به التهاب مثانه سيستيت گويند . گر چه اغلب آنرا معادل عفونت مثانه تلقي مي کنند ولي اين حالت شامل وضعيت تحريک شده غيرعفوني مثانه به وسيله مواد محرک خصوصاً در خانمها نيز مي شود . اين بيماري شايع بوده و همه سنين را در برمي گيرد .
علائم اصلي :
  • تکرر ادرار
  • تعجيل در ادرار کردن به محض احساس دفع
  • سوزش و درد حين ادرار کردن
  • ادرار بودار
  • خون در ادرار
  • بعضي از بيماران علائم غيراختصاصي ديگري مثل سردرد ، دردهاي عضلاني اسکلتي ، علائم گوارشي از خود نشان مي دهند .
علل:

    • علت اصلي و شايع اين بيماري نوعي خاص از باکترهاي مي باشد ولي علل باکتريايي ديگري هم در ايجاد بيماري مي توانند دخيل باشند .
    • عفونتهاي غيرباکتريايي
    • اثرات تحريکي به مثانه مانند دوره ماه عسل
    • قرار گرفتن در معرض اشعه X ( راديوتراپي ناحيه لگن )‌
  • تشخيص :
    • بهترين وسيله تشخيص پزشک شرح حال کامل بيمار به تنهايي است ولي استفاده از آزمايش ساده و کم هزينه کامل ادرار کمک کننده است .
    • در صورت آلودگي ميکروبي آزمايشات کشت ادرار و بررسي حساسيت آنتي بيوتيک لازم است .
    • بررسي هاي بيشتر تشخيصی در صورتيکه پزشک به مشکلات ديگر مشکوک باشد انجام می شود که شامل عکسهاي راديولوژي و يا بررسيهاي پيشرفته تر مي شود .
    * پيشگيري :
    • افزايش مصرف مايعات به حداقل روزي يک و نيم ليتر آب ( ۶ ليوان )
    • در بعضي از بيماران مصرف بعضي از غذاها منجر به ايجاد علائم سيستيت مي شود مانند گوجه فرنگي ،‌ شکلات ، کافئين و الکل ... که البته از نظر علمي کاملاً اثبات نشده است .
    • استعمال دخانيات در بعضي از بيماران باعث تشديد علائم مي شود .
    • ورزش و آموزش نگهداري ادرار ( تمرين مثانه ) از جمله کارهايي هستند که در پيشگيري از بروز علائم سيستيت کمک کننده اند .
    * درمان :
    1. اولين قدم درماني نوشيدن مکرر آب مي باشد .
    2. تغيير در ph ادرار با تجويز پزشک راه ديگر کمک کننده در درمان مي باشد .
    3. مداخلات درماني ديگر براي کاهش درد و يا رفع عفونت موجود بر عهده و با تجويز پزشک بايستي صورت پذيرد .