مشاعره

[The one]

من و آن دلی که دایم به دو دست دارم اورا
اگرش نگاه داری به تو می سپارم او را

ندهم به هر کس این دل ، زسپردنش چه حاصل؟
به کسی چرا دهم دل که زبون شمارد او را

ای آرزوی دل که زیاران بریده ای
بنمای رخ که سوختم از انتظار تو