ترانه های باباطاهر عریان

[تووت فرنگی]

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
كه هر چه دیده بیند دل كند یاد

بسازُم خنجری نیشش زفولاد
زنُم بر دیده تا دل گردد آزاد
٭٭٭

یكی بر زیگری نالان درین دشت
به خون دیگران آلاله می گشت

همی كشت و همی گفت ای دریغا
بباید كشت و هشت و رفت ازین دشت

٭٭٭

نسیمی كز بن آن كاكل آیو
مرا خوشتر زبوی سنبل آیو

چو شو گیرُم خیالش را در آغوش
سحر از بستُرم بوی گل آیو

٭٭٭

دلُم بی وصل تِه شادی مبیناد
ز درد و محنت آزادی مبیناد

خراب آبادِ دل بی مقدم تو
الهی هرگز آبادی مبیناد

٭٭٭

مو آن دلدادۀ بی خانمانُم
مو آن محنت نصیبِ سخت جانُم

مو آن سرگشته خارُم در بیابان
كه چون بادی وزد هر سو دوانُم

٭٭٭

گلی كه خود بدادُم پیچ و تابش
به اشك دیدگانُم دادُم آبش

در این گلشن خدایا كی روا بی
گل از مو دیگری گیره گلابش

٭٭٭

بی ته اشكُم ز مژگانِ تر آیو
بی ته نخِل امیدمُ بی بر آیو

بی ته در گنج تنهایی شب و روز
نشینُم تا كه عمرُم بر سر آیو

٭٭٭

دو چشمونِت پیاله پر ز می بی
دو زلفونِت خراجِ مُلكِ ری بی

همی وعده كری امروز و فردا
نمیدونُم كه فردای تو كی بی؟

[*FATIMA*]

خوشا آنان كه الله يارشان بى

بحمد و قل هوالله كارشان بى

خوشا آنان كه دائم در نمازند

بهشت جاودان بازارشان بى

_________________________

دلم ميل گل باغ ته ديره

درون سينه ام داغ ته ديره

بشم آلاله زاران لاله چينم

وينم آلاله هم داغ ته ديره

_________________________

به صحرا بنگرم صحرا ته وينم

به دريا بنگرم دريا ته وينم

به هر جا بنگرم كوه و در و دشت

نشان از قامت رعنا ته وينم

[*FATIMA*]

مگر شیر و پلنگی ایدل ایدل

به مو دائم به جنگی ایدل ایدل

اگر دستم فتی خونت بریجم

بوینم تا چه رنگی ایدل ایدل

_________________________

غمم غم بی و همراز دلم غم

غمم همصحبت و همراز و همدم

غمت مهلکه که مو تنها نشینم

مریزا بارک الله مرحبا غم

_________________________

غم و درد مو از عطار واپرس

ورازی شب از بیمار واپرس

خلایق هر یکی صد بار پرسند

تو که جان و دلی یکبار واپرس

[*FATIMA*]

دلت ای سنگدل بر ما نسوجه

عجب نبود اگر خارا نسوجه

بسوجم تا بسوجانم دلت را

در آذر چوب تر تنها نسوجه

_________________________

خوشا آندل که از غم بهره ور بی

بر آندل وای کز غم بی خبر بی

ته که هرگز نسوته دیلت از غم

کجا از سوته دیلانت خبر بی

_________________________

یکی درد و یکی درمان پسندد

یکی وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل و هجران

پسندم آنچه را جانان پسندد

[*FATIMA*]

ته که ناخوانده ای علم سماوات

ته که نابرده ای ره در خرابات

ته که سود و زیان خود ندانی

به یاران کی رسی هیهات هیهات

________________________

خدایا داد ازیندل داد ازیندل

نگشتم یک زمان من شاد ازیندل

چو فردا دادخواهان داد خواهند

برآرم من دو صد فریاد ازیندل

_________________________

دلا خوبان دل خونین پسندند

دلا خون شو که خوبان این پسندند

متاع کفر و دین بی مشتری نیست

گروهی آن گروهی این پسندند

[*FATIMA*]

دلا پوشم ز عشقت جامه ی نیل

نهم داغ غمت چون لاله بر دیل

دم از مهرت زنم همچون دم صبح

وز اندم تا دم صور سرافیل

_________________________

به والله و به الله و به تالله

قم بر آیه ی نصر من الله

که دست از دامنت من برندارم

اگر کشته شوم ، احکم الله

________________________

دلی همچون دل نالان مو نه

غمی همچون غم هجران مو نه

اگر دریا اگر ابر بهاران

حریف دیده ی گریان مو نه

[*FATIMA*]

من آن مسکین تذر و بی پرستم

من آن سوزنده شمع بی سرستم

نه کار آخرت کردم نه دنیا

یکی خشکیده نخل بی برستم

_________________________

مکن کاری که پا بر سنگت آیو

جهان با این فراخی تنگت آیو

چو فردا نامه خوانان نامه خونند

تو وینی نامه ی خود ننگت آیو

_________________________

غم عالم نصیب جان ما بی

بدور ما فراغت کیمیا بی

رسد آخر بدرمان درد هر کس

دل ما بی که دردش بید و ابی

[*FATIMA*]

خوشا آنانکه هر شامان ته وینند

سخن با ته گرند با ته نشینند

مو که پایم نبی کایم ته وینم

بشم آنان بوینم که ته وینند

_______________________

دو زلفانت گرم تار ربابم

چه میخواهی ازین حال خرابم

ته که با مو سر یاری نداری

چرا هر نیمه شو آئی بخوابم

_________________________

بیا یک شو منور کن اطاقم

مهل در محنت و درد و فراقم

به طاق جفت ابروی تو سوگند

که همجفت غمم تا از تو طاقم

[*FATIMA*]

دو چشمم درد چشمانت بچیناد

مبور وجی که چشمم ته مبیناد

شنیدم رفتی و یاری گرفتی

اگر گوشم شنید چشمم مبیناد

_________________________

عزیزا کاسه ی چشمم سرایت

میان هر دو چشمم جای پایت

از آن ترسم که غافل پا نهی تو

نشیند خار مژگانم بپایت

_________________________

بی ته بالین سیه مار بچشمم

روج روشن شو تار بچشمم

بی ته ای گل باغ امیدم

گلستان سر به سر خار بچشمم

[*FATIMA*]

بی ته یا رب به بستان گل مرویاد

و گر روید کسش هرگز مبویاد

بی ته هر گل بخنده لب گشاید

رخش از خون دل هرگز مشویاد

_________________________

ته که میشی بمو چاره بیا موج

که این تاریک شو انرا چون کرم روج

گهی واجم که کی این روج آیو

گهی واجم که هرگز وانه روج

_________________________

بیا تا دست ازین عالم بداریم

بیا تا پای دل از گل برآریم

بیا تا بردباری پیشه سازیم

بیا تا تخم نیکویی بکاریم