موها چرا می‌ریزند؟

[poune]

زایمان
زنان در هنگام بارداری موی سرشان زیاد می‌ریزد. ولی پس از زایمان مو وارد مرحله استراحت می‌شود و در طی 2 تا 3 ماه بعد از زایمان ریزش موی آن‌ها افزایش می‌یابد.

بیماری‌ها
4 هفته تا 3 ماه بعد از تب طولانی یا عفونت شدید، ریزش مو زیاد می‌شود. بیماری‌های غدد درون‌ریز (هورمونی) مانند دیابت کنترل‌نشده یا بیماری‌های تیرویید (پرکاری و کم‌کاری تیرویید) نیز باعث ریزش مو می‌گردند. بیماری‌های کلیوی و کبدی و بیماری لوپوس نیز سبب ریزش مو می‌شوند. اختلال تعادل هورمونی که در سندرم تخمدان پلی‌کیستیک شاهد آن هستیم هم می‌تواند در زنان و دختران جوان سبب ریزش مو ‌شود.

داروها
داروهایی مانند ایزوترتینوئین (برای درمان آکنه)، لیتیوم (برای درمان اختلال دوقطبی در روان‌پزشکی) و قرص‌های لاغری که دارای آمفتامین هستند باعث ریزش مو می‌شوند.
داروهای شیمی‌درمانی، شناخته‌شده‌ترین داروهایی هستند که باعث ریزش مو می‌شوند و 1 تا 3 هفته پس از شروع شیمی‌درمانی اثر می‌کنند. بیمار ممکن است تا 90 درصد موی خود را از دست بدهد ولی پس از درمان رشد مو دوباره آغاز می‌شود. بعضی از سرطان‌ها مانند لوسمی و لنفوم حتی قبل از شروع درمان سبب ریزش مو می‌شوند. داروهای رقیق‌کننده خون (ضد انعقادها) و داروهای ضد افسردگی و مصرف زیاد ویتامین a نیز ریزش مو را افزایش می‌دهند. قرص‌های ضد بارداری (شروع یا قطع مصرف آن‌ها) نیز سبب ریزش مو می‌شوند.

عفونت قارچی
در این بیماری که از قدیم به کچلی معروف بوده‌، نواحی کوچکی از پوسته‌ریزی بر پوست سر مشاهده می‌گردد. موهای شکسته‌شده، قرمزی، التهاب و حتی خونریزی‌های کوچکی در این ناحیه دیده می‌شود. این بیماری مسری بیشتر در کودکان شایع است و با درمان خوراکی بهبود می‌یابد.

استرس‌های بزرگ
بعضی اتفاقات و استرس‌های عمده می‌توانند به طور موقت چرخه رشد مو را تغییر دهند. به عنوان مثال استرس و زایمان و جراحی یا بیهوشی می‌توانند چرخه رشد مو را موقتاً متوقف کنند و معمولاً شخص تا چند ماه متوجه ریزش موی خود نمی‌شود. این نوع از ریزش مو خودبه‌خود اصلاح می‌گردد.

آلوپسی آره‌آتا
یک بیماری خود‌ایمنی است که در آن فولیکول‌های مو توسط سیستم ایمنی خود شخص تخریب می‌شوند (در بیماری‌های خودایمنی، سیستم ایمنی به طور اشتباه، سلول‌ها و بافت‌های سالم شخص را مورد حمله قرار می‌دهد) و سبب ریزش موی سر یا حتی ریزش مو در جاهای دیگر بدن می‌شود. معمولاً آلوپسی آره‌آتا از یک یا چند لکه کچلی کوچک و گرد بر روی پوست سر شروع می‌شود و می‌تواند به سمت ریزش کامل مو پیشرفت کند، گرچه این اتفاق بسیار نادر است. این بیماری در هر دو جنس و در هر سنی دیده می‌شود. گاهی پس از 6 ماه تا 2 سال مو‌ها مجدداً رشد می‌کنند.

تریکوتیلومانیا
یک اختلال روانی است که شخص مرتب موی خود را می‌کشد که نتیجه آن لکه‌های بدون مو روی سر خواهد بود. به مرور مناطق کچلی و موهای آسیب‌دیده با طول‌های مختلف دیده می‌شود. افرادی که دچار تریکوتیلومانیا هستند معمولاً نیاز به مشاوره با روان‌پزشک یا روانکاو دارند.

مواد آرایشی و آرایش نامناسب مو
فر، رنگ، دکلره و صاف کردن مو سبب آسیب‌هایی مانند شکسته شدن و ریزش موقتی مو می‌شود. سفت بستن مو به نحوی که باعث ایجاد کشش بر روی سر شود می‌تواند آلوپسی کششی ایجاد کند که اگر این نحوه بستن مو ادامه یابد باعث آسیب فولیکول‌های مو و در نتیجه کچلی دایم می‌شود. شامپوی بد، سشوار کردن بیش از حد و برس زدن نامناسب مو هم از جمله علل دیگر ریزش مو هستند.

تغذیه نامناسب
یکی از علل ریزش مو مصرف ناکافی پروتئین، ویتامین و مواد معدنی مورد نیاز است. کم‌خونی فقر آهن نیز اغلب سبب ریزش مو می‌شود. توضیحات کامل در این باره را در قسمت تغذیه‌ای همین مقاله بخوانید.

ریزش موی مردانه و مشکلات هورمونی
شایع‌ترین علت ریزش در مردان آلوپسی آندروژنیک است که به آن ریزش مو با الگوی مردانه گفته می‌شود. عوامل مختلف هورمونی و ژنتیکی در این وضعیت نقش دارند. در بعضی از مردان این ریزش مو از سنین نوجوانی آغاز می‌شود. همچنین در مردانی که از هورمون‌هایی مانند تستوسترون برای تناسب اندام استفاده می‌کنند نیز این نوع ریزش مو به وجود می‌آید.
تحقیقات اخیر نشان می‌دهند هورمون مردانه‌ای به نام دی‌هیدروتستوسترون (dht) که از تستوسترون ساخته می‌شود به فولیکول مو می‌چسبد و تحریک‌کننده اصلی ریزش مو است. Dht باعث می‌شود که فولیکول‌ها سریع‌تر وارد مرحله استراحت شوند و در نتیجه موهایی که از این فولیکول‌ها تولید می‌شوند در هر چرخه رشد نازک‌تر و نازک‌تر می‌گردند. گرچه ریزش مو برای بسیاری از مردان اهمیت دارد، در زنان مسأله‌ای بسیار جدی‌تر است. ریزش موی سر در زنان معمولاً در حدود 30 سالگی آغاز می‌شود و حدود 40 سالگی قابل رؤیت است و پس از یائسگی نیز میزان آن بیشتر می‌شود و معمولاً به صورت نازک شدن تمام موها است، نه به صورت یک منطقه بدون مو بالای سر. خط رویش مو در زنان نیز در طی عمر پسرفت می‌کند.
شایع‌ترین نوع ریزش مو در زنان هم به علت تغییرات هورمونی است. ریزش موی زنان ندرتاً به علل ژنتیکی است و بیشتر به علت اختلال تعادل هورمون‌ها و سایر تغییرات هورمونی، یائسگی (که زنان حدود 20 درصد موی سر خود را در این دوران از دست می‌دهند) یا داروهای ضد بارداری است.

ژنتیک و جنسیت
برای این دو تا عامل هیچ کاری نمی‌شود کرد. ژنتیک مخصوصاً برای آقایان، حرف اول را در ریزش مو می‌زند. یک فرضیه جدید معتقد است که اختلاف بین زنان و مردان در ریزش مو به خاطر زاویه فولیکول‌ها و تجمع سبوم است. زاویه رویش مو در پوست سر زنان اجازه می‌دهد که سبوم (روغنی که توسط پوست سر ساخته می‌شود) حرکت کند در حالی که زاویه موها در مردان به نحوی است که باعث تجمع سبوم می‌شود.
اکثر پزشکان عقیده دارند که اگر پوست سر شما چرب و موهای شما در حال نازک شدن هستند، شامپوی مرتب لازم است، زیرا می‌تواند سبب کاهش سبوم گردد. سبوم دارای میزان زیادی تستوسترون و dht است که می‌توانند دوباره وارد پوست شوند و بر فولیکول مو تأثیر بد بگذارند.

[poune]

علل ریزش مو :

1- ریزش موی آندروژنتیک ( androgenetic alopecia ) :
شایعترین علت ریزش مو در آقایان ریزش موی آندروژنتیک می باشد.این نامگذاری به این معنی است که دو فاکتور مهم هورمون آندروژن و ژنتیک نقش اصلی را در این ریزش مو دارند .درخانمها هم این نوع ریزش مو ایجاد میشود ولی معمولا باعث نازک شدن مو وریزش منتشر در سر میشود.

از طرف دیگر نقش هورمون آندروژن در خانمها بیشتر از آقایان است به همین دلیل پاسخ به درمان نیز در خانمها بیشتر است.. مکانیسم ایجاد ریزش موی آندروژنتیک به این صورت است که همراه با بلوغ آقایان شاهد افزایش هورمون مردانه تستوسترون در بدن هستیم.در سلولهای خاصی از بدن هورمون تستوسترون توسط آنزیم 5- آلفا ردوکتاز به هورمون قوی تر دی هیدرو تستوسترون تبدیل میشود .

درمال پاپیلای فولیکولهای مو در ناحیه پیشانی و بالای آن گیرنده های زیادی برای هورمون دی هیدرو تستوسترون داشته و این هورمون از طریق کوتاه کردن سیکل رشد مو باعث میشود یک فولیکول قبل از رسیدن به مرحله آخر رشد به طور زودرس وارد فاز استراحت شده و رشد بیشتر آن متوقف شود.از طرف دیگر این هورمون باعث مینیاتوری شدن فولیکولهای مو میشود به این معنی که موی ضخیم هر بار که وارد مرحله رشد جدید میشود کوچکتر و نازکتر و کمرنگ تراز دفعه قبل است.

هر بار که سیکل رشد تکرار شود فولیکول مو نازک و نازکتر میشود.بنابراین طی چند سیکل رشد یک موی ضخیم به موی کرکی تبدیل شده و سرانجام دیگر موی قابل رویتی از این فولیکول رشد نخواهد کرد. به همین دلیل است که در آقایان بعد از بلوغ به دنبال آفزایش سطح هورمونهای آندروژنی نازک شدن موها و عقب رفتن موهای ناحیه پیشانی مشاهده میشود.


2- اختلالات هورمونی : بیماریهای تیروئیدی شامل پرکاری و کم کاری تیرویید می تواند باعث ریزش مو شود.بررسی تستهای تیرویید میتواند موجب کشف اختلال تیروئیدی شود.معمولاً با درمان مشکل تیروئید، ریزش مو قابل برگشت است.
اختلال هورمونهای زنانه( استروژن) یا مردانه( آندروژن) نیز می تواند از علل ریزش مو باشد. درمان اختلال هورمونهای جنسی معمولاً به برگشت ریزش مو منجر می شود.گاهی اوقات مصرف قرص هاي ضدبارداری با ایجاد تغییرات هورمونی باعث ريزش مو ميشود


3- رژیم غذایی : داشتن یک رژیم غذایی متعادل قطعاٌ در داشتن موهایی سالم موثر است.بنابراین رژیم غذایی نا متعادل میتواند باعث ریزش مو بشود.رژیم غذایی باید حاوی انواع مواد غذایی باشد.از بین المانهای غذایی آهن کافی و روی نقش مهمتری در رشد مو دارند.


4- حاملگی : بسیاری از زنان بعد از گذشت چند ماه از زایمان متوجه ریزش موی شدید در خود می شوند.این موضوع به این دلیل اتفاق می افتد که در زمان حاملگی افزایش مقدار هورمونهای زنانه سبب می شود تا موها مدت بیشتری در فاز رشد باقی بمانند. پس از حاملگی که سطح هورمونها نرمال می شوند، این موها به صورت گروهی وارد فاز استراحت میشوند و ریزش پیدا می کنند.


5- بیماری مزمن یا جراحی بزرگ : ممکن است حدود 3 یا 4 ماه پس از یک بیماری مزمن یا جراحی بزرگ، بیمار به طور ناگهانی تعداد زیادی از موهای خود را ازدست بدهد که به علت استرس بیماری یا جراحی است و موقتی می باشد.


6- داروها : بعضی داروها باعث ایجاد ریزش مو می شوند.داروهایی مانند داروهای ضد انعقاد خون( وارفارین، هپارین و...)، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد نقرس، و داروهای شیمی درمانی که برای درمان سرطانها استفاده می شود، استفاده بیش از حد از ویتامین A و قرصهای ضد حاملگی میتوانند باعث ایجاد ریزش مو شوند.قطع این داروها به کاهش ریزش مو کمک میکند.


7- بیماری سیستمیک : ریزش مو می تواند از علائم بعضی از بیماریها باشد. بیماریهایی مثل لوپوس،دیابت یا کم خونی میتوانند در مراحلی از بیماری فرد را دچار ریزش مو کنند.بنابراین تشخیص علت ریزش مو می تواند سبب کشف بیماری و درمان به موقع آن شود.


8- مراقبت نا مناسب : مراقبت نا مناسب مو مثل کشش بیش از حد موها از علل مهم ریزش مو است. انجام اقداماتی مثل رنگ کردن مو، فر زدن، صاف کردن و ... همگی میتواند با افزایش شکنندگی مو موجب ریزش مو شود.

[poune]

چرا موهایمان ریزش پیدا می کند ؟



وقتی پای پرپشتی موها به میان می‌آید خیلی‌ها غصه‌هایشان یادشان می‌آید و نمی‌دانند از داروهای عجیب و غریب گرفته تا کاشتن مو و مصرف داروها کدام یک را امتحان کنند ولی جالب است بدانید بسیاری از عواملی که هر روز با آن سر و کار دارید نیز می‌توانند باعث کم‌پشتی موهای شما شوند.

محققان می‌گویند مصرف ۲۰ نخ سیگار در روز، خطر ریزش مو و طاسی را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهد. پژوهشگران تایوانی با بررسی ۷۴۰ مرد از نژاد آسیای شرقی که از نظر ژنتیکی از نژاد اروپایی کمتر به طاسی مبتلا می‌شوند، تأثیر سیگار را در ریزش مو ارزیابی کردند.

بر اساس این بررسی که در نشریه آرشیو چاپ شده است، سیگار این تفاوت را از بین می‌برد. کشیدن سیگار به یکسری از تظاهرات پوستی نیز منجر می‌شود از جمله پیری و تیر‌گی پوست، ریزش مو، سفید شدن مو و.. که توجه مجامع پزشکی را به خود معطوف کرده است.

سیگار و موهای کم‌پشت و خاکستری

حداقل ۹۴ درصد از مردان دچار درجاتی از پسرفت خط رویش مو در پیشانی بعد از بلوغ می‌شوند. شاید دوست داشته باشید بدانید چگونه سیگار باعث ریزش موها و کم‌پشتی آنها می‌شود. اینها مهم‌ترین بلاهایی است که سیگار بر سر موها می‌آورند:

• سیگار برمویرگ‌های ریز تغذیه کننده فولیکول مو اثر مخرب به جا می‌گذارد و با اثر بر تغذیه مو باعث ریزش آنها می‌شود.

• مواد سمی‌سیگار به ماده ژنتیکی فولیکول مو آسیب می‌رساند و آن را تخریب می‌کند.

• سیگار باعث عدم تعادل آنزیمی ‌موثر در بازسازی بافت مو شده و بر روند رشد مو اثر مخرب به جا می‌گذارد.

• سیگار باعث تولید رادیکال‌های آزاد می‌شود که رادیکال‌های آزاد اکسیژن در ایجاد التهاب ناحیه اطراف فولیکول مو موثر هستند.

• سیگار فعالیت آنزیمی‌ هورمونی را بر هم می‌زند و باعث کاهش تولید استروژن می‌شود.

علل ریزش مو و کم‌پشتی موها

موهای سر انسان به دو دسته موهای مقاوم و غیر مقاوم تقسیم‌بندی می‌شوند.

موهای غیر مقاوم که اکثرا در سطح جلو و فوقانی و میانی سر قرار دارد به دلیل داشتن گیرنده حساس به تستوسترون تحت تاثیر تغییرات این هورمون قرار می‌گیرند و به خصوص بعد از سن بلوغ که میزان این هورمون در خون افزایش می‌یابد عموما ریزش مو آغاز می‌گردد.

موهای مقاوم که معمولا در پشت و اطراف سر قرار دارند فاقد این گیرنده بوده و تحت تاثیر هورمون مردانه قرار نمی‌گیرند. به همین دلیل است که این موها هیچ وقت نریخته واز آن به عنوان ناحیه دهنده در عمل جراحی پیوند مو استفاده می‌شوند.

• علت ریزش و کم‌پشتی مو در آقایان:

در ریزش موی سر در آقایان دو عامل ژنتیک و هورمونی دخیل‌اند. در بیش از ۹۵ درصد موارد علت ریزش موی سر در آقایان هورمونی می‌باشد و عوامل دیگری نظیر شیمی‌درمانی، رادیوتراپی، بیماری‌های خود ایمن و التهابی، تیرویید و… ممکن است در درصد کمی‌ از موارد علت بیماری باشد.

• علت ریزش و کم‌پشتی مو در خانم‌ها:

در دهه گذشته تکنیک‌های پیوند مو چنان پیشرفت نموده‌اند که قادرند اکثر بیماری‌های ریزشی مو در خانم‌ها را درمان نمایند. قبلا خانم‌ها فکر می‌کردند به هیچ عنوان کاندید عمل جراحی نیستند ولی امروزه به راحتی در اکثر موارد تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند.

ریزش مو در خانم‌ها بیشتر تحت تاثیر مسایل ژنتیک بوده و اختلالات هورمونی نیز به این امر کمک می‌کند. علل خاص دیگری مانند اختلالات هورمون‌های قاعدگی، استرس و هیجانات می‌توانند به شدت ریزش بیفزایند.

با کم‌پشتی موها چه کنید؟

منطقی‌ترین کار در درمان این بیماری مشاوره با یک متخصص پوست و مو می‌باشد. پزشک متخصص با بررسی تاریخچه پزشکی بیمار، معاینه سر و انجام بعضی از آزمایش‌های خونی برای بررسی وضعیت هورمون‌ها و تشخیص بیماری‌های داخلی که باعث ریزش غیر طبیعی مو می‌شوند می‌تواند علت دقیق ریزش مو را تشخیص دهد.

اگر علت ریزش مو بیماری‌های داخلی مثل دیابت، اختلالات تیرویید، تخمدان پلی‌کیستیک، بیماری‌های خودایمنی، کم خونی و… باشد کنترل دقیق بیماری می‌تواند ریزش مو را کنترل کند.

کم‌پشتی ابروها و ۴ راه‌حل آن

در مواردی ‌که بیماری سیستمیک یا موضعی وجود داشته باشد، باید تحت درمان مناسب قرار بگیرید و در صورت کنترل مشکل داخلی، با استفاده از جراحی پیوند ابرو امکان ترمیم وجود دارد.

در مواردی ‌که علت ریزش ابرو بیماری‌های روان‌پزشکی از جمله تریکوتیلومانیا (عادت به کندن موها) باشد، فرد باید تحت درمان مناسب قرار بگیرد چرا که در صورت عمل جراحی یا مصرف دارو کندن مجدد آن امکان دارد.

در صورتی که علت ریزش ابرو، اسکار جراحی، تروما یا سوختگی باشد با استفاده از جراحی پیوند ابرو قابل ترمیم می‌باشد.

بعضی پزشکان از ماینوکسیدیل موضعی در درمان ریزش ابرو استفاده می‌کنند که در مواردی می‌تواند در کاهش ریزش ابرو مفید باشد.

[poune]

علل ریزش مو :



1- استفاده ناصحیح از محصولات مربوط به مو و عدم مراقبت صحیح از موها :
الف- استفاده از رنگ های شیمیائی، سفیدکننده ها، صاف کننده ها و فرهای دائمی مو بخصوص اگر بطور نادرست بکار روند باعث ریزش مو می شوند.
ب- آرایش ناصحیح مو مثل کشیدن شدید موها و دم اسبی کردن موها بخصوص از طرف جلو پیشانی باعث ریزش موها می شود.
پ – شامپو کردن بیش از حد، برس های شدید و شانه کردن بیش از اندازه می تواند باعث شکنندگی ساق موها شود. زمانی که موها خیس هستند آسیب پذیرتر می باشند و حتی با مالش شدید حوله کنده می شوند.

2- ریزش موی ارثی :
این نوع ریزش مو شایعترین علت ریزش مو است و تحت عنوان ریزش موی آندروژنیک گفته میشود و در دهۀ دوم، سوم یا چهارم زندگی می تواند شروع شود. از درمان های مورد استفاده در این مورد مینوکسیدیل و فین استراید را میتوان نام برد.
پیوند مو در مرحلۀ بعد بکار برده می شود که دراین روش از موهای پشت سر خود شخص برداشته و به قسمت جلو سر پیوند می گردد.
3- ریزش موی منطقه ای :
در این نوع ریزش مو، یک منطقه گرد و صاف خالی از مو می گردد البته نادراً کل موی سر و یا کل موی بدن گرفتار ریزش می گردد. این بیماری ممکن است بچه ها یا افراد بزرگسال را گرفتار کند. علت این بیماری نامشخص می باشد ولی فکر می شود یک مشکل خود ایمنی باشد.
درمان شامل تزریقات کورتون ،درمانهای موضعی دیگر و گاهی نور درمانی است.
4- ریزش مو بعد از زایمان :
زمانیکه یک خانم حامله است بیشتر موها در فاز رشد باقی می مانند و بعد از زایمان وارد فاز استراحت می شوند بنابراین 2 تا 3 ماه بعد از زایمان ریزش موی نسبتاً شدیدی ایجاد می شود که می تواند یک تا شش ماه طول بکشد ولی در اغلب موارد بطور کامل بهبود می یابد.

5- ریزش مو بدنبال بیماریهای عفونی و تب شدید :
بدنبال بعضی بیماریها موها وارد فاز استراحت می شوند و 4 هفته تا 3 ماه بعد از آن ریزش شدید مو ایجاد میشود این نوع ریزش نیز خود بخود قطع می گردد.

6- بیماری تیروئید :
کم کاری و پرکاری تیروئید هر دو می تواند ایجاد ریزش مو کنند. این نوع ریزش با درمان مشکل تیروئید بهبود می یابد.

7- رژیم غذایی یا پروتئین ناکافی :
بعضی افراد که رژیم های شدید میگیرند و دچار کاهش پروتئین می شوند و موها در این موارد وارد فاز استراحت می شوند و 2 تا 3 ماه بعد ریزش شدید مو ایجاد می شوند.

8- داروها
بعضی داروها می توانند باعث ریزش شدید میگیرند و دچار کاهش پروتئین می شوند و موها در این موارد وارد فاز استراحت می شوند و 2 تا 3 ماه بعد ریزش شدید مو ایجاد می شود.

9- درمان های ضد سرطان
این داروها ایجاد توقف رشد مو کرده و بعد از یک تا سه هفته از درمان موها می ریزند و تا 90 درصد موها ممکن است بریزند بعد از درمان مو مجدداً رشد میکنند.

10-استفاده از قرص های پیشگیری ازحاملگی
خانم هایی که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنند ممکن است دچار ریزش مو شوند همچنین گاهی بعد از قطع قرص های ضد بارداری نیز ریزش مو مشاهده می شود که 2 تا 3 ماه بعد از قطع قرص ها اتفاق می افتد و ممکن است برای 6 ماه ادامه یابد و بعد بهبود یابد.

11- کمبود آهن خون
بعضی از افراد در رژیم غذایی آهن کافی دریافت نمی کنند یا جذب آهن آنها محتل است و یا به علل عوامل خونریزی دهنده آهن آنها پایین است و کمبود آهن نادراً می تواند ایجاد ریزش مو کند.

12- بدنبال جراحی
هر شخصی که تحت عمل جراحی قرار گیرد. یک تا سه ماه بعد از عمل دچار ریزش مو می شود و این نوع ریزش مو بعد از چند ماه برطرف می گردد.

13- عفونت های قارچی سر
این عفونت ها بصورت نواحی از موهای شکسته همراه با پوسته ریزی و گاهی نیز بصورت قرمزی، تورم و ترشح مشاهده می شوند. در این موارد بیماری و اگیر دار است و درمان جدی نیاز دارد.

14- کندن موها توسط خود شخص
بعضی افراد موی خود را با دست پیچانده و می کنند. این مشکل در بچه ها شایعتر و بدنبال استرس می باشد و می تواند علاوه بر موهای سر موهای نواحی دیگرش مانند ابرو، مژه را نیز گرفتار کند. در این موارد مراجعه به پزشک متخصص پوست و گاهی روانپزشک الزامی است.

[poune]

چه عواملی باعث ریزش مو می شوند؟

در سر انسان حدود صد هزار پیاز مو وجود دارد و با حساب اینکه هر مو حدود هزار روز رشد دارد ، پس ریزش ۱۰۰ صد عدد موی سر در روز طبیعی است و بیشتر از آن نیاز به پیگیری دارد .
در انسان پیاز یا فولیکول مو به دو دسته تقسیم می شود :
۱ ) موی کرکی : در سراسر پوست بدن بجز کف دست و پا این نوع مو دیده می شود .
۲ ) موی انتهایی یا ترمینال : در قسمت سر دیده می شود . بعد از بلوغ جنسی این نوع مو در قسمت های تناسلی و زیر بغل و همچنین صورت مردان دیده می شود . این نوع مو زبر و خشن می باشد .
رشد مو دارای دوره هایی است که شامل : دوره رشد ، دوره انتقالی و دوره استراحت میباشد .
طول مدت دوره رشد مو در سر حدود سه سال ، دوره انتقالی ۲ تا ۴ هفته و دوره استراحت حدود ۳ تا ۴ ماه میباشد .
در سر انسان حدود صد هزار پیاز مو وجود دارد و با حساب اینکه هر مو حدود هزار روز رشد دارد ، پس ریزش ۱۰۰ صد عدد موی سر در روز طبیعی است و بیشتر از آن نیاز به پیگیری دارد .

● علل ریزش مو

ریزش مو دارای علت های فراوانی است که از آن جمله میتوان به موارد ارثی ، هورمونی ، تغذیه ای ، اعصاب و روان ، مصرف دارو ، بیماری های داخلی و پوستی ، اعمال جراحی و بارداری اشاره کرد.
▪ طاسی سر نوعی ریزش مو در قسمت جلو و پیشانی سر است که پیشرفت کرده و تا وسط سر پیش می رود. البته گاهی این ریزش از وسط سر شروع می شود .
طاسی بیشتر در مردان دیده می شود و علت ارثی - هورمونی دارد . این نوع ریزش مو قابل پیشگیری و درمان است و افراد درگیر بایستی با حوصله فراوان، درمان طولانی مدت را تحمل کنند . داروها و توصیه های درمانی گوناگونی وجود دارد که بسته به افراد مختلف متفاوت می باشد .
▪ سوء تغذیه چه به صورت عدم دسترسی کافی به مواد غذایی و چه به صورت رژیم های لاغری یکی از علت های ریزش مو است . کمبود پروتئین ، اسیدهای چرب ضروری ( بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد ) ، ویتامین ها و املاح از علل مهم ریزش مو هستند که قابل پیشگیری و درمان می باشند.
▪ وجود استرس ( فشار روحی ) ، ناراحتی و افسردگی می تواند از علل ریزش مو باشند. مثلا&#۰۳۹;&#۰۳۹; استرس ناشی از امتحانات درسی یا افسردگی در جوانان که امروزه به طور فراوان دیده می شود.
با کنترل این هیجانات ( که البته اگر بوسیله خود شخص کنترل شود نتیجه مطلوب تری دارد؛ چون مصرف داروهای اعصاب نیز باعث ریزش مو در بعضی افراد می گردند) در مدت زمان کوتاهی این ریزش مو برطرف می گردد .
▪ از علل دیگر ریزش مو می توان مصرف داروها را نام برد. همه داروها باعث ریزش مو نمی شوند . همچنین یک داروی خاص نیز در تمام افراد باعث ریزش مو نمی شود . بعضی افراد به داروی خاصی حساسیت بیشتری نشان می دهند که بستگی به سیستم داخلی بدن در غیر فعال کردن و هضم دارو دارد .
البته داروهایی هستند که در بیشتر افراد باعث ریزش مو می شوند . از این گروه داروها میتوان داروهایی که بعنوان شیمی درمانی استفاده میشوند را نام برد .
مصرف داروهای اعصاب و قرص های پیشگیری از حاملگی و داروهای قلبی در افراد زیادی باعث این عارضه می شود .
▪ بعضی از بیماری هایی داخلی و پوستی میتوانند باعث ریزش مو شوند؛ مثلاً تب بالا، حدوداً بعد از ۳ ماه باعث ریزش مو می شود .
▪ اعمال جراحی و حاملگی نیز میتوانند باعث ریزش مو شوند . فاصله زمانی این بیماری ها و شروع ریزش مو معمولاً ۳ ماه می باشد ؛ مثلاً در خانم ها حدود ۳ ماه بعد از زایمان ریزش مو شروع میشود که علت های زیادی برای آن وجود دارد که از جمله : کم خونی ، وجود استرس زایمان ، بالا بودن هورمون های جنسی در طول بارداری و ... است .
درمان افرادی که دچار این بیماری ها هستند ، باعث کاهش ریزش مو در آنها می شود.

● برای جلوگیری از ریزش مو چه باید کرد ؟

این مسئله در افرادی که دچار سوء تغذیه هستند بخصوص کودکان بیشتر دیده می شود . همچنین درافراد گیاهخواری که فقط از گیاهان برای تغذیه استفاده می کنند و یا افرادی که دچار بی اشتهایی عصبی و بیماری های شدید مثل سرطان های پیشرفته و ناراحتی های گوارشی هستند ممکن است دیده شود .
در افرادی که غذاهای مغذی می خورند و سالم اند چنین مشکلی دیده نمی شود . پروتئین از جمله مواد غذایی است که کمبود آن سبب ریزش مو می شود. البته نیازی نیست شما در خوردن این مواد افراط کنید . ضمن این که مصرف زیاده از حد پروتئین باعث رشد بیش از حد موها بیش از آنچه که ذاتاً وجود دارد نمی شود .
کمبود آهن پس از پروتئین ، بیشترین علت ریزش مو است . کم خونی ناشی از فقر آهن بر روی تمام سلولهای بدن از جمله فولیکول های مو تأثیر می گذارد و باعث وقفه در رشد موها و ریزش آنها می شود . همچنین در افرادی که دچار زخم معده و یا اثنی عشر و یا خونریزی در هر جای بدن هستند نیز دیده می شود . باید توجه داشت که در بسیاری از خانم هایی که دچار ریزش شدید مو هستند ، کم خونی آهن دیده می شود . بنابراین در چنین افرادی باید آزمایشهای لازم انجام و نسبت به درمان آن اقدام شود . برای درمان کم خونی آهن معمولاً می توان از داروهای حاوی آهن استفاده کرد ؛ اما مصرف غذاهای آهن دار در درمان و بخصوص پیشگیری از این مشکل بسیار مؤثر است . غذاهایی چون گوشت قرمز، مرغ ، ماهی، جگر، تخم مرغ ، و حبوبات مثل عدس و لویبا ، و سبزی ها ، آهن فراوانی دارند ولی متأسفانه آهن موجود در حبوبات و سبزی ها خوب جذب نمی شود . میزان نیاز روزانه به آهن در یک فرد بزرگسال ۱۰ میلی گرم است که این مقدار در دوران بارداری و شیردهی بیشتر می شود . به همین جهت توصیه می شود که در نیمه دوم بارداری و همچنین زمان شیردهی آهن بیشتری استفاده شود .
دختران نوجوان نیز به علت این که در سنین رشد هستند نیاز بیشتری به آهن دارند . در کشور ما دو عامل مهم در ایجاد فقر آهن عبارتند از مصرف چای همراه غذا و مصرف نان هایی که خمیر آنها ور نیامده است. به همین جهت بهتر است چای را یک ساعت پس از مصرف غذا نوشید و از نان هایی که خمیر ور آمده دارند و بدون جوش شیرین پخت می شوند استفاده کرد .
مسئله دیگر مصرف ویتامین ها هستند . تبلیغات بسیاری درباره این مواد برای تقویت موها شده است ؛ اما باید بدانیم که تاکنون ثابت نشده است که انواع ویتامینها در رشد موها تأثیر قابل توجهی داشته باشند ، از سویی مصرف زیاد هیچ ویتامینی نقشی در کاهش ریزش مو و یا تقویت رشد موها ندارد ، ضمن این که برعکس مصرف بیش از حد ویتامین a می تواند باعث ریزش موها شود . از سوی دیگر ویتامین های موجود در شامپوها و سایر فرآورده های موضعی جذب نمی شوند و هیچ کارایی در تقویت و رشد موها ندارند و وجود آنها بیشتر جنبه تبلیغاتی دارند .
در خاتمه لازم است بدانید که تنها برخی از موارد ریزش مو مربوط به تغذیه می شود و در بیشتر افراد ریزش موها ربطی به نوع تغذیه ندارد و تغییر در عادات غذایی باعث به صورت کامل جلوگیری از ریزش مو نمی شود.

[poune]

عوامل ریزش مو


بسیاری از مردان و زنان از مواد شیمیایی بر روی موی سرشان استفاده می کنند مانند رنگ ها، سفید کننده ها، مقاوم کننده ها و فرهای دائمی. اگر این وسایل به درستی مورد استفاده قرار نگیرند به ندرت به مو آسیب می رسانند.

▪ استفاده نادرست از لوازم آرایشی مو، مراقبت نادرست از مو :
بسیاری از مردان و زنان از مواد شیمیایی بر روی موی سرشان استفاده می کنند مانند رنگ ها، سفید کننده ها، مقاوم کننده ها و فرهای دائمی. اگر این وسایل به درستی مورد استفاده قرار نگیرند به ندرت به مو آسیب می رسانند.
در هر حال اگراستفاده از این مواد بسیار زیاد و به دفعات باشد می تواند مو را ضعیف و شکننده کند. اگر این مواد به مدت طولانی بر روی موی سر بماند نیز می تواند مو را ضعیف و شکننده کند. اگر دو کار همزمان بر روی مو صورت گیرد یا اگر مویی را که قبلا سفید شده دوباره سفید کنید به مو آسیب می رساند. اگر مو به واسطه استفاده از این گونه مواد شیمیایی شکننده شود بهتر است استفاده از این مواد را متوقف کرده تا موی شما رشد دوباره ای کرده و تقویت شود. در آرایش های مو مانند دم اسبی کردن یا بافتن که مو کشیده می شود نباید خیلی محکم مو را کشید و بست. مدل مو را باید با مدلهای مویی که آرامتر و شل تر مو را نگه می دارند یک در میان عوض کرد تا به مو آسیب نرسد. کشیدن دائمی مو باعث ایجاد کم مویی مخصوصا در اطراف حاشیه پوست سر می شود.
شامپو کردن، شانه زدن یا برس کشیدن می تواند با شکستن مو به آن آسیب برساند. استفاده از کرمها و یا شامپوهای نرم کننده مو پس از شامپو زدن، مو را نرمتر کرده و شانه کردن مو را راحت تر می کند. وقتی که مو خیس است شکننده تر است. از خشک کردن مو با حوله و به شدت، شانه زدن و برس کشیدن به سختی و خشونت باید جدا خودداری کرد. دیگر از قانون ۱۰۰ بار برس کشیدن پیروی نکنید چرا که به موی شما آسیب می رساند. در عوض از شانه های دانه درشت با فاصله زیاد و برسهایی با سرهای نرم و ملایم استفاده کنید.
▪ وضع حمل (زایمان): هنگامیکه یک خانم باردار است بیشتر موهای او رشد می کند. به هر حال پس از وضع حمل موها وارد دوره استراحت چرخه مو می شوند. بعضی از خانمها در طی ۲ تا ۳ ماه متوجه ریزش موهایشان میشوند. این ریزش ممکن است از یک تا شش ماه طول بکشد، اما بالاخره برطرف خواهد شد.
▪ تب بالا، عفونت شدید، آنفولانزای شدید: بیماری ها نیز می توانند باعث شوند مو در مرحله استراحت قرارگیرد. شخص ممکن است ۴ هفته تا ۳ ماه پس از تب بالا،
بیماری سخت یاعفونت با دیدن ریزش شدید مو شوکه شود. این ریزش مو معمولا خود به خو برطرف می شود.
▪ بیماری های تیروئید: هر دو نوع کم کاری و پرکاری غده تیروئید می تواند ایجاد کم مویی نمایند. پزشک شما می تواند با انجام تست های آزمایشگاهی بیماری تیروئید شما را تشخیص دهد. ریزش مو (کم مویی) به همراه بیماری تیروئید می تواند با روش درمانی صحیح برطرف شوند.
▪ کمبود پروتئین در رژیم غذایی:
بعضی از مردمی که به رژیم های شدید و سخت غذایی رو می آورند که میزان پروتئین آن کم است یا دارای عادات غذایی که شدیدا آنرمال هستند می باشند ممکن است دچار سوءتغذیه پروتئین شوند. بدن با رفتن به مرحله استراحت در رشد مو، پروتئین را در بدن ذخیره می کند در نتیجه رشد مو دچار اختلال خواهد شد. ریزش موی بسیار شدید در سر، ۲ تا ۳ ماه بعد اتفاق خواهد افتاد و موها به آسانی از ریشه کنده می شوند. این وضعیت می تواند با خوردن مقدار کافی از پروتئین برطرف شود.
▪ درمان های دارویی:
بعضی تجویز داروها ممکن است ریزش موی موقتی را سبب شوند. مثلا داروهایی که برای بیماری های زیر مورد استفاده قرار می گیرند: نقرس، آرتروز، افسردگی، فشار خون بالا، رقیق کننده خون، مصرف مقادیر زیاد ویتامین A هم می توانند باعث ریزش مو شوند.
▪ درمان های سرطان:
بعضی از روشهای درمان سرطان بر روند تقسیم سلولها در سلولهای مو تاثیر گذاشته و آن را متوقف می نماید. مو ها نازک می شوند و به محض خروج از پوست سر می شکنند. بیماران حتی ممکن است ۹۰ درصد از موی سر خود را از دست بدهند. البته مو ها پس از اتمام دوره درمان دوباره رشد خواهند کرد.
▪ قرصهای ضد بارداری:
خانم هایی که در دوران استفاده از قرصهای جلوگیری از بارداری ، ریزش مو دارند معمولا تمایلات زمینه ارثی برای نازک شدن مو را دارند. در صورت نازک شدن مو بیمار می تواند با یک متخصص زنان برای تعویض قرص ضد بارداری اش مشورت نماید.
▪ صدمات خارج:
کشـیدن شدید مو توسط برس، کشیدگی مو بوسیله هد بـنـد، باندهای کشی و سنجاق سر، حرارت زیاد و سرمای شدید.
▪ کم خونی و کمبود آهن و سوء تغذیه، کمبود ویتامینهای A-b و کمبود روی.
▪ مصرف برخی داروها مانند: تیوراسیل.
▪ قارچ کچلی سر.
▪ استفاده زیاد از کلاه.
▪ گردش نامناسب خون در پوست سر.
▪ آندروژنیک "androgenic Alopecia": علت ۹۵ درصد ریـزش مو در زنان و مردان را تشکیل میدهد. علت آن افزایش هورمون دی هیدروتستوسترون "dht" میباشد. این ماده نوع بسیار فعال تستوسترون است. سـبب کاهش فعالیت فولیکول شده و مرحله آناژن را کوتاه میکند.
● روشهای درمان ریزش مو
۱) استفاده از داروهایی مانند مینوکسیدیل (xandrox/retin-a/(minoxidil کـه رشد مو را تسریع و تحریک می کنند.
۲) کاشت مو ساده: موهای پشت و کنار سر را برداشته و به جلوی سر منتقل میکنند.
۳) کاشت موی تکه ای(flap): دراین روش پوست حاوی موی پشت سر و یا کنار سر را برداشته و به جلوی سر پیوند میزنند.
۴) کاهش سطح پوست سر: در ایـن روش پـوست میان فـرق سر را شکـافته و از از طرفین پوست را به سمت همدیگر می کشند.
● نکاتی مراقبتی
۱) در شانه و برس مو با گذشت زمان گرد وغبار و آلودگی انباشته می گـردد کـه بـهتر است برس و شانه خود را توسط اندکی شامپو و یا محلول نشاسته شستشو داده و موهای گیر کرده میان آنها را بیرون آورده و تمیز کنید.
۲) موهای خیس را به هیچ وجه شانه و برس نکشید. مـوی سـر را نـیـز به سمت عقب شانه نکشید با این عمل به فولیکولهای مو فشار وارد می آورید.
۳) از سشوار با درجه خیلی گرم استفاده نکنید.
۴) برای رشد مو تغذیه مناسب داشته باشید: رژیـم غـذایی شـمـا بـایـد حاوی ویتامین بیوتین، B۶، اسید فولیک، سولفور، روی، سیلیس، بتاکـاروتـن که در بـــدن مــــبــــدل به ویتامین آ میگردد و در سبزیجات و میوه های سبز رنگ و زرد رنگ موجود می بـــاشــــد، پروتئین: سویا، تخم مرغ، ماست و حبوبات.
۵) سیگار نکشید و از نوشیدنیهای حاوی کافئین استفاده نکنید.
۶) کمتر از غذاهای چرب و شیرین استفاده کنید.
۷) آب خیلی داغ به سرتان نزنید، خواب کافی داشته باشید و موهایتان را هر چند وقت یکبار کوتاه کنید.
۸) پوست سر خود را ماساژ دهید تا گردش خون در آن به خوبی جریان یابد.

گیگاپارس

[poune]

دوستانی که علاقه مند هستند اطلاعات کاملتری در باره علل ریزش مو بدست بیاورند این منبع اطلاعاتی انگلیسی بخوبی کمک می کند
http://www.wrongdiagnosis.com/sympto...oss/causes.htm