میخواهم راز خوشبختیم را با شما شریک شوم!

[7raha7]

به به........ میبینم که یه دوست دیگه هم به جمعمون اضافه شدهههههههه... خیلی خوشحال شدم... الان ساعته 6و 24دقیقه صبحه که دارم اینو تایپ میکنم و میخوام متنی که دیروز تو wordتایپ کردم کپیش کنم اینجااااااااا
دیدن پستهای ترنم عزیز باعث شد کلا خوشحال شم و امروز روز خوبی باشه برام... چون روز خوبی رو شروع کردممممم
بریم سر مطلب امروز:
سلام سلام سلام.... تا همین الان سر یخچال بودم.... چند دقیقه دیگه هم باید برم کلاس.... قبلش چند خطی براتون تایپ میکنمممممم....(به این میگن استفاده بهینه از وقت....!)

موضوع امروز: عزم و اراده شما

خب.. تو قبلی گفتم همه چی بستگی به خود شما داره....و همین هم هست.... حالا ما میدونیم همه چی بستگی به خودمون داره... باید چی کار کنیم؟؟؟؟
اقدام بعدی شما طبیعتا باید حرکت باشه... حرکت به سمت رشد و پویایی ... اما فقط 2 درصد از انسانهای موفق جهان هستند که اینجور مواقع (یعنی بعد از پی بردن به اینکه همه چی بستگی به خودشون داره) شروع به حرکت میکنن...
سوال: چرا؟؟؟
چون بقیه خوابشون میاد... همین هم هست: تنبلی....
میدونید.... وقتی که میفهمیم کجا کارمون میلنگه باید سریع اقدام کنیم.... اما نمیکنیم.... میخوایم امروز بفهمیم چطوری خودمونو قانع کنیم که اقدام کنیممم؟؟؟که حرکت کنیم؟؟؟
اولین عاملی که منجر به حرکت انسان میشه انگیزه اس... از خودتون بپرسید: هدفتون از زندگی کردن چیه؟؟؟ میخواهید به کجا برسید؟؟؟
تا اینجا همش من نویسنده بودم.... یه کم شمام بنویسید دیگه... اینجوری که نمیشه... بنویسید هدفتون چیه؟؟؟؟ بنویسید : به نظرتون خدا برای چی شما رو آفریده؟؟؟؟
گاهی هم پیش میاد که با وجود داشتن انگیزه باز هم حرکت نمیکنیم... علت چیه؟؟؟ : دوتا علت داره... یا انگیزمون به قدری چرت و پرته که خودمونم خندمون میگیره بهش فکر کنیم
یا فراموشش میکنیم.... لابد میپرسید مگه میشه آدم هدف زندگی کردنشو فراموش کنه؟
در جوابش: بله میشه... انسانها موجودات بسیار فراموشکاری هستند....
از میون مسلمونا نصف بیشترشون فقط موقع نماز یاد خدا میفتن .... اونم نه همه ی ساعات نماز.... بقیه شو به فکر بدبختی خودشون هستند
میون تمام انسانها ...همه شون، وقتی با مادرشون دعواشون میشه فقط 15درصدشون حواسشون هست که : این مامانمه.... نه ماه منو گذاشت سر شکمش... جدای از همه ی این حرفا احترامش واجبه
بله.... فراموشکاریم... به همین سادگی یادمون میره باید به کیا احترام بذاریم.... یادمون میره داریم کیو میپرستیم.... یادمون میره که اصلا داریم واسه چی زندگی میکنیم؟
پس لطفا از امروز به بعد دیگه فراموش نکنید دارید واسه چی زندگی میکنید.
هیچ چیز اتفاقی نیست .... اینم یه پیشنهاد دیگه اس.... برای تغییر، برای تحول...
فاصله شما تا تحول فقط یه متره: به همون اندازه ای که میتونید دستتونو دراز کنید.... و سیبو بچینید!
با ساختن یادآور.... سنگ شکرگذاری.... یه یادداشت رو در یخچال، یه یادداشت رو صفحه کامپیوتر، رو صفحه گوشی.... مرتب به خودتون یادآوری کنید: واسه چی دارید میجنگید؟؟؟؟ واسه چی اینقدر دارید تو سر و کله خودتون میزنید که زنده بمونید؟؟؟ انگیزه تون چیه؟؟؟