لبخند فقر

[MJA70]

باغبانی پیرم

که بغیر از گلها، از همه دلگیرم

کوله ام غرق غم است... آدم خوب کم است

عده ای بی خبرند

عده ای کور و کرند

عده ای هم پکرند

دلم از این همه بد می گیرد

و چه خوب! آدمی می میرد...