ورزشگاه صد هزار نفري تهران ياد آور خاطرات تلخ و شيرين بسياري است قهرماني در بازيهاي ُآسيائي 1974 تهران وقهرمان در جام ملتهاي آسيا 1976 تهران و صعود به جام جهاني 1978 آرژانتين و صعود به جام جهاني 2006 آلمان بخشي از خاطرات شيرين و شكست استقلال در بازيهاي ليگ قهرمانان ُآيا از جوبيلو ايواتا و شكست تيم پرسپوليس در فينال جام در جام از نيسان ژاپن و اولين شكست رسمي تيم ملي ايران از عربستان سعودي در فروردين 1388 و كشته شدن شش هم وطن ما در فروردين 1387 و… بخشي از اين خاظرات تلخ هستند اما شايد بايد گفت كه روز گذشته ورزشگاه صد هزار نفري پايتخت ايران يكي از تلخ ترين روزهاي خود را به چشم ديد
در روزي كه تمامي ستارگان فوتبال ايران در قالب دو تيم سپيد و قرمز به مصاف هم رفته بودند تنها 50 صندلي كه اكثر آنها هم خبرنگار بودند در ورزشگاه حضور داشتند 50 نفر در بازي بزرگان ايران نشان از چه چيز جز دوري مردم از تيم ملي محبوبشان مي داد بازي در حالي برگزار شد كه هواي تهران خوب و در روزي بود كه فردايش تعطيل رسمي اعلام شده بود و در چين روزي كه هزاران جوان و پير و دانش آموز و دانشجو و كارمند و كاسب و سرباز و… مي توانستند به ورزشگاه بيايند ستاره هاي تيم ملي ايران در ورزشگاه خالي به ميدان رفتند و به سكوهائي چشم دو ختند كه بايد فضاي ورزشگاه را از غريو ” ايران ” و ” ايران ” پر مي كرد عدم برنامه ريزي آقايان سفر كرده تيم ملي به چين ,بخشي از عدم استقبال تماشاچيان بود ولي هيچگاه تيم ملي ايران به خود نديده بود كه در يك بازي تنها 50 نفر تماشاچي داشته باشد خوب بخاطر داريم روزگاري حاظران در تمرين تيم ملي نزديك به چند هزار نفر بودند اما امروز در حالي تيم ملي به مصاف تيم ملي ! رفت كه شايد تعداد كلاغهائي كه در ورزشگاه پرواز مي كردند بيشتر از تعداد حاضران درورزشگاه بود براستي اين تلخ كامي را چه كساني براي تيم ملي ايران آوردند ؟آنهائي كه در گوآنجو و توكيو در سفر هستند و همه كاسه كوزه ها را بر سر رسانه و عوامل غير مي اندازند چه توجيهي براي اين بي توجهي مردم دارند ؟آقاياني كه با بي برنامگي و قوانين غير اصولي و بي توجهي و بي مبالاتي اين بلا را بر سر تيم ملي آوردند كجايند تا پاسخي به چهره غمگين فوتباليستهاي تيم ملي دهند ؟آنهائي كه فكر مي كنند با جنجالهاي تبليغاتي چون پاكسازي كوهستان و شركت در دو همگاني باشگاه انقلاب و صحبت از بنياد شير دل و شير پلنگ … محبوب مردمي مي شوند كه شاهدند چگونه صدها ميليون از پولشان صرف هيچ مي شوند مي توانند توضيحي براي اين پشت كردن مردم بيابند ؟ چرا تيم ملي اين گونه تنها است ؟ مطابق معمول انگشت اشاره سوي رسانه رود آنها را بي وطن و … مي خوانند اما از اين داعيه وطن پرستان مي پرسيم چرا تيم ملي در انزوا است ؟ فوتبال ما تا چه حد بايد حقير باشد ؟ خوب بخاطر داريم در سال 1362 در سالهائي كه جميعت تهران شايد يك سوم حال بود , همين ورزشگاه حقير در مقابل سيل طرفداران دربي تهران شد و مردم تا كناره هاي زمين و بر روي پيستها نشستند خوب بخاطر داريم در روزهائي كه باران طبيعي باعث شده بود كه مردم شاهد حقارت خالي كردن زمين آب گرفته با سطل باشند باز هم مردم در اين ورزشگاه آمدند به ياد داريم روزي كه تيم ملي ايران در كمال نا اميدي و به رهبري مربي ناشناسي چون والتر وييرا در مقابل استراليا قوي با بوسنيچ و هري كيول و … ايستاد باز اين ورزشگاه پر بود بخاطر داريم در جام بين قاره اي بين ايران و الجزاير اين ورزشگاه چه روزي را تجربه كرد خوب به ياد داريم روزي كه برانكو براي هدايت تيم ملي بار ديگر بازگشت و در مقابل نيوزلند براي جام بين قاره اي اين تيم را آماده مي كرد در تمرين تيم ملي چه تعداد تماشاچي حضور داشت اما امروز تيم ملي تنها است چون خواستند كه تنها باشد كساني كه انديشيدند خود فقط مي دانند خود تنها از فوتبال و مديريت و دانش برخوردارند و هيچ كس هيچ نماند حالا مي توانند جوابي بر اين بي اعتنائي ملي بدهند ؟ بچه هاي تيم ملي ما در دو خط سپيد و قرمز ايستادند بر روي چمني سبز و باز سبز و سپيد و قرمزي را تشكيل دادند اما عاشقان اين سه رنگ نبودند و علت را بايد در همان مردان داخل استاديوم صد هزار نفري و مسافران گوانجو پرسيد كه گوئي همچنان خواب محبوبيت و مديريت و داشتن دانش مي بينند/ تورج عاطف http://www.tourajateef.blogfa.com/to...ef@hotmail.com