قزوین هم چهل‌ستون دارد

[تووت فرنگی]

هیچ‌وقت نمی‌توانید مطمئن باشید كه همه جای یك استان را كامل شناخته‌اید، قزوین عمارتی به نام چهل‌ستون دارد, عمارتی كه یادگاری از دوره پایتختی قزوین به حساب می‌آید.
عمارت چهل‌ستون قزوین در دوره صفویه بنا شده است، یعنی همان زمانی كه شاه طهماسب صفوی عزمش را برای انتقال پایتخت از تبریز به قزوین جزم كرد و به همین دلیل مقداری از زمین‌های منطقه‌ای به نام زنگی‌آباد را از یكی از بزرگان شهر خرید تا برایش در آن عمارتی زیبا با تالارها و ایوان‌ها و حوض‌هایی رویایی بنا كنند. این عمارت همان بنای ارزشمند و زیبایی است كه آن وقت‌ها به آن عمارت كلاه فرنگی می‌گفتند و بعد‌ها وقتی در دوره قاجاریه بازسازی شد، چهل‌ستون نام گرفت.
عمارت كلاه فرنگی، بنایی آجری و دو طبقه است كه 8 گوش دارد و مساحت تقریبی‌ آن 500 متر‌مربع است. این بنا وسط باغی مصفا قرار دارد و باغ با حوض‌هایی زیبا آراسته شده است. در هر طبقه از این عمارت تالارها و اتاق‌هایی كوچك قرار دارند و در طبقه اول نقاشی‌هایی دیوارها را مزین كرده است كه شهرتی جهانی دارند و نمونه‌هایی كم نظیر از هنر نگارگری مكتب قزوین به حساب می‌آیند. در بنای چهل‌ستون، نباید سر به زیر باشید بلكه اتفاقاً در هر طبقه سقف را به دقت نگاه كنید و این گونه است كه می‌فهمید معماران بناهای ایرانی تا چه حد به سقف بالای سر ساكنان خانه اهمیت می‌داده‌اند. سقف طبقه همكف این بنا پوشیده از مقرنس با طرح‌های متنوع و سقف طبقه بالایی آن خنچه پوش است.
نكته غم‌انگیزی درباره عمارت چهل‌ستون وجود دارد، نام معماران و هنرمندانی كه در ساخت این بنا مشاركت داشته‌اند، در تاریخ ثبت نشده است و از آن‌ها فقط هنر دستشان باقی مانده است بدون نام و نشانی.