(اغلب خرید الکترود در یک قطر پر مصرف و عمده که در بازار وجود دارد ، انجام میشود).بنا به بحث بالا من متصورم که نیمرخ مناسب در قسمت امتزاج در حالت ورق های ضخیم اتفاق نمی افتد و در صورت شکست جوش در آزمایشگاه به جای شکستن از وسط گرده جوش از دیواره ها می شکند و این یعنی جوش غیر قابل قبول. ببخشید که طو لانی شد .از این خلاصه تر نمی تونستم.





پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)