کی جواب می ده

[Z a H r A]

چرا وقتي روي زمين نرم مي‌ايستيم نمي‌توانيم به ديوار ميخ بكوبيم؟

چون طبق قانون سوم نيوتون وقتي كه مي خوايم ميخ رو به ديوار بكوبيم زمين نقش تكيه گاه رو داره واسه ما و ما بايد با پاهامون به زمين نيرو وارد كنيم

[Rez@ee]

دقیقا براي كوبيدن ميخ به ديوار نياز به نيرو داريم اين نيرو را از كجا مي‌آوريم؟ با فشار دادن پا بر زمين و وارد كردن نيرو بر زمين، زمين بنابر قانون سوم نيوتن نيرويي به همان اندازه به ما وارد مي كند اين نيروست كه در كوبيدن ميخ ما را كمك مي كند. پس اگر تكيه گاهي نداشته باشيم، نيرويي براي كوبيدن ميخ هم نداريم. فضانورداني كه در سفينه‌هاي فضايي در حالت بي وزني در فضا غوطه‌ور هستند، به همين دليل است كه نمي‌توانند بر جايي ميخ بكوبد و يا در روي زمين هنگامي كه تكيه‌گاه ما نرم است، در هنگام كوبيدن ميخ با مشكل روبه رو مي‌شويم.

[Rez@ee]

چرا ضریب اصطکاک نمیتواند بیشتر از یک باشد؟

[7raha7]

چرا ضریب اصطکاک نمیتواند بیشتر از یک باشد؟

کی گفته نمیتونه بیشتر از یک باشه؟ بسته به نوع ماده هم ضریب اصطکاک ایستایی و هم جنبشی میتونه بیشتر از یک باشه

اینو اینجا دیدم:http://physicclass.blogfa.com/post-134.aspx

[Rez@ee]

درست است
در مورد ضریب اصطکاک ایستایی که جسم در آستانه حرکت است، نیروی اصطکاک برابر با مولفه Mgcos θ نیروی وزن است و چون گفتیم که نیروی اصطکاک با نیروی عمودی سطح متناسب است، لذا ضریب اصطکاک از رابطه حاصل خواهد شد.به این ترتیب ضریب اصطکاک که با tg θبرابر است، قابل اندازه گیری خواهد بود.
البته روی سطح شیبدار .

[Rez@ee]

حالت چهارم وپنجم ماده چیست ؟

[Rez@ee]

چرا اسمان به رنگ ابی دیده می شود

[*مینا*]

چرا اسمان به رنگ ابی دیده می شود

چون قسمت زیادی از سطح زمین رو آبها و اقیانوس ها پوشونده
آسمان فقط در جو زمین آبی دیده می شه نه در بقیه ی قسمت های جهان ، علتش هم یه چیزی شبیه پدیده ی سراب هست ... رنگ آب ها منعکس می شه به سمت آسمون و از اون جا به چشم ما ، حالا شکست نور و بقیه ی موارد هم جای خود
نظر من

[7raha7]

حالت چهارم و پنجم ماده: پلاسما و چگال فرمیونی
حالت ششم هم چگال بوز انیشتینه................... این دومین سوالیه که خودمو نمی کشم تا بهش جواب بددم!!!

[Rez@ee]

مینا خانوم
فکرمیکنم بر عکس گفتید چون رنگ اسمونه که باعث می شه دریاها ابی به نظر ایند
درواقع رنگ آسمان ناشی از این واقعیت است که نور با ذراتی که به آنها برخورد می کند (در این مورد مولکولهای گازی که جو زمین را تشکیل می دهند ) برهم کنش دارد . اثر این فرایند ، به نام پراکندگی ، بر نوری که به ذره برخورد می کند این است که جذب می شود و سپس در تمام جهات باز می تابد . دو عامل، طول موج نور و اندازه ذره ای که نور با آن برخورد می کند ، در این فرایند دخالت دارند. برابر قانون پراکندگی ریلی ، اگر اندازه ی ذره کمتر از طول موجهای نور مرئی باشد ، آن ذره به طور بسیار گزینشی عمل خواهد کرد ، یعنی طول موجهای کوتاه تر را بهتر و بیشتر از طول موجهای بلندتر پراکنده می کند . تمام رنگهای نور تا حدی پراکنده می شوند ، اما مولکولهای جو زمین (که ابعادشون کوچکتر از طول موج نور آبی است ) نور آبی را بیشتر از نور سبز ، زرد یا قرمز پراکنده می کنند . در این صورت اگر به مجموعه ای از مولکولها که مستقیما در امتداد خورشید قرار دارند نگاه کنیم ، خورشید را اندکی قرمز می بینیم ، اما اگر همان مجموعه ذرات را از پهلو نگاه کنیم ، نوری را خواهیم دید که آن مجموعه پراکنده کرده است (که عمدتا نور آبی است ) . غروب سرخ رنگ نتیجه ی دیگری از پراکندگی است . به هنگام غروب خورشید ظاهرا به طرف افق حرکت می کند ، نور آن باید از موارد بیشتری که جو را تشکیل می دهند ، بگذرد . در این حال ، چون مولکولهای موجود در جو ، نور آبی را بیشتر از نورهای دیگر پراکنده می کنند ، رنگهایی که در امتداد خط دید ما در جو نفوذ می کند ، رنگ آبی کمتری دارند ؛ از این رو ما رنگهایی را که مایه سرخ آنها بیشتر است می بینیم . بنابراین پدیده هایی را که فلق یا شفق می نامیم نتیجه پراکندگی نور به وسیله ی مولوکولهای موجود در جو است .